1243 Πάμελα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
1243 Πάμελα
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Σύριλ Τζάκσον
Ημερομηνία ανακάλυψης: 7 Μαΐου 1932
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1932 JE, 1929 XD, 1934 VL
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 27 Αυγούστου 2011 (Ι.Η. (JD) 2455800,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,046
Μεγάλος ημιάξονας (a): 3,0965 AU (463,2 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,954 AU (441,9 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,239 AU (484,55 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1990,2 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 13,283 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

245,69 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 58,95 °
Μέση ανωμαλία (M): 125,24 °


Η Πάμελα (Pamela) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται στην εξωτερική περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 9,709. Ανακαλύφθηκε το 1932 από τον Νοτιοαφρικανό αγγλικής καταγωγής αστρονόμο Σύριλ Τζάκσον, που παρατηρούσε από το Γιοχάνεσμπουργκ, και της έδωσε το όνομα της θυγατέρας του.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος της Πάμελας εκτιμάται σε 70,07 χιλιόμετρα (από 18 παρατηρήσεις του IRAS). Ο φασματικός τύπος της είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό της είναι 0,0483. Η Πάμελα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 26 ώρες και 1 λεπτό, μία αργή περιστροφή για αστεροειδή.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]