Χρόνης Μπότσογλου
| Χρόνης Μπότσογλου | |
|---|---|
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Χρόνης Μπότσογλου (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1941[1][2] Θεσσαλονίκη[1][3] |
| Θάνατος | 4 Μαρτίου 2022[4] Αθήνα |
| Τόπος ταφής | Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών[5] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα[1] |
| Σπουδές | Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1960, 1965)[1][2] και Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού (1969, 1972)[2] |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[2] |
Ο Χρόνης Μπότσογλου (Θεσσαλονίκη 1941 -Αθήνα 4 Μαρτίου 2022) ήταν Έλληνας ζωγράφος, χαράκτης, γλύπτης και καθηγητής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) της Αθήνας.
Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Χρόνης Μπότσογλου γεννήθηκε το 1941 στη Θεσσαλονίκη. Μετά το Γυμνάσιο, σπούδασε στην ΑΣΚΤ (1960-1965) κοντά στον Γιάννη Μόραλη. Κατά την περίοδο 1970 έως 1972, πραγματοποίησε σπουδές στην École Supérieure des Beaux Arts του Παρισιού. Το έτος 1989 εξελέγη καθηγητής ζωγραφικής στην ΑΣΚΤ, στην οποία διετέλεσε και πρύτανης (2001–2006).[6]
Παράλληλα με τη ζωγραφική, ασχολήθηκε με τη χαρακτική (κυρίως οξυγραφία και λιθογραφία) και τη γλυπτική. Ζούσε και εργαζόταν στην Αθήνα. Απεβίωσε στις 4 Μαρτίου 2022, σε ηλικία 81 ετών.[7]
Έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πραγματοποίησε περισσότερες από 30 ατομικές εκθέσεις κυρίως στην Ελλάδα, και συμμετείχε σε περισσότερες από 100 ομαδικές εκθέσεις εντός και εκτός της χώρας.[8]
Το 2011 παρουσίασε στην Αθήνα τη συλλογή του «Ερωτικά», αποτελούμενη από ακουαρέλες, ανάγλυφα σε μπρούτζο και σχέδια με γραφίτη με θέμα την ερωτική πράξη. Η έκθεση αυτή συζητήθηκε για το προκλητικό περιεχόμενό της.[9][10]
Η πιο πρόσφατη ατομική έκθεση έργων του έγινε στη Θεσσαλονίκη την άνοιξη του 2013 και περιελάμβανε τοπογραφίες, γεγονός που ξάφνιασε τους κριτικούς.[11]
Έγραψε σε εφημερίδες και περιοδικά άρθρα για την τέχνη, ενώ εξέδωσε τρία βιβλία: Ημερολόγια ταξίδια (εκδόσεις Γαβριηλίδη, Αθήνα 1994), Ψευτοδοκίμια (εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2000) και Το χρώμα της σπουδής (εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2005). Εξέδωσε επίσης μία ποιητική συλλογή με τίτλο Σπουδή στο μαύρο (εκδόσεις Περίτεχνον, Αθήνα 1998).
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 www
.frissirasmuseum .com /english /collection .aspx?id=105. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2020. - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 dp
.iset .gr /en /artist /view .html?id=804. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2020. - ↑ www
.nationalgallery .gr /el /zographikh-monimi-ekthesi /painter /mpotsoglou-hronis .html. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2020. - ↑ www
.voria .gr /article /pethane-se-ilikia-81-eton-o-spoudeos-zografos-chronis-mpotsoglou. - ↑ 5,0 5,1 www
.iefimerida .gr /ellada /tetarti-anekrotafeio-kideia-hroni-mpotsogloy. - ↑ «Ενας φόρος τιμής στον Χρόνη Μπότσογλου | Καθημερινή». www.kathimerini.gr. 4 Μαρτίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2022.
- ↑ «Πέθανε ο ζωγράφος και χαράκτης Χρόνης Μπότσογλου | LiFO». www.lifo.gr. 4 Μαρτίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2022.
- ↑ «Μπότσογλου Χρόνης». Από την Συλλογή Σωτήρη Φέλιου. (Ανακτήθηκε στις 3 Ιαν. 2014.)
- ↑ Κ. Λυμπεροπούλου, «Τα "Ερωτικά" του Μπότσογλου στο Ίδρυμα "Η άλλη Αρκαδία"», εφημ. Το Βήμα, 28 Νοεμ. 2011.
- ↑ Μ. Αδαμοπούλου, «Και τώρα, σκληρό σεξ!», εφημ. Τα Νέα (Αθήνα), 29 Νοεμ. 2011.
- ↑ «Όταν είσαι νέος, είσαι αθάνατος» (συζήτηση με τον ιστορικό της τέχνης Αντώνη Κωτίδη), εφημ. Η Καθημερινή (Αθήνα), 10 Μαρτ. 2013.