Φερνάνδος Σερπιέρης
| Φερνάνδος Σερπιέρης | |
|---|---|
 Πορτρέτο του Φερνάνδου Σερπιέρη από τον Πολυχρόνη Λεμπέση | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 15 Νοεμβρίου 1927 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καινοτόμος επιχειρηματίας |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Λαυρία Παχύ |
| Τέκνα | Ιωάννης Βαπτιστής (Τζόνι) Σερπιέρης |
| Γονείς | Ιωάννης Βαπτιστής Σερπιέρης |
| Οικογένεια | Οικογένεια Σερπιέρη |
Ο Φερνάνδος Σερπιέρης (-15 Νοεμβρίου 1927[1]) ήταν επιχειρηματίας - βιομήχανος που δραστηριοποιήθηκε στην Ελλάδα στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα.Ήταν γιος του Ιταλού επιχειρηματία Ιωάννη Βαπτιστή Σερπιέρη στον οποίο οφείλεται η μεταλλευτική ανάπτυξη του Λαυρίου μετά το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνα. Ο Φερνάνδος συνέχισε την δραστηριότητα του πατέρα του σε μεταλλευτικές και μεταλλουργικές δραστηριότητες στο Λαύριο.
Το 1896 ο Φερνάνδος ήταν πρόεδρος της Επιτροπείας Αθλητικών Παιδειών στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896[2].
Το 1924 ήταν ένας από τους ιδρυτές της «Ενώσεως των εν Ελλάδι Μεταλλουργικών και Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων», οργάνωσης από την οποία προέκυψε ο σημερινός Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων και μάλιστα η πρώτη έκτακτη Γενική Συνέλευσή της έγινε στα γραφεία του στις 28 Μαΐου 1924. Ο Φερνάνδος Σερπιέρης χρημάτισε πρώτος πρόεδρος της Ενώσεως[3][4].
Μέχρι το 1929, το Αρχοντικό Σερπιέρη που είχε χτίσει ο πατέρας του στο κέντρο της Αθήνας μεταξύ 1880 και 1884, ήταν στην κατοχή του. Το 1929 πωλήθηκε στην Αγροτική Τράπεζα Ελλάδος.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πατέρας του ήταν ο Ιταλός επιχειρηματίας Ιωάννης Βαπτιστής Σερπιέρης (Gianbattista Serpieri) και μητέρα του η Κλεμένς ή Κλημεντίνη (Clemence Leboy)[1].
Σύζυγός του ήταν η Λαυρία Παχύ, κόρη του επιχειρηματία Γεωργίου Παχύ[1] και παιδί του ο Τζόνι Σερπιέρης (επίσημο όνομα Ιωάννης Βαπτιστής Σερπιέρης, όπως και ο παππούς του) (3 Ιουνίου 1907-;)
Εγγονός του είναι ο Φρέντυ Σερπιέρης (και αυτός με το ίδιο όνομα Φερνάρδος Ι. Σεπριέρης).
Πορτρέτο του Φερνάνδου από τον Πολυχρόνη Λεμπέση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το πορτρέτο του Φερνάνδου Σερπιέρη από τον ζωγράφο Πολυχρόνη Λεμπέση (Συλλογή Ε. Κουτλίδη), το οποίο θεωρείται, μαζί με άλλα πορτρέτα που ζωγράφισε ο Λεμπέσης, από τα καλύτερα δείγματα γραφής στην νεοελληνική τέχνη της προσωπογραφικής ζωγραφικής, το οποίο όμως προκάλεσε, όταν εμφανίστηκε, αντίδραση του Φερνάνδου αλλά και αρνητικά σχόλια από άλλους ζωγράφους της εποχής επειδή δεν ωραιοποιούσε τον εικονιζόμενο[5].
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Κριτική μιας Αναστήλωσης 1 Μέγαρο Σερπιέρη, Πανεπιστημίου & Εδουάρδου Λω (Κεντρικό κατάστημα Αγροτικής Τράπεζας)[νεκρός σύνδεσμος], Ελίζα Παπαδοπούλου, Τεχν. Χρον. Επιστ. Έκδ. ΤΕΕ, II, τεύχ. 1-2 2004
- ↑ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2 Βιογραφικό σημείωμα Κωνσταντίνου Μάνου και ανέκδοτα γεγονότα από τη δράση του, 100 χρόνια από το θάνατο του πρώτου Έλληνα στρατιωτικού αεροπόρου Εμμανουήλ Αργυρόπουλου, Αεροπορική Επιθεώρηση Τεύχος 97, Απρίλιος 2013, σελ. 78 «Στα μέσα της δεκαετίας του 1890, ο Κωνσταντίνος Μάνος εγκατέλειψε την εργασία του ως δάσκαλος Ελληνικών της αυτοκράτειρας της Αυστροουγγαρίας Ελισάβετ, εξαιτίας της συμμετοχής του στην οργανωτική επιτροπή των πρώτων Αγώνων του 1896. Στην Επιτροπεία Αθλητικών Παιδιών (αντισφαίριση κ.λπ.) πρόεδρος ήταν ο Φερνάνδος Σερπιέρης, γραμματέας ο Ιάκωβος Νεγρεπόντης και μέλη οι Α. Ραγκαβής, Π. Καλλιγάς, Α. Μερκάτης, Λ. Μελάς, Κ. Μάνος, Κ. Μέρλιν και Π. Καραπάνος»
- ↑ Κανονισμός Μεταλλευτικών και Λατομικών Εργασιών YA2223 ΦEK122714/06/11 Αρχειοθετήθηκε 2013-08-31 στο Wayback Machine., Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων, ιστοσελίδα ΥΠΕΚΑ (Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2013
- ↑ Ιστορία του ΣΜΕ Αρχειοθετήθηκε 2013-08-20 στο Wayback Machine., Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων, ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2013
- ↑ Με αφορμή τα 150 χρόνια από τη γέννηση του Πολυχρόνη Λεμπέση ο Νίκος Ζίας γράφει για τη ζωή και το έργο του: Ο «πιο σπουδαίος έλληνας ζωγράφος», Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, 26/07/1998