Χρήστος Ιορδανίδης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χρήστος Ιορδανίδης
Προσωπικά στοιχεία
Πλ. ΌνομαΧρήστος Ιορδανίδης
ΕθνικότηταΕλληνική
Γέννηση24 Σεπτεμβρίου 1949 (1949-09-24) (74 ετών)
Θεσσαλονίκη, Ελλάδα
Ύψος1,89 μ.
Καριέρα σε συλλόγους
1964-196800Ποσειδώνας-Π.Α.Ο

1968-197900Παναθηναϊκός Α.Ο.

1979-198200Ολυμπιακός Σ.Φ. Πειραιώς
Σύλλογοι:

1974-197500Α.Ο. Ιωνικός Νικαίας
1976-197700Γ.Σ. Αμαρουσίου
1980-198100Πανελλήνιος Γ.Σ.
1989-199100Παναθηναϊκός Α.Ο.
Εθνικές Ομάδες:
1982-198800Εθνική Ελλάδος Παίδων
1982-198800Εθνική Ελλάδος Εφήβων

1982-198800Εθνική Ελλάδος Ανδρών (βοηθ.)
0

Ο Χρήστος Ιορδανίδης (Θεσσαλονίκη, 24 Σεπτεμβρίου 1949 - ), είναι Έλληνας πρώην καλαθοσφαιριστής και προπονητής.

Καριέρα αθλητή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκίνησε την καριέρα του από την ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού της οποίας υπήρξε και αρχηγός. Με τον Παναθηναϊκό κατέκτησε έξι πρωταθλήματα Ελλάδας:

  • Το 1969 με 232 πόντους σε 21 αγώνες (11,05 μ.ο)
  • Το 1971 με 353 πόντους σε 23 αγώνες (15,35 μ.ο)
  • Το 1972 με 319 πόντους σε 21 αγώνες (15,19 μ.ο)
  • Το 1973 με 515 πόντους σε 23 αγώνες (22,39 μ.ο)
  • Το 1974 με 449 πόντους σε 22 αγώνες (20,41 μ.ο)
  • Το 1975 με 186 πόντους σε 13 αγώνες (14,31 μ.ο)

Στο Ελληνικό Πρωτάθλημα τους περισσότερους πόντους (41 π.) πέτυχε με τον Παναθηναϊκό, στον αγώνα Ηρακλής – ΠΑΟ (80-85) στις 17/3/1973 και στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, (31 πόντους), στον αγώνα ΠΑΟ-Γιουγκοπλάστικα (94-83) στις 3/2/1972.

Συμμετείχε στις μεγάλες Ευρωπαϊκές επιτυχίες της εποχής με τον Παναθηναϊκό στα:

Αγωνίστηκε στην Εθνική Εφήβων με την οποία κατέκτησε:

  • Την 6η ΘΕΣΗ στο Πανευρωπαϊκό Εφήβων – Βίγο, 1968
  • Την 1η  ΘΕΣΗ  στο Βαλκανικό Εφήβων – Αθήνα, 1969
  • Την 1η ΘΕΣΗ στο Βαλκανικό Εφήβων – Ριέκα, 1970 στο οποίο αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του τουρνουά με 103 πόντους (27.75 μ.ο)
  • Τη 2η ΘΕΣΗ στο Πανευρωπαϊκό Εφήβων – Αθήνα, 1970
  • Τους περισσότερους πόντους (37π.) πέτυχε στον αγώνα με τη Ρουμανία (87–58) με την Εθνική Εφήβων, στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα στη Ριέκα το 1970

Με την Εθνική Εφήβων σε 22 επίσημους αγώνες σημείωσε 325 πόντους (14,8 μ.ο.).

Αγωνίστηκε με την ομάδα της Χωροφυλακής και με την Εθνική Ενόπλων όπου κατέκτησε:

  • Την 1η ΘΕΣΗ με τη Χωροφυλακή στο Πρωτάθλημα Ενόπλων Δυνάμεων το 1971 στη Ρόδο, στο οποίο αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του τουρνουά με 149 πόντους (37,25 μ.ο)
  • Την 1η ΘΕΣΗ με τη Χωροφυλακή στο πρωτάθλημα Ενόπλων Δυνάμεων στη Λάρισα το 1972.
  • Παγκόσμιο Πρωτάθλημα CISM, Gorizia Italia το 1968
  • Τη 2η ΘΕΣΗ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα CISM, Δαμασκός 1971
  • Τη 2η ΘΕΣΗ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα SHAPE, 1970 και συμπεριελήφθη στην ALL STAR TEAM
  • Τη 2η ΘΕΣΗ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα SHAPE, 1972 και συμπεριελήφθη στην ALL STAR TEAM

Αγωνίστηκε με την Εθνική Ανδρών στις εξής διοργανώσεις:

  • Ημιτελική Φάση Προκρ. Πανευρωπαϊκού Ανδρών – Λε Μαν 1971
  • Μεσογειακούς Αγώνες – Σμύρνη 1971 (3η ΘΕΣΗ )
  • Βαλκανικό Ανδρών – Σεράγεβο 1972  (2η ΘΕΣΗ )
  • Προολυμπιακό Τουρνουά Ανδρών - Άουγκσμπουργκ 1972
  • Ημιτελική Φάση Προκρ. Πανευρωπαϊκού Ανδρών – Σομπάτελι - Βιέννη 1973
  • Βαλκανικό Ανδρών – Κωνσταντινούπολη 1973 (5η ΘΕΣΗ)
  • Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ανδρών – Ισπανία 1973 Βαρκελώνη, Μπανταλόνα
  • Βαλκανικό Ανδρών – Θεσσαλονίκη 1974 (3η ΘΕΣΗ)

Τους περισσότερους πόντους, (28 π) πέτυχε με την Εθνική Ανδρών στον αγώνα με την Ουγγαρία (86–79) της Ημιτελικής Φάσης του Προκρ. Πανευρωπαϊκού Ανδρών στο Σομπάτελι το 1973. Με την Εθνική ανδρών αγωνίστηκε σε 45 επίσημους  αγώνες σημειώνοντας 451 πόντους (10 μ.ο.).

Καριέρα προπονητή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παράλληλα με την αθλητική του καριέρα ασχολήθηκε με την προπονητική. Το 1975 ως παίκτης του ΠΑΟ κατέκτησε το πρωτάθλημα Α΄ Εθνικής και ταυτόχρονα ως προπονητής οδήγησε την ομάδα του Ιωνικού Νίκαιας, για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου, στη μεγάλη κατηγορία. Συμπεριέλαβε και καθιέρωσε στην ανδρική ομάδα τον Παναγιώτη Γιαννάκη. Δύο χρόνια αργότερα, το 1977, χρονιά κατά την οποία (λόγω τραυματισμού) δεν αγωνίστηκε στον Παναθηναϊκό, ως προπονητής οδήγησε και την ομάδα του Γ.Σ. Αμαρουσίου στην Α’ Εθνική.

Μετά το τέλος της καριέρας του ως παίκτης, το 1981, ανέλαβε προπονητής του Πανελληνίου Γ. Σ. Εργάστηκε στην Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης από το 1982 έως το 1988. Ήταν υπεύθυνος του Αναπτυξιακού Προγράμματος, καθώς επίσης προπονητής στις Εθνικές Ομάδες Παίδων και Εφήβων. Ακόμη, συμμετείχε από τη θέση του βοηθού προπονητή στην Εθνική Ανδρών που κατέκτησε το Ευρωμπάσκετ το 1987. Το 1989 επέστρεψε, ως προπονητής πλέον, στον Παναθηναϊκό, όπου και παρέμεινε έως το 1991 (κλείνοντας την προπονητική του καριέρα) και ήταν εκείνος που εισηγήθηκε με επιμονή την απόκτηση του Φραγκίσκου Αλβέρτη στον σύλλογο.

Τιμήθηκε με το χρυσό τριφύλλι από τον πρόεδρο του Παναθηναϊκού Απόστολο Νικολαΐδη για την προσφορά του στον Σύλλογο.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]