Φεϋζούλ Τζαμί
Συντεταγμένες: 39°9′46.4″N 20°58′55.2″E / 39.162889°N 20.982000°E
| Φεϋζούλ Τζαμί | |
|---|---|
 Άποψη του τζαμιού από το ύψος της Οδού Κατσαντώνη. | |
 | |
| Είδος | τζαμί |
| Αρχιτεκτονική | Οθωμανική αρχιτεκτονική |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 39°9′46″N 20°58′55″E |
| Θρήσκευμα | Ισλάμ |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Αρταίων |
| Τοποθεσία | Άρτα |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Υλικά | πέτρα και τούβλο |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Φεϋζούλ Τζαμί είναι μνημείο Οθωμανικής περιόδου στην πόλη της Άρτας.
Δομή και τοποθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το τζαμί, όπως και τα περισσότερα τζαμιά του ελλαδικού και βαλκανικού χώρου ανήκει στον τύπο Α. Αποτελείται από μία απλή μονόχωρη αίθουσα προσευχής, τετράγωνης κάτοψης και πλευράς, διαστάσεων 6,40 μ. Μέχρι το 1917 σωζόταν ο κυλινδρικός μιναρές του, ο οποίος σήμερα δεν υπάρχει. Βρίσκεται στην οδό Αράχθου και Κατσαντώνη σε μικρή απόσταση από τον ναό της Αγίας Θεοδώρας, πολιούχου της Άρτας. [1]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Φεϋζούλ τζαμί μαζί με το εκείνο του Φαΐκ Πασά είναι ένα από τα δύο σωζόμενα τζαμιά της Άρτας. Δεν είναι γνωστή η ακριβής περίοδος κτίσης του αλλά πιθανολογείται ότι είναι της ίδιας εποχής με εκείνης του τζαμιού του Φαΐκ Πασά. [2] Η υπόθεση αυτή ισχυροποιείται και από το γεγονός ότι στο τζαμί υπήρχε και ο τάφος του Σουλεϊμάν Μουσταφά, σημαιοφόρου του Φαΐκ Πασά. Το τέμενος βρισκόταν σε μία συνοικία με την ονομασία «Ελιγιασβέη» και η κατασκευή του υπήρξε δαπάνη ενός Οθωμανού με το όνομα «Φεϋζουλλάχ». Το τζαμί είχε προσόδους που ανερχόταν σε 1500 - 2000 γρόσια, τα οποία λάμβανε ο ιμάμης. [3] Ο μητροπολίτης Άρτας Σεραφείμ Ξενόπουλος μας πληροφορεί ότι το τζαμί είχε χτιστεί πάνω στα ερείπια χριστιανικού ναού αφιερωμένου στην Αγία Κυριακή. Το 1897 κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών στο μέτωπο Ηπείρου, στα πλαίσια του Ελληνοτουρκικού πολέμου, τμήμα από τον μιναρέ του τζαμιού καταστράφηκε από τις ελληνικές δυνάμεις σε μία προσπάθεια επίδειξης ισχύος προς τις οθωμανικές δυνάμεις οι οποίες είχαν στρατοπεδεύσει απέναντι από την πόλη της Άρτας ενώ το υπόλοιπο τμήμα κατέρρευσε το 1917. Έως το 1941, το τζαμί ήταν στην ιδιοκτησία του Οθωμανού Εμίν Μπέη.[4] Το 1962 με υπουργική απόφαση το τζαμί κηρύχθηκε αρχαιολογικός χώρος. [5]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Βλ. Αφέντρα Γ. Μουτζάλη, [1] Άρτα: Οι μεταμορφώσεις του αστικού τοπίου, Αρχαιολογία & Τέχνες, τεύχος 112, σελ. 73-81.
- ↑ Σεραφείμ Ξενόπουλος, Δοκίμιον Ιστορικόν περί Άρτης & Πρεβέζης (εκδ. 1884), σ.179: «και τούτου η χρονολογία άγνωστος, εκ παραδόσεως όμως εικάζεται, ότι εκτίσθη επί των ημερών Φαήκ Πασσά»
- ↑ Σεραφείμ Ξενόπουλος, Δοκίμιον Ιστορικόν περί Άρτης & Πρεβέζης (εκδ. 1884), σ.179: «Αι πρόσοδοι ανήρχοντο εις 1500 - 2000 Γροσ. τα οποία ελάμβανεν ο Ιμάμης»
- ↑ Ιμαρέτ. Στη σκιά του ρολογιού. Ιμαρέτ-Φεϋζούλ: Επαρμηνεύοντας τα τεμένη της Άρτας, Διπλωματική εργασία του Ευάγγελου Κοντογιάννη, Αθήνα, 2014, σ.36.
- ↑ «Περί κηρύξεως αρχαιολογικών χώρων, ΥΑ 15904/24-11-1962 - ΦΕΚ 473/Β/17-12-1962». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2013.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| ||||||||