1285 Ιουλιέττα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
1285 Ιουλιέττα
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Εζέν Ντελπόρτ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 21 Αυγούστου 1933
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1933 QF, 1928 SR, 1933 RB
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 27 Αυγούστου 2011 (Ι.Η. (JD) 2455800,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,054
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,994 AU (447,9 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,833 AU (423,85 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,155 AU (472,0 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1892,5 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 5,690 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

318,17 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 74,67 °
Μέση ανωμαλία (M): 336,92 °


Η Ιουλιέττα (Julietta) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,798. Ανακαλύφθηκε το 1933 από τον Βέλγο αστρονόμο Εζέν Ντελπόρτ, που παρατηρούσε από την Υκλ του Βελγίου, και πήρε το όνομά της από το βαφτιστικό όνομα της νύφης του Ντελπόρτ.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος της Ιουλιέττας εκτιμάται σε 40,84 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος της είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό της είναι 0,0610. Είναι άγνωστο με ποια περίοδο περιστρέφεται η Ιουλιέττα γύρω από τον εαυτό της, με μία πιθανή τιμή 20,3 ώρες (Behrend 2010).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]