1241 Νταϋσόνα
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ανακάλυψη A | |
|---|---|
| Ανακαλύψας (-ασα): | Χάρρυ Έντγουιν Γουντ |
| Ημερομηνία ανακάλυψης: | 4 Μαρτίου 1932 |
| Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1932 EB1, 1945 RA, 1948 CE, 1956 PB |
| Κατηγορία: | |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
| Εποχή 27 Αυγούστου 2011 (Ι.Η. (JD) 2455800,5) | |
| Εκκεντρότητα (e): | 0,104 |
| Μεγάλος ημιάξονας (a): | 3,1875 AU (476,8 εκατομ. km) |
| Απόσταση περιηλίου (q): | 2,856 AU (427,2 εκατομ. km) |
| Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,519 AU (526,4 εκατομ. km) |
| Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 2078,6 ημέρες |
| Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 23,5455 ° (μοίρες) |
| Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
322,33 ° |
| Όρισμα του περιηλίου (ω): | 321,26 ° |
| Μέση ανωμαλία (M): | 267,75 ° |
Η Νταϋσόνα (Dysona) είναι ένας μεγάλος αστεροειδής, που περιφέρεται στην εξωτερική περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 9,37. Ανακαλύφθηκε το 1932 από τον Νοτιοαφρικανό αγγλικής καταγωγής αστρονόμο Χάρρυ Έντγουιν Γουντ, που παρατηρούσε από το Γιοχάνεσμπουργκ, και πήρε το όνομά της προς τιμή του Άγγλου «Βασιλικού Αστρονόμου» σερ Φρανκ Γουότσον Ντάυσον.
Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η μέση διάμετρος της Νταϋσόνας εκτιμάται σε 83,06 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος της είναι PDC (κατά Tholen), ενώ το γεωμετρικό άλβεδό της είναι 0,0425. Η Νταϋσόνα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 8 ώρες και 36,5 λεπτά.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| 1240 Κεντεναρία | 1241 Νταϋσόνα | 1242 Ζαμβεζία |
|---|