Χάρι Στάιλς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χάρι Στάιλς
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Harry Styles (Αγγλικά)
ΓέννησηΧάρι Έντουαρντ Στάιλς
1 Φεβρουαρίου 1994 (1994-02-01) (30 ετών)
Ρέντιτς
ΣπουδέςHolmes Chapel Comprehensive School και Centralia High School
ΙδιότηταΤραγουδιστής, Συνθέτης, Ηθοποιός
ΓονείςDesmond Styles
ΑδέλφιαGemma Styles
Mike Twist (θετή οικογένεια)
Όργαναφωνή και κιθάρα
Είδος τέχνηςsoft rock, ποπ μουσική, ροκ, Μπριτ ποπ και παραδοσιακή μουσική
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Χάρι Έντουαρντ Στάιλς (Αγγλία, 1 Φεβρουαρίου, 1994) είναι Άγγλος τραγουδιστής, συνθέτης, και ηθοποιός. Ξεκίνησε την καριέρα του ως τραγουδιστής το 2010 ως μέλος της μπάντας One Direction, με την οποία συμμετείχε στο πρόγραμμα The X Factor και ήρθε στην τρίτη θέση.[1] Παρά το γεγονός ότι δεν κέρδισε, το συγκρότημα υπέγραψε δισκογραφικό συμβόλαιο με την εταιρεία Syco, με την οποία δημοσίευσαν τα άλμπουμ Up All Night (2011), Take Me Home (2012), Midnight Memories (2013), Four (2014) και Made in the A.M. (2015), τα οποία έφτασαν στη πρώτη θέση στις λίστες των best-seller σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ηνωμένου Βασιλείου, εκτός από τις υψηλές πωλήσεις.[2][3]

Αφού οι One Direction ανακοίνωσαν ένα αόριστο διάλειμμα, ο Στάιλς ξεκίνησε σόλο καριέρα με την κυκλοφορία του ομότιτλου άλμπουμ του το 2017, το οποίο έλαβε καλές κριτικές και έκανε το ντεμπούτο του στη κορυφή των charts σε μεγάλες αγορές σε όλο τον κόσμο.[4] Το τραγούδι "Sign of the Times" κυκλοφόρησε ως σινγκλ από το άλμπουμ, το οποίο έφτασε νούμερο 1 στο Ηνωμένο Βασίλειο και νούμερο 4 στις Ηνωμένες Πολιτείες.[5][6] Χάρη σε αυτό το τραγούδι, κέρδισε το πρώτο του βραβείο στα Βραβεία BRIT.[7] Το 2019, κυκλοφόρησε το δεύτερο σόλο άλμπουμ του, Fine Line, το οποίο είχε καλές κριτικές και έφτασε στην πρώτη θέση σε πολλές χώρες με ρεκόρ πωλήσεων.[8] Από το άλμπουμ τα τραγούδια "Lights Up" και "Adore you" κυκλοφόρησαν ως σινγκλ, φτάνοντας στα Top 10 του Ηνωμένου Βασιλείου.[9] Επίσης, το "Watermelon Sugar" κυκλοφόρησε ως σινγκλ, το οποίο έγινε το πρώτο του τραγούδι που έφτασε νούμερο 1 στο Billboard Hot 100 στις Ηνωμένες Πολιτείες και του χάρισε το Grammy για την Καλύτερη Ποπ Σόλο Ερμηνεία, όπως και ένα ακόμα Βραβείο BRIT.[10]

Ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χάρι Στάιλς γεννήθηκε την 1η Φεβρουαρίου του 1994 στην περιοχή Ρέντιτς του Γουορστερσάιρ. Από μικρή ηλικία ζούσε με τους γονείς του, Ντέσμοντ "Ντες" Στάιλς και Ανν Τουίστ (γεννημένη Σέλλεϋ, αργότερα Κόξ), και την αδελφή του Τζέμμα Στάιλς στην περιοχή Χολμς Τσάπελ του Τσέσιρ. Οι γονείς του χώρισαν όταν εκείνος ήταν 7 ετών. Διατήρησε καλές σχέσεις με τον πατέρα του, αλλά έμενε με την μητέρα του και την αδελφή του. Από ακόλουθο γάμο της μητέρας του με τον Ρόμπιν Τουίστ το 2013, ο οποίος απεβίωσε από καρκίνο το 2017[11], ο Σταιλς απέκτησε δύο ετεροθαλή αδέλφια ονόματι Μάικ και Έιμι.

Ο Στάιλς έζησε ευτυχισμένα παιδικά χρόνια και έχει εκφράσει ότι πάντα ένιωθε στήριξη από τους γονείς του[12]. Από μικρή ηλικία του άρεσε η μουσική, και ερμήνευε τραγούδια σε ένα μηχάνημα καραόκε που του δώρισε ο παππούς του. Το πρώτο τραγούδι που ηχογράφησε ήταν το "The Girl of My Best Friend" του Έλβις Πρίσλεϊ[13]. Φοίτησε στο Holmes Chapel Comprehensive School και στο λύκειο έγινε τραγουδιστής του συγκροτήματος White Eskimo, το οποίο νίκησε σε τοπικό μουσικό διαγωνισμό τύπου Battle of the Bands. Όταν ήταν 16 ετών είχε εργασία μερικής απασχόλησης στον φούρνο W. Mandeville.

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2010-2015: X-Factor και One Direction[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 20 Σεπτεμβρίου 2010 και σε ηλικία 16 ετών πέρασε από οντισιόν στο βρετανικό X-Factor ερμηνεύοντας το "Isn’t She Lovely" του Στίβι Γουόντερ. Παρόλο που δεν απέσπασε την θετική ψήφο όλων των κριτών, κατάφερε να περάσει στις επόμενες φάσεις του ριάλιτι μέχρι που μετά από τον αποκλεισμό του από τον διαγωνισμό στο Bootcamp, τοποθετήθηκε σε συγκρότημα μαζί με άλλα τέσσερα μέλη (Λούις Τόμλινσον, Λίαμ Πέιν, Νάιαλ Χόραν, Ζέιν Μάλικ) και πήραν μέρος στο διαγωνισμό στην κατηγορία Groups, υπό την αιγίδα του Σάιμον Κάουελ. Κατέληξαν να ονομάζονται One Direction, όνομα το οποίο πρότεινε ο Χάρι[14]. Απέκτησαν μεγάλη φήμη κατά τη διάρκεια του X-Factor, και σε διάστημα μόνο ενός μήνα από την έναρξη των live shows, ήταν το μοναδικό act του Κάουελ στον διαγωνισμό. Βγήκαν τρίτοι στον τελικό του διαγωνισμού, όμως η επιτυχία τούς περίμενε έξω από τα πλαίσια του παιχνιδιού.

Τον Ιανουάριο του 2011 οι One Direction υπέγραψαν συμβόλαιο με τη δισκογραφική εταιρία του Κάουελ, Syco Records[15]. Το πρώτο τους τραγούδι, "What Makes You Beautiful" και άλμπουμ, Up All Night, κυκλοφόρησαν αργότερα την ίδια χρονιά. Το άλμπουμ, το οποίο περιέχει τρία τραγούδια γραμμένα σε συνεργασία με τον Στάιλς, κατέστησε τους One Direction το πρώτο βρετανικό συγκρότημα που έκανε το ντεμπούτο του στην κορυφή των chart στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα τέσσερα ακόλουθα άλμπουμ — Take Me Home (2012), Midnight Memories (2013), Four (2014), και Made in the A.M. (2015) — όλα έκαναν το ντεμπούτο τους στη πρώτη θέση των Βρετανικών Albums Chart. Το Midnight Memories ήταν το άλμπουμ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις του 2013, ενώ η περιοδεία Where We Are Tour που ακολούθησε την κυκλοφορία του ήταν η περιοδεία με τα μεγαλύτερα έσοδα του 2014, και παραμένει μέχρι σήμερα η περιοδεία με τα μεγαλύτερα έσοδα όλων των εποχών για φωνητικό συγκρότημα[16]. Μετά την κυκλοφορία του Four, οι One Direction έγιναν το πρώτο συγκρότημα στα 58 χρόνια του Billboard 200, του οποίου τα τέσσερα πρώτα άλμπουμ έκαναν το ντεμπούτο τους στην πρώτη θέση του chart[17]. Από τα άλμπουμ προήλθαν διάφορα πετυχημένα single όπως "Live While We're Young", "Little Things", "Best Song Ever", "Story of My Life", "Drag Me Down", και "History". Ο ίδιος ο Στάιλς έγραψε το τραγούδι "Just A Little Bit of Your Heart" σε συνεργασία με τον Γιόχαν Κάρλσον, για το δεύτερο άλμπουμ της Αριάνα Γκράντε με τίτλο "My Everything".

Με σκοπό να αποφύγουν να "εξουθενώσουν" τους φαν, μετά από σύσταση του Στάιλς, το συγκρότημα ανακοίνωσε ένα επ' αόριστον διάλειμμα, το οποίο και ξεκίνησε το 2016, μετά την ολοκλήρωση των προωθητικών δραστηριοτήτων που αφορούσαν το Made in the A.M[12]. Στα χρόνια που πέρασαν από τη σύσταση του συγκροτήματος, οι One Direction έχουν πουλήσει 70 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως, καθώς και 7.6 εκατομμύρια άλμπουμ και 26 εκατομμύρια singles στις ΗΠΑ, γεγονός που τους καθιστά ένα από τα boybands με τις καλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών[18]. Κατέρριψαν πολλά ρεκόρ σε πωλήσεις εισιτηρίων, λήψεις και τάσεις στο Twitter, μεταξύ άλλων.

Παρόλο που το κάθε αγόρι είχε τους δικούς του φαν, ο Χάρι Στάιλς θεωρήθηκε από πολύ νωρίς το πιο δημοφιλές μέλος του συγκροτήματος[19].

Παρά μια γενικότερα θετική του στάση όσον αφορά την εμπειρία του τους One Direction όμως, ο Στάιλς έχει αποκαλύψει ότι δεν του ήταν πάντα εύκολο να αντιμετωπίσει με την υπερ-ορατότητα που βίωσε τα χρόνια αυτά. Ο ίδιος εξήγησε ότι η αποστασιοποίησή του από μέσα κοινωνικής δικτύωσης οφείλεται σε πίεση που ένιωθε στο παρελθόν να είναι πάντα προσβάσιμος online[20]. Επιπλέον εξέφρασε τον φόβο που είχε μην πει το λάθος πράγμα σε συνεντεύξεις, ή την ανησυχία του να μην οδηγήσει δημοσιογράφους να φύγουν ενοχλημένοι αν δεν απαντήσει ερωτήσεις όπως τον αριθμό ανθρώπων με τους οποίους έχει κοιμηθεί.

Φωτογραφία του Χάρι Στάιλς στο Ντένβερ, κατά την διάρκεια της περιοδείας Live on Tour 2018.

2016-2018: Harry Styles και Δουνκέρκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Harry Styles[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά το διάλειμμα του συγκροτήματος, ο Στάιλς άλλαξε αντιπρόσωπο, ενώνοντας τις δυνάμεις του με την Fullstop Management του Τζέφρι Αζόφ και το πρακτορείο ταλέντων CAA και υπέγραψε συμφωνία με την Columbia Records έναντι των 80 εκ. δολαρίων για τρείς σόλο δίσκους στις αρχές του 2016[21].

Η ηχογράφηση του πρώτου άλμπουμ έγινε αποσπασματικά κατά τη διάρκεια του 2016 και πραγματοποιήθηκε σε διάφορες τοποθεσίες όπως Λος Άντζελες, Λονδίνο, Πόρτ Αντόνιο, και Τζαμάικα, οπού ο Στάιλς και οι συνεργάτες του αποσύρθηκαν για δύο μήνες το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς για να καλλιεργήσουν ένα κλίμα δημιουργικότητας[12].

Το σόλο ντεμπούτο του ανακοίνωσε ο Χάρι τον Μάρτιο του 2017 με μία μπαλάντα 6 λεπτών, το "Sign of the Times" η οποία κυκλοφόρησε στις 7 Απριλίου, και κατέλαβε την πρώτη θέση του Singles Chart του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ παράλληλα έφτασε στην τέταρτη θέση του Billboard Hot 100[22][23]. Το τραγούδι απέσπασε γενικά θετικές κριτικές, ενώ παράλληλα οδήγησε σε συγκρίσεις του τραγουδιστή με ροκ είδωλα όπως ο Ντέιβιντ Μπόουι[24]. Το μουσικό βίντεο που το συνόδεψε, το οποίο απέσπασε το Brit Award για "British Video of The Year, απεικονίζει τον Στάιλς να ίπταται στον αέρα και να περπατά πάνω στα κύματα στη Νήσο Σκάι της Σκωτίας[25].

Ο επώνυμος δίσκος του κυκλοφόρησε στις 12 Μαϊου του 2017 και βρέθηκε αμέσως στην πρώτη θέση των κατατάξεων σε πάνω από δέκα χώρες, μεταξύ αυτών το Ηνωμένο Βασίλειο, οι ΗΠΑ, η Αυστραλία, και η Ιρλανδία[26]. Κατά την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας, οι συνολικές πωλήσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο έφτασαν τις 57.000 μονάδες, όπου οι 47.000 αποτελούσαν ψηφιακές ή φυσικές αγορές. Σε αυτή την κυκλοφορία ο Χάρι Στάιλς έδειξε έναν άλλο του εαυτό, αρκετά διαφορετικό μετά το διάλειμμα της μπάντας που ακόμη και οι θαυμαστές του δεν ήταν γνώριμοι με αυτό. Ο δίσκος είχε επιρροές από την ροκ μουσική κατά τη δεκαετία του 1970 κάτι το οποίο κέρδισε τον σεβασμό για την σόλο μουσική του νεαρού τραγουδιστή από ένα ευρύτερο φάσμα κοινού.

Άλλα singles που κυκλοφόρησαν ήταν το "Kiwi" και "Two Ghosts".

Δουνκέρκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιούλιο του 2017, ο Στάιλς έκανε και το κινηματογραφικό ντεμπούτο του με την συμμετοχή του στην ταινία "Dunkirk", του Κρίστοφερ Νόλαν. Στην ταινία, ο γνωστός -μέχρι τότε- τραγουδιστής υποδυόταν έναν Βρετανό στρατιώτη, που ονομαζόταν Άλεξ ο οποίος λάμβανε μέρος στην εκκένωση της Δουνκέρκης κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Στους συμπρωταγωνιστές του ήταν ο Φιoν Γουάιτχεντ, ο Τομ Γκλιν-Κάρνεϊ, ο Τζακ Λόουντεν, ο Κένεθ Μπράνα, ο Κίλιαν Μέρφι, ο Μαρκ Ράιλανς, και ο Τομ Χάρντι. Ο Στάιλς επιλέχθηκε μεταξύ "χιλιάδων νεαρών ανδρών", ενώ ο Νόλαν αργότερα παραδέχτηκε ότι δεν γνώριζε την έκταση της φήμης του νεαρού καλλιτέχνη, και πως τον επέλεξε επειδή ταίριαζε υπέροχα στον ρόλο, και κέρδισε το ρόλο με το σπαθί του. Ο κριτικός ταινιών Ρόμπι Κόλιν του Daily Telegraph επαίνεσε τον Στάιλς για την "λαμπρή, καταδικασμένη και απρόσμενα μη-αταίριαστη ερμηνεία του"[27].

Harry Styles: Love on Tour[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παράλληλα με την κυκλοφορία νέας μουσικής, ο Χάρι Στάιλς ανακοίνωσε την πρώτη του παγκόσμια περιοδεία με όνομα "Harry Styles: Live on Tour", αποτελούμενη αρχικά από 29 συναυλίες με αφετηρία το Σαν Φρανσίσκο το φθινόπωρο[28]. Τα εισιτήρια της περιοδείας ξεπουλήθηκαν σε δευτερόλεπτα, και τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς, ο Στάιλς επέκτεινε την περιοδεία με την προσθήκη 60 συναυλιών, κλείνοντας το Live on Tour με 89 συναυλίες σε 26 χώρες. Η περιοδεία έληξε τον Ιούλιο του 2018, έχοντας πουλήσει σχεδόν 1 εκατομμύριο εισιτήρια και συγκεντρώνοντας $1.200.000 για φιλανθρωπικούς σκοπούς[29][30].

2019-2021: Fine Line[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το "Lights Up", πρώτο single από το δεύτερο δίσκο του Χάρι Στάιλς με τίτλο «Fine Line», κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2019, κατοχυρώνοντας αμέσως την τρίτη θέση στο Singles Chart του Ηνωμένου Βασιλείου[31][32]. Ο Στάιλς ήταν μουσικός καλεσμένος και παράλληλα παρουσιαστής στην εκπομπή Saturday Night Live τον Νοέμβριο. Το επόμενο επίσημο single που προηγήθηκε του δίσκου, το "Adore You", κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο, φτάνοντας την κορύφωσή του στην 7η θέση στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην έκτη στις ΗΠΑ[33]. Τον μήνα αυτό ο Στάιλς ανέλαβε άλλη μια φορά καθήκοντα παρουσιαστή στο The Late Late Show του James Corden[34].

Το άλμπουμ, που κυκλοφόρησε στις 13 Δεκεμβρίου, την πρώτη κιόλας εβδομάδα κυκλοφορίας του κατέλαβε την τρίτη θέση στο Albums Chart της Μεγάλης Βρετανίας και την πρώτη θέση στο Billboard 200, με συνολικές πωλήσεις 478.000 μονάδων που ξεπέρασαν το ρεκόρ αρχικών πωλήσεων για Βρετανό άνδρα καλλιτέχνη απ' όταν η Nielsen SoundScan ξεκίνησε να παρακολουθεί ψηφιακά τις πωλήσεις το 1991[35]. Όπως και το προηγούμενο, έτσι και αυτό το άλμπουμ έχει πολλές επιρροές από παλαιότερες δεκαετίες και μπορεί να χαρακτηριστεί ποπ-ροκ. Ηχογραφήθηκε σε διάφορες τοποθεσίες με την ίδια ομάδα παραγωγής και απέσπασε και αυτό γενικά θετικές κριτικές.

Αμέσως μετά την κυκλοφορία του τελευταίου του δίσκου ανακοινώθηκε και η περιοδεία που συνοδεύει το άλμπουμ του με το όνομα "Harry Styles: Love on Tour", η οποία ήταν αρχικά προγραμματισμένη για το 2020, και μεταβλήθηκε για την επόμενη χρονιά λόγω της πανδημίας Covid-19.

2022: Harry's House και υποκριτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κριτική αναγνώριση για τον Χάρι Στάιλς έφτασε με το  τρίτο άλμπουμ, Harry's House. Το πρώτο single που κυκλοφόρησε στις 1 Απριλίου του 2022, βρέθηκε αμέσως πρώτο στα charts σε πολλές χώρες, μεταξύ αυτών το Ηνωμένο Βασίλειο, οι ΗΠΑ, η Γερμανία, η Ιταλία, ο Καναδάς και η Αυστραλία, και πρώτο και στο United World Chart με συνολικές πωλήσεις 423,000 μονάδων. Αργότερα τον ίδιο μήνα ο Στάιλς βρέθηκε σε μια από τις μεγαλύτερες μουσικές σκηνές του πλανήτη ως headliner του φεστιβάλ Coachella, οπού και ερμήνευσε δύο ακόμα τραγούδια από το Harry's House, το "Late Night Talking", και την ακουστική μπαλάντα "Boyfriends".

Το άλμπουμ κυκλοφόρησε στις 21 Μαϊου, κατοχυρώνοντας, όπως και το "As It Was', την κορυφαία θέση σε παγκόσμιο επίπεδο, με σύνολο 758,000 μονάδων, 521,000 εκ των οποίων στις ΗΠΑ.

Τον Ιούνιο η περιοδεία Love on Tour ξεκίνησε και πάλι, στην Ευρώπη, με αφετηρία την Γλασκόβη, και σταμάτησε προσωρινά τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς στο São Paulo της Βραζιλίας.

Στις 13 Ιουλίου το Late Night Talking έγινε επίσημα το δεύτερο single του δίσκου με την δημοσίευση του μουσικού βίντεο υπο σκηνοθεσία των Bradley και Pablo, με τους οποίους ο Στάιλς είχε συνεργαστεί για το Watermelon Sugar. Τον Οκτώβρη, το τρίτο single του δίσκου αποτέλεσε το Music For A Sushi Restaurant, με βίντεο σκηνοθεσίας του Aube Perrie, που απεικονίζει τον τραγουδιστή ως πλάσμα της θάλασσας —μισός άνθρωπος μισός καλαμάρι— που πιάστηκε στα δίχτυα ενός ψαρά και αφού το φωνητικό του ταλέντο αποκαλύπτεται, μετατρέπεται προσωρινά σε καλλιτεχνική ατραξιόν του εστιατορίου το οποίο τον προόριζε για το μενού.

Όσον αφορά το υποκριτικό του ταλέντο, ο Στάιλς εμφανίστηκε στη μεγάλη οθόνη στον ρόλο του Τζάκ στο ψυχολογικό θρίλερ του 2022 Don't Worry, Darling[36], με σκηνοθεσία της Ολίβια Γουάιλντ, ταινία που κατέστησε την Γουάιλντ την γυναίκα σκηνοθέτη με τις περισσότερες προβολές το 2022 σύμφωνα με το Letterboxd[37]. O Στάιλς πρωταγωνίστησε επίσης ως αστυνομικός στην κινηματογραφική προσαρμογή του βιβλίου My Policeman της Bethan Roberts, που κυκλοφόρησε τον Νοέμβρη του 2022 στο Amazon Prime. Ο καλλιτέχνης απέσπασε μαζί με τους συμπρωταγωνιστές του —Ντειβιντ Ντοσον, Έμμα Κόριν, Λάινους Ρόουτς, Ρούπερτ Έβερετ και Τζίνα Μακί— το Βραβείο Αφιερώματος για την Ερμηνεία στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο.

Ο Στάιλς είχε προηγουμένως περάσει από ακρόαση για τον ρόλο του Έλβις Πρίσλεϊ στo βιογραφικό μιούζικαλ του Μπάζ Λούρμαν, Έλβις, τον οποίο δεν κατοχύρωσε. Ο Λούρμαν δηλώνει πως "παρόλο που ο Χάρι είναι ένας πραγματικά ταλαντούχος ηθοποιός... το πραγματικό ζήτημα με τον Χάρι είναι πως είναι ο Χάρι Στάιλς. Είναι ήδη είδωλο"[38].

Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ταινίες
Έτος Τίτλος Ρόλος Σημειώσεις
2013 One Direction: This Is Us Ο εαυτός του Ντοκιμαντέρ
2014 One Direction: Where We Are - The Concert Film
2017 Harry Styles: Behind The Album
Dunkirk Άλεξ Ιστορική ταινία
2021 Eternals Έρος Φαντασίας
2022 Don't Worry Darling Τζάκ Ψυχολογικό θρίλερ
2022 My Policeman Τομ Ρομαντικό δράμα
Τηλεόραση
Έτος Τίτλος Ρόλος Σημειώσεις
2010 The XFactor UK Ο εαυτός του Reality τηλεοπτική εκπομπή
2012 ICarly Ο εαυτός του Επεισόδιο: "iGo One Direction"
2012-2019 Saturday Night Live Παρουσιαστής/Μουσικός Καλεσμένος 5 επεισόδια (3 με τους One Direction)
2017 Harry Styles at the BBC Ο εαυτός του Σπέσιαλ Τηλεοπτική εκπομπή
2017 The Graham Norton Show Ο εαυτός του 2 επισόδια
2017 The Tonight Show Starring Jimmy Fallon Ο εαυτός του 1 επισόδιο
2017 The Jonathan Ross Show Ο εαυτός του 1 επισόδιο
2017, 2019 The Late Late Show with James Corden Ο εαυτός του/Περιστασιακός παρουσιαστής 2 επισόδια
2018 Happy Together - Εκτελεστικός Παραγωγός

Παραπομπές σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Staff, Hollywood Life (20 Αυγούστου 2017). «Harry Styles». Hollywood Life (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2022. 
  2. ↑ Sky Magliola, Anna (4 Φεβρουαρίου 2023). «80 weird and wonderful facts about Harry Styles». 
  3. ↑ «One Direction Songs, Albums, Reviews, Bio & More». AllMusic (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2022. 
  4. ↑ «How Harry Styles' album has performed in the charts across the world». www.officialcharts.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2022. 
  5. ↑ «Official Singles Chart Top 100 | Official Charts Company». www.officialcharts.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2022. 
  6. ↑ tolsen (2 Ιανουαρίου 2013). «Billboard Hot 100». Billboard (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2022. 
  7. ↑ «Full list of winners at the 2018 Brit awards». the Guardian (στα Αγγλικά). 22 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2022. 
  8. ↑ Caulfield, Keith· Caulfield, Keith (22 Δεκεμβρίου 2019). «Harry Styles' 'Fine Line' Album Earns Huge No. 1 Debut on Billboard 200 Chart». Billboard (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2022. 
  9. ↑ «Official Singles Chart Top 100 | Official Charts Company». www.officialcharts.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2022. 
  10. ↑ tolsen (2 Ιανουαρίου 2013). «Billboard Hot 100». Billboard (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2022. 
  11. ↑ «Harry Styles' stepfather Robin Twist dies aged 57 after 'long cancer battle'» (στα αγγλικά). BBC News: σελ. BBC. 22/06/2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14/01/2018. https://web.archive.org/web/20180114144227/http://www.bbc.co.uk/newsbeat/article/40368012/harry-styles-stepfather-robin-twist-dies-aged-57-after-long-cancer-battle. Ανακτήθηκε στις 2022-07-06. 
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 Crowe, Cameron (18 Μαρτίου 2017). «Harry Styles' New Direction». Rolling Stone. Rolling Stone. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2022. 
  13. ↑ Finn, Natalie (1 Φεβρουαρίου 2019). «26 Essential Thins to Know About Harry Styles». E!News. E!News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2022. 
  14. ↑ Bowman, Lisa (17 Οκτωβρίου 2017). «Harry Styles reveals he came up with the name for One Direction». NME. NME. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2022. 
  15. ↑ Nicholson, Rebecca (17 Νοεμβρίου 2012). «Also-rans to world's biggest boy band: the rise of One Direction». The Guardian. The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2022. 
  16. ↑ McIntyre, Hugh (24 Μαΐου 2015). «These Were The 10 Highest-Grossing Tours Of 2014». Forbes. Forbes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2022. 
  17. ↑ Caufield, Keith (26 Νοεμβρίου 2014). «One Direction's 'Four' Makes Historic No. 1 Debut on Billboard 200 Chart». Billboard. Billboard. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2022. 
  18. ↑ Lipshutz, Jason· Caulfield, Keith (25 Μαρτίου 2015). «23 Million Songs, 6 Million Albums & More: One Direction With Zayn Malik, By The Numbers». Billboard (στα Αγγλικά). Billboard. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2022. 
  19. ↑ Sheffield, Rob· Sheffield, Rob (12 Δεκεμβρίου 2014). «Harry Styles: Boy of the Year of the Girl». Rolling Stone (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2022. 
  20. ↑ April 26, Lou Stoppard· 2022. «Exclusive: Harry Styles Reveals the Meaning Behind His New Album, 'Harry's House'». Better Homes & Gardens (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2022. 
  21. ↑ Halperin, Shirley· Halperin, Shirley (24 Ιουνίου 2016). «Harry Styles Signs Recording Contract With Columbia: Exclusive». Billboard (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2022. 
  22. ↑ «Official Charts Analysis: Harry Styles ends Ed Sheeran's reign as No.1 single | Analysis | Music Week». www.musicweek.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2022. 
  23. ↑ Trust, Gary (17 Απριλίου 2017). «Ed Sheeran Tops Hot 100 for 12th Week, as Harry Styles Starts at No. 4». Billboard (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2022. 
  24. ↑ «Harry Styles channels glam rock in post-One Direction debut». CTVNews (στα Αγγλικά). 7 Απριλίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2022. 
  25. ↑ Tiffany, Kaitlyn (12 Μαΐου 2017). «Harry Styles is the new prince of pop and of memes». The Verge (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2022. 
  26. ↑ «How Harry Styles' album has performed in the charts across the world». www.officialcharts.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2022. 
  27. ↑ Collin, Robbie (2017-07-17). «Dunkirk review: heart-hammering and heroically British, this is Christopher Nolan at the peak of his powers» (στα αγγλικά). The Telegraph. ISSN 0307-1235. https://www.telegraph.co.uk/films/0/dunkirk-review-heart-hammering-heroically-british-christopher/. Ανακτήθηκε στις 2022-07-06. 
  28. ↑ Press, Associated (28 Απριλίου 2017). «Harry Styles announces first solo world tour». Page Six (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2022. 
  29. ↑ Brooks, Dave· Brooks, Dave (5 Μαΐου 2017). «Harry Styles Sells Out First World Tour in Seconds». Billboard (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2022. 
  30. ↑ Rolli, Bryan. «Harry Styles' Monstrous Solo Tour Sold Nearly 1 Million Tickets And Raised $1.2 Million For Charity». Forbes (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2022. 
  31. ↑ Pace, Lilly· Pace, Lilly (4 Νοεμβρίου 2019). «Harry Styles Just Announced His Sophomore Album 'Fine Line' and Nothing Else Matters». Billboard (στα Αγγλικά). Billboard. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2022. 
  32. ↑ «Official Singles Chart Top 100 | Official Charts Company». www.officialcharts.com (στα Αγγλικά). Official Charts. 18 Οκτωβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2022. 
  33. ↑ Trust, Gary (6 Απριλίου 2020). «The Weeknd's 'Blinding Lights' Shines at No. 1 on Billboard Hot 100 For Second Week». Billboard (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2022. 
  34. ↑ Kaufman, Gil· Kaufman, Gil (11 Δεκεμβρίου 2019). «Harry Styles Epically Guest-Hosts 'Late Late Show': Interviews Himself, Performs 'Adore You,' Hits 'Carpool' Lane: Watch». Billboard (στα Αγγλικά). Billboard. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2022. 
  35. ↑ Caulfield, Keith· Caulfield, Keith (22 Δεκεμβρίου 2019). «Harry Styles' 'Fine Line' Album Earns Huge No. 1 Debut on Billboard 200 Chart». Billboard (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2022. 
  36. ↑ «Don't Worry Darling» (στα αγγλικά). Wikipedia. 2023-01-24. https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Don%27t_Worry_Darling&oldid=1135359113. 
  37. ↑ «The Letterboxd 2022 Year in Review». letterboxd.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2023. 
  38. ↑ Daly, Rhian (12 Ιουνίου 2022). «Baz Luhrmann says Harry Styles "embodies so much of Elvis"». NME (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2022. 
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χάρι_Στάιλς&oldid=10247629"