1280 Μπαϊγιόντα

**1280 Μπαϊγιόντα**
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα):	Εζέν Ντελπόρτ
Ημερομηνία ανακάλυψης:	18 Αυγούστου 1933
Εναλλακτικές ονομασίες B:	1933 QB, 1931 HE, 1946 SF ; 1959 UK, 1961 AN
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
	Εποχή 27 Αυγούστου 2011 (Ι.Η. (JD) 2455800,5)
Εκκεντρότητα (e):	0,052
Μεγάλος ημιάξονας (a):	3,411 AU (510,2 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q):	3,234 AU (483,8 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q):	3,5875 AU (536,7 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P):	2300,7 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i):	6,461 ° (μοίρες)
Μήκος του; ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):	; 293,12 °
Όρισμα του περιηλίου (ω):	98,90 °
Μέση ανωμαλία (M):	78,095 °

Η Μπαϊγιόντα (Baillauda) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται στην εξωτερική περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 9,871. Ανακαλύφθηκε το 1933 από τον Βέλγο αστρονόμο Εζέν Ντελπόρτ, που παρατηρούσε από την Υκλ του Βελγίου, και πήρε το όνομά της προς τιμή του Γάλλου αστρονόμου Ζυλ Μπαϊγιώ, τέκνο του γνωστότερου αστρονόμου Μπενζαμίν Μπαϊγιώ (Baillaud).

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος της Μπαϊγιόντας εκτιμάται σε 50,82 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος της είναι X (κατά Tholen), ενώ το γεωμετρικό άλβεδό της είναι 0,0505. Η Μπαϊγιόντα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε περίπου 12 με 13 ώρες.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα