101 Ελένη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
101 Ελένη
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε απόΤζέιμς Κρεγκ Γουάτσον
Ημ/νία ανακάλυψης15 Αυγούστου 1868
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 31 Δεκεμβρίου 2006 (Ι.Η. (JD) 2454100,5)
Αφήλιο2,949 AU (441,09 εκατομ. km)
Περιήλιο2,217 AU (331,68 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς
2,583 AU (386,39 εκατομ.km)
Εκκεντρότητα0,142
1516,16
125,60°
Κλίση10,199°
343,47°
= 347,82°
Απόλυτο μέγεθος (H)
8,47[2]

Η Ελένη (Helena) είναι ένας μεγάλος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 8,33. Ανακαλύφθηκε το 1868 από τον Αμερικανό αστρονόμο Τζέιμς Κρεγκ Γουάτσον, που παρατηρούσε από το Ανν Άρμπορ του Μίτσιγκαν, και πήρε το όνομά της από την Ωραία Ελένη της ελληνικής μυθολογίας. Υπήρξε ο πέμπτος από τους 22 συνολικά αστεροειδείς που ανεκάλυψε ο συγκεκριμένος αστρονόμος.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος της Ελένης υπολογίσθηκε σε 65,8 χλμ., ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 300 τρισεκατομμύρια τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Ελένης εκτιμάται σε 1,84 cm/sec² (δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 532 φορές ασθενέστερη από την αντίστοιχη γήινη), ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 34,8 m/sec (125 χιλιόμετρα την ώρα).

Ο φασματικός τύπος της Ελένης είναι S (λιθώδης). Το άλβεδό της είναι άγνωστο, ενώ η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 100 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Η Ελένη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 23 ώρες και 5 λεπτά, μία αρκετά αργή περιστροφή για αστεροειδή.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000101. Ανακτήθηκε στις 24  Ιανουαρίου 2024.
  2. JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000101. Ανακτήθηκε στις 16  Οκτωβρίου 2023.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]