Χένρι Πούνα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χένρι Πούνα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση29  Ιουλίου 1949
Αϊτουτάκι
Χώρα πολιτογράφησηςΝήσοι Κουκ
ΘρησκείαΧριστιανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Ώκλαντ
University of Tasmania[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚόμμα των Νήσων Κουκ
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαSecretary General of the Pacific Islands Forum Secretariat (από 2021)[2]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Χένρι Πούνα (Henry Tuakeu Puna[3] γεννήθηκε στις 29 Ιουλίου 1949)[4] ήταν πρωθυπουργός των Νήσων Κουκ από τις 30 Νοεμβρίου 2010 ως την 1η Οκτωβρίου 2020. Είναι επικεφαλής του Κόμματος των Νήσων Κουκ (CIP).[5] Στις 4 Φεβρουαρίου 2021 εξελέγη ως γενικός γραμματέας του Φόρουμ των Νήσων του Ειρηνικού Ωκεανού στη θέση του Μεγκ Τέιλορ.[6] Η εκλογή του όμως πυροδότησε αντιδράσεις από τα κράτη μέλη της περιοχής Μικρονησίας, τέσσερα από τα οποία αποχώρησαν από το φόρουμ (Κιριμπάτι, Ομόσπονδες Πολιτείες Μικρονησίας, Ναουρού και Παλάου).

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μεγάλωσε στο Αϊτουτάκι, γιος πρώην βουλευτή. Τα αδέρφια του έχουν επίσης υπηρετήσει στο παρελθόν υπουργοί.[4] Εκεί πήγε σχολείο, όπως και στη Ραροτόνγκα. Εν συνεχεία σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο του Όκλαντ στη Νέα Ζηλανδία και στο Πανεπιστήμιο της Τασμανίας στην Αυστραλία.[4] Εργάστηκε ως δικηγόρος προτού κατέλθει στον πολιτικό στίβο.[4]

Πολιτική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πούνα έλαβε μέρος για πρώτη φορά στις εκλογές του 2004, με αντίπαλο τον πρωθυπουργό Ρόμπερτ Γούντον για την έδρα στο Μανιχίκι.[7] Έχασε την έδρα οριακά,[8] ωστόσο αμφισβήτησε το αποτέλεσμα και προέβη σε ένσταση.[9] Η ένστασή του εγκρίθηκε και αποφασίστηκε να καταμετρηθούν ξανά τα ψηφοδέλτια. Η νέα καταμέτρηση έφερε ισοψηφία[10] με αποτέλεσμα να διεξαχθούν επαναληπτικές εκλογές το 2005 για την έδρα στο Μανιχίκι, στις οποίες κέρδισε ο Πούνα.[11]

Τον Σεπτέμβριο του 2006, έπειτα από την αποχώρηση του βετεράνου ηγέτη Τζέφρι Χένρι, ο Πούνα εξελέγη αρχηγός του Κόμματος των Νήσων Κουκ. [12] Συνακόλουθα απώλεσε την έδρα του στο Μανιχίκι στις εκλογές του 2006, καθώς ηττήθηκε από τον Άπιι Πίχο,[13] ωστόσο συνέχισε να είναι πρόεδρος του κόμματός του. Επειδή δεν ήταν μέλος του Κοινοβουλίου, ο Πούνα δεν ήταν αρχηγός της αντιπολίτευσης: το αξίωμα αυτό κατείχε ο Τομ Μάρστερς. Την περίοδο εκείνη εργάστηκε ως δικηγόρος και καλλιεργητής στρειδιών.[14][15]

Ο Πούνα επανεξελέγη ομόφωνα αρχηγός του κόμματός του τον Σεπτέμβριο του 2009.

Πρωθυπουργός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πούνα εξελέγη βουλευτής στην έδρα του Μανιχίκι το 2010. Στις γενικές εκλογές εκείνης της χρονιάς το κόμμα του έλαβε 16 επί συνόλου 24 εδρών. Στις 30 Νοεμβρίου 2010 ο αρχηγός του CIP ορκίστηκε στην πρωθυπουργία.[16]

Εκλογές 2014[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις πρόωρες εκλογές του 2014 το κόμμα του (Κόμμα των Νήσων Κουκ) έχασε την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο, καθώς κέρδισε 10 έδρες έναντι 11 για το Δημοκρατικό Κόμμα.[17]

Σε μία μη αναγνωρισμένη από την κυβέρνηση συνεδρίαση του κοινοβουλίου, στις 20 Ιουνίου 2016 υπερψηφίστηκε πρόταση δυσπιστίας εναντίον του Πούνα και ορίστηκε αντικαταστάτης του η Ρόουζ Μπράουν. Ωστόσο, ο απεσταλμένος της Βασίλισσας Τομ Μάρστερς στις 21 Ιουνίου τάχθηκε στο πλευρό της κυβέρνησης και ακύρωσε τη συνεδρίαση.[18]

Εκλογές 2018[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πούνα δεν κατάφερε να κερδίσει νίκη στις γενικές εκλογές του 2018. Όμως, με το κόμμα του να καταλαμβάνει 10 έδρες σχημάτισε συνασπισμό με τους ανεξάρτητους βουλευτές Ρόουζ Τόκι-Μπράουν και τον Ρόμπερτ Ταπαϊτάου, καθώς και με τον Τζορτζ Μάγκι από το κίνημα Μοναδικές Νήσοι Κουκ, προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία.[19] Οι Τόκι-Μπράουν, Ταπαϊτάου και Μάγκι διορίστηκαν στην κυβέρνηση για να αντικαταστήσουν τους υπουργούς που είχαν χάσει την έδρα τους. Τον Ιούνιο του 2020 ο Πούνα ανακοίνωσε την πρόθεσή του να παραιτηθεί τον Σεπτέμβριο, προκειμένου να είναι υποψήφιος για το αξίωμα του Γενικού Γραμματέα του Φόρουμ του Ειρηνικού Ωκεανού.[20][21] Τον διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία ο Μαρκ Μπράουν.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2019.
  2. www.msn.com/en-us/news/world/pacific-countries-select-new-chief-diplomat-after-fractious-vote/ar-BB1dnbAr.
  3. Parliamentary General Election – Main Electoral Roll – Manihiki, Cook Islands Registrar of Electors, 10 Μαΐου 2010.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 «New PM sworn in today». Cook Islands News. 30 Νοεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2010. 
  5. «Race begins for Position of Cook Islands Deputy PM». Radio New Zealand International. 19 Νοεμβρίου 2010. http://www.rnzi.com/pages/news.php?op=read&id=57146. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2010. 
  6. «Former Cook Islands PM is the new Secretary General of the PIF». RNZ. 4 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2021. 
  7. «Cooks opposition warns of prime minister losing seat over pearl industry decline». Radio New Zealand International. 6 Σεπτεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2010. 
  8. «Cooks PM Woonton retains seat». Radio New Zealand International. 14 Σεπτεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2010. 
  9. «Cook Islands prime minister named in election petition». Radio New Zealand International. 23 Σεπτεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2010. 
  10. «Cooks to vote for new Prime Minster after election draw leads to by-election». Radio New Zealand International. 12 Δεκεμβρίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2010. 
  11. «Preliminary results show Puna wins Cook Islands by-election». Radio New Zealand International. 10 Φεβρουαρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2010. 
  12. «Henry Puna elected as leader of Cook Islands Party». Radio New Zealand International. 4 Σεπτεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2010. 
  13. «Leader of Cook Islands Party at a loss over election result». Radio New Zealand International. 1 Οκτωβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2010. 
  14. Manihiki airport case given more time, The Cook Islands Herald, 4 Αυγούστου 2008.
  15. Wong, Helen: Government Instability In The Cook Islands – Causes And Effects, Australian National University, 21 Σεπτεμβρίου 2007.
  16. «New Cook Islands PM sworn in». Radio New Zealand International. 30 Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2010. 
  17. Cook Islands PM may have lost seat, Radio New Zealand International, 11-7-2014.
  18. World Rulers
  19. Rashneel Kumar (7 Ιουλίου 2018). «CIP set to maintain power». Cook Islands News. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2018. 
  20. «The Cook Islands PM to stand down in September». RNZ. 17 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2020. 
  21. «Cook Islands PM Henry Puna to step down, nominated for Forum SG». PINA. 17 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2020.