Φρέντερικ Γκρίφιθ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φρέντερικ Γκρίφιθ
Γέννηση1877[1][2] και 1879[3]
Λονδίνο
Θάνατος17  Απριλίου 1941[4]
Λονδίνο
ΥπηκοότηταΗνωμένο Βασίλειο και Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Λίβερπουλ
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ιδιότηταβιολόγος, ιατρός, γενετιστής, παθολόγος και μικροβιολόγος

Ο Φρέντερικ Γκρίφιθ (Frederick Griffith, 1879 - 1941) ήταν Βρετανός ιατρός και γενετιστής. Το 1928, διεξήγαγε το περίφημο πείραμα, που είναι σήμερα γνωστό σαν «πείραμα του Γκρίφιθ», στο οποίο ανακάλυψε αυτό που ονόμασε «αρχή μεταμόρφωσης», το γνωστό σήμερα DNA.[5][6]

Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Χέιλ της Αγγλίας και φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, όπου σπούδασε γενετική. Αρχικά εργάστηκε στο Βασιλικό Θεραπευτήριο του Λίβερπουλ, στα εργαστήρια Τόμπσον Γέιτς και στη Βασιλική Επιτροπή για τη Φυματίωση.

Το 1910 προσελήφθη από τη Βρετανική Κυβέρνηση στο Υπουργείο Υγείας υπό τον Άρθουρ Ίστγουντ. Η κυβέρνηση είχε περιορίσει τις δαπάνες εν όψει του επικείμενου πολέμου και έτσι τα εργαστήρια στα οποία εργαζόταν ο Γκρίφιθ ήταν πρωτόγονα. Ωστόσο η δημιουργικότητά του και το ανήσυχο πνεύμα του είχαν ως αποτέλεσμα η έρευνά του να προοδεύσει. Ένας από τους φίλους του ισχυριζόταν ότι «με μία φιάλη κηροζίνη και ένα γκαζάκι, μπορούσε να πετύχει περισσότερα από ότι άλλοι με ένα παλάτι».

Το πείραμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πείραμα για το οποίο είναι κυρίως γνωστός ο Γκρίφιθ πραγματοποιήθηκε στα πλαίσα των προσπαθειών του να παρασκευάσει εμβόλιο για την πρόληψη της πνευμονίας εξαιτίας της πανδημίας γρίπης που υπήρξε μετά τον Πρώτο παγκόσμιο Πόλεμο, και είναι γνωστή σαν «ισπανική γρίπη».

Ο Γκρίφιθ χρησιμοποίησε δύο στελέχη βακτηρίων, με τα οποία μόλυνε πόντίκια. Αν και κανένα από τα δύο στελέχη δεν είχε τη δυνατότητα να σκοτώσει τα πειραματόζωα, η ανάμειξη τους από τον επιστήμονα οδήγησε στο θάνατό τους. Συμπέρανε λοιπόν ότι το ένα στέλεχος βακτηρίου μεταμορφώθηκε σε άλλο θανατηφόρο είδος, κάτι που ονόμασε «αρχή μεταμόρφωσης».

Το τέλος και η σημασία του έργου του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γκρίφιθ σκοτώθηκε το 1941, ενώ εργαζόταν στο εργαστήριο του στο Λονδίνο μαζί με το φίλο του, βακτηριολόγο Ουίλιαμ Μ. Σκοτ, κατά το βομβαρδισμό του Λονδίνου από τα ναζιστικά αεροπλάνα.

Τρία χρόνια μετά το θάνατό του το 1944, ο Όσβαλντ Άβερι μαζί με τους Κόλιν Μακλόιντ και Μακλίν Μακάρτι εξακρίβωσε ότι η «αρχή μεταμόρφωσης» που είχε ανακαλύψει ο Γκρίφιθ ήταν το DNA.[7]

Ο ανιψιός του Γκρίφιθ, Τζων Στάνλεϊ Γκρίφιθ, έχει βραβευθεί με το Μετάλλιο Φάραντεϊ της Βασιλικής Εταιρείας.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. (Αγγλικά) SNAC.
  2. Biodiversity Heritage Library. 24309. Ανακτήθηκε στις 18  Αυγούστου 2022.
  3. Ανακτήθηκε στις 18  Αυγούστου 2022.
  4. doi.org/10.1099/00221287-45-3-385. Ανακτήθηκε στις 13  Ιουλίου 2022.
  5. Lorenz MG, Wackernagel W (1994). «Bacterial gene transfer by natural genetic transformation in the environment». Microbiol. Rev. 58 (3): 563–602. PMID 7968924. http://www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pubmed&pubmedid=7968924. 
  6. Downie AW (1972). «Pneumococcal transformation--a backward view. Fourth Griffith Memorial Lecture». J. Gen. Microbiol. 73 (1): 1–11. PMID 4143929. 
  7. Avery O, MacLeod C, McCarty M (1944). «Studies on the chemical nature of the substance inducing transformation of pneumococcal types. Inductions of transformation by a desoxyribonucleic acid fraction isolated from pneumococcus type III». J Exp Med 79 (2): 137–158. doi:10.1084/jem.79.2.137. http://www.jem.org/cgi/reprint/149/2/297. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]