100 Εκάτη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
100 Εκάτη
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε απόΤζέιμς Κρεγκ Γουάτσον
Ημ/νία ανακάλυψης11 Ιουλίου 1868
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 26 Νοεμβρίου 2006 (Ι.Η. (JD) 2453700,5)
Αφήλιο3,604 AU (539,15 εκατομ. km)
Περιήλιο2,584 AU (386,50 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς
3,094 AU (462,825 εκατομ.km)
Εκκεντρότητα0,165
1987,64
76,01°
Κλίση6,43°
127,34°
= 185,91°
Απόλυτο μέγεθος (H)
7,82[1]

Η Εκάτη (Hekate) είναι ένας μεγάλος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 7,67. Ανακαλύφθηκε το 1868 από τον Αμερικανό αστρονόμο Τζέιμς Κρεγκ Γουάτσον, που παρατηρούσε από το Ανν Άρμπορ του Μίτσιγκαν, και πήρε το όνομά της από την ομώνυμη θεά-μάγισσα της ελληνικής μυθολογίας, αλλά το όνομα δόθηκε και ως ανάμνηση της εκατοστής ανακαλύψεως αστεροειδούς, που αντιπροσώπευε, από την ελληνική λέξη «εκατό».

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος της Εκάτης υπολογίσθηκε σε 89 χλμ., ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 1 τετράκις εκατομμύριο τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Εκάτης εκτιμάται σε 3,3 cm/sec², ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής σε 54 m/sec. Μία μόνο επιπρόσθηση αστέρα από την Εκάτη έχει παρατηρηθεί, στις 14 Ιουλίου 2003 από τη Νέα Ζηλανδία.

Ο φασματικός τύπος της Εκάτης είναι S (λιθώδης). Το άλβεδό της είναι 0,192 και η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 119 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν (μέγιστη –35).

Η Εκάτη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 13 ώρες και 20 λεπτά.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000100. Ανακτήθηκε στις 16  Οκτωβρίου 2023.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]