Φρούριο Χώμα
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Φρούριο Χώμα | |
|---|---|
| Είδος | φρούριο |
| Αρχιτεκτονική | βυζαντινή αρχιτεκτονική |
| Τοποθεσία | Φρυγία[1] |
| Χώρα | Τουρκία |
| δεδομένα (π) | |
Το Φρούριο Χώμα ήταν ένα βυζαντινό φρούριο στην κεντρική Ανατολία, το οποίο έπαιξε σημαντικό ρόλο στις εκστρατείες κατά των Σελτζούκων Τούρκων στα τέλη του 11ου και 12ου αιώνα.
Το Χώμα βρισκόταν στην άνω κοιλάδα του ποταμού Μαιάνδρου στη Φρυγία. Μετά τη Μάχη του Μαντζικέρτ, έγινε ένα απομονωμένο βυζαντινό φυλάκιο που περιβαλλόταν από τουρκικό έδαφος. Τα στρατεύματά που έδρευαν στο φρούριο, οι Χωματηνοί, συχνά συμμετείχαν στις εκστρατείες του Νικηφόρου Γ' Βοτανειάτη (1078-1081) και του Αλεξίου Α Κομνηνού (1081-1118). Λόγω της στρατηγικής θέσης του σε έναν από τους δρόμους που οδηγούν στο εσωτερικό της Ανατολίας, έγινε ένα σημαντικό ορμητήριο των Κομνηνών αυτοκρατόρων στις εκστρατείες τους για να απωθήσουν τους Τούρκους. Τον 12ο αιώνα, αποτέλεσε ξεχωριστή διοικητική ενότητα ως «Χώμα και Καππαδοκία», και διοικούνταν από έναν «τοπάρχη».
Το Χώμα παρέμεινε υπό διαρκή τουρκική απειλή ολόκληρο τον 12ο αιώνα. Ο αυτοκράτορας Ισαάκιος Β΄ Άγγελος (1185-1195, 1203-1204) το οχύρωσε εκ νέου το 1193, και το μετονόμασε «Αγγελόκαστρο» δίνοντας το όνομα της δυναστείας του. Το Χώμα τελικά έπεσε στα χέρια των Τούρκων σε σύντομο χρονικό διάστημα μετά τη διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από την Δ΄ Σταυροφορία το 1204.
Το Φρούριο του Σουβλαίου, που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση, ξαναχτίστηκε από τον αυτοκράτορα Μανουήλ Α΄ (1143-1180) το 1175, αλλά εγκαταλείφθηκε μετά τη Μάχη του Μυριοκέφαλου.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Kazhdan, Alexander, ed. (1991), Oxford Dictionary of Byzantium, Oxford University Press, p. 426, ISBN 978-0-19-504652-6