Φιόντορ Αλεξόπολ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Φιόντορ Αλεξόπολ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση12  Δεκεμβρίου 1758
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Περίοδος ακμής1784
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςυποστράτηγος/πεζικό
Πόλεμοι/μάχεςΡωσοτουρκικός πόλεμος, Πόλεμος του Καυκάσου, Γαλλική εισβολή στη Ρωσία και Ναπολεόντειοι Πόλεμοι
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤάγμα της Αγίας Άννης, Α΄ Τάξη
Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Γ΄ Τάξη
Χρυσό Ξίφος για γενναιότητα
Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Δ΄ Τάξη
Τάγμα του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ στη Ρωσική Αυτοκρατορία

Ο Φιόντορ Παντελεήμοβιτς Αλεξόπολ (ρως. Фёдор Пантелеймонович Алексополь, 1758 – ;1816) – ήταν Ρώσος Υποστράτηγος της εποχής των Ναπολεόντειων Πολέμων.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καταγόταν «από Έλληνες ευγενείς». Πιθανόν το αρχικό του επίθετο να ήταν Αλεξόπουλος. Μπήκε στην Στρατιωτική σχολή τον Δεκέμβρη του 1775 και το 1781, με τον βαθμό του λοχία, στο 70ο Σύνταγμα Πεζικού του Ριάζσκ.

Το 1787-1791 πολέμησε εναντίον των Τούρκων, έλαβε μέρος στην Πολιορκία του Οτσάκοφ και του Ισμαήλ. Για την στρατιωτική ανδρεία του πήρε 2 φορές προαγωγή. Το 1799 διορίστηκε διοικητής του 15ου Συντάγματος «κυνηγών» (αργότερα το σύνταγμα μετονομάστηκε σε 14ο). Το 1800 έλαβε τον βαθμό του συνταγματάρχη, και την περίοδο 1800-1802 συμμετείχε στις ενέργειες των ρωσικών στρατευμάτων στον Καύκασο. Το 1807 έλαβε τον βαθμό Υποστράτηγος και το επόμενο έτος διορίστηκε διοικητής ταξιαρχίας της 23ης Μεραρχίας Πεζικού. Ήταν διοικητής της 2ης ταξιαρχία της 23ης Μεραρχίας Πεζικού , που με την έναρξη του πολέμου (εισβολή του Ναπολέοντα στη Ρωσία το 1812) ήταν τμήμα του 4ου Σώματος Πεζικού της 1ης Δυτικής Στρατιάς. Η ταξιαρχία πολέμησε στην Μάχη του Σμολένσκ (1812) ( Άμυνα του Σμολένσκ). Στην Mάχη του Μποροντίνο ο Αλεξόπολ οδήγησε τέσσερα συντάγματα στην πρωτοπορία του ρωσικού κέντρου. Στην αντεπίθεση των «κυνηγών» του ενάντια στην «πυροβολαρχία του Ραγιέβσκι», που κατέλαβαν οι Γάλλοι, αιχμαλώτισε τον στρατηγό Μποναμί (Charles Auguste de Belfonten Bonami). Τραυματίστηκε από σφαίρα στο αριστερό του πόδι, πάνω από το γόνατο. Τιμήθηκε με το παράσημο «Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου» Γ Τάξεως.

Το 1813 ήταν στην Εφεδρική Στρατιά στην Πολωνία και συνόδευε στο θέατρο των στρατιωτικών επιχειρήσεων τις ενισχύσεις. Το 1814 ήταν διοικητής της 4ης και 21ης Μεραρχιών της Εφεδρικής Στρατιάς. Μετά τον πόλεμο ανέλαβε την 3η Ταξιαρχία της 6ης Μεραρχίας Πεζικού. Τον Μάρτιο του 1816 απολύθηκε λόγο των τραυμάτων του από την υπηρεσία, με πλήρη μισθό συνταξιοδότησης. Τιμήθηκε με το παράσημο Τάγμα της Αγίας Άννας Α Τάξεως με διαμάντια, Τάγματος του Αγίου Γεωργίου Δ Τάξεως, Ιωάννη της Ιερουσαλήμ, χρυσό σπαθί με την επιγραφή "για την ανδρεία", διακοσμημένο με διαμάντια.

Έζησε στην πόλη Οπότσκα.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]