Φήκη Τρικάλων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 39°30′56″N 21°39′17″E / 39.51556°N 21.65472°E / 39.51556; 21.65472

Φήκη
Φήκη is located in Greece
Φήκη
Φήκη
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΘεσσαλίας
Περιφερειακή ΕνότηταΤρικάλων
ΔήμοςΠύλης
Δημοτική ΕνότηταΠιαλείων
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΘεσσαλία
ΝομόςΤρικάλων
Υψόμετρο130
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΒαρμπόπη
Ταχ. κώδικας421 00
Τηλ. κωδικός24310

Η Φήκη είναι οικισμός στη Θεσσαλία και την Περιφερειακή Ενότητα Τρικάλων.[1]

Γενικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Φήκη βρίσκεται στις δυτικές παρυφές της πεδιάδας των Τρικάλων, σε υψόμετρο 130 μέτρων[1] ενώ απέχει 14 χλμ. ΝΔ. από τα Τρίκαλα και 12 χλμ. ΒΑ. από την Πύλη. Στην απογραφή του 2001 μαζί με την γειτονική Δροσοπηγή (η οποία καταργήθηκε) αποτελούσαν το Δημοτικό Διαμέρισμα Φήκης με πληθυσμό 1.351 κατοίκους[2] ενώ με τα στοιχεία της απογραφής 2011 έχει 1.361[3]. Υπήρξε έδρα του Καποδιστριακού Δήμου Πιαλείων από το 1998 έως το 2010. Σήμερα η Φήκη ανήκει διοικητικά στην Δημοτική Ενότητα Πιαλείων του Δήμου Πύλης.[4]

Ονοματοδοσία και ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ονομασία του χωριού, σύμφωνα με την παράδοση, προήλθε από τον βασιλέα ή ηγεμόνα Φίκο[εκκρεμεί παραπομπή], ο οποίος διαβιούσε στο λόφο της Μαγούλας. Υπολείμματα αρχαίων ευρημάτων ανακαλύφθηκαν το 1994.[5] Σύμφωνα με την ιστορία, στη Φήκη είχε στήσει το αρχηγείο του ο στρατηγός Χατζηπέτρος κατά την επανάσταση του 1821.[εκκρεμεί παραπομπή] Το όνομα του χωριού επί Τουρκοκρατίας και μέχρι το 1930 ήταν Βαριμπόμπη.[6][4]

Αξιοθέατα και πολιτισμός/παραδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιστορικό διατηρητέο μνημείο της τοποθεσίας αποτελεί ο Ιερός Ναός του Αγίου Νικολάου,[7] ο οποίος σύμφωνα με πηγές κτίστηκε τον 17ο αιώνα ως μετόχι της Μονής Αγίου Βησσαρίωνος Δούσικου, ενώ ένας μύθος αναφέρει ότι κτίστηκε από την Βασιλική Κονταξή την σύζυγο του Αλή Πασάς τον 19ο αιώνα. Υπήρξε ιδιαίτερα γνωστός για το περίφημο καμπαναριό του, του οποίου ο ήχος ακουγόταν μέχρι και την πρωτεύουσα του Νομού, λόγω της μεγάλης περιεκτικότητας του σε χρυσό και ασήμι, τα οποία προκαλούσαν τέλεια ηχητική απόδοση.[8] Αργότερα μειώθηκε το μέγεθος της καμπάνας εξαιτίας των ζημιών που προκαλούσε στα παρακείμενα κτίσματα του χωριού. Στο ναό υπήρχαν δεκάδες κελιά, όπου και νοσηλεύονταν ψυχικά ασθενείς έως και τη δεκαετία του '50. Σήμερα διατηρείται ένα κελί, ως δείγμα.

Στη Φήκη διοργανώνεται πανηγύρι, κάθε χρόνο, στις 19 Μαΐου. Επίσης, ανήμερα των Φώτων, αναβιώνει το έθιμο των "Καρκατζαλίων", όταν οι νέοι του χωριού, μεταμφιεσμένοι σε καλικαντζάρους, επισκέπτονται όλα τα σπίτια.

Αθλητισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έμβλημα του ΠΟ Φήκης

Ο «Ποδοσφαιρικός Όμιλος Φήκης» δραστηριοποιείται ανεπίσημα από την δεκαετία του '50, αλλά ως επίσημο έτος ίδρυσής του θεωρείται το 1971.[9] Από την ομάδα έχουν αναδειχθεί αρκετοί σπουδαίοι ποδοσφαιριστές με θητεία στα επαγγελματικά πρωταθλήματα, όπως οι Ιωάννης Κλαπανάρας, Λάκης Κατσιάκος, Θανάσης Τσιρογιάννης, Γιώργος Κολτσίδας και Βαγγέλης Νασιάκος. Το 1981 ο σύλλογος διεκδίκησε την κατάκτηση του Πρωταθλήματος της Ε.Π.Σ. Τρικάλων και την άνοδό του στην Εθνική Ερασιτεχνική κατηγορία, αλλά ηττήθηκε στα πέναλτι από τον Διγενή Νεοχωρίου, ενώ υπήρξε μια φορά φιναλίστ του Κυπέλλου της Ε.Π.Σ. Τρικάλων, το 1991. Την περίοδο 2019-20 η ομάδα κατέκτησε αήττητη το Πρωτάθλημα της Ε.Π.Σ. Τρικάλων και απέκτησε το δικαιώμα να αγωνίζεται έως και σήμερα στην Γ Εθνική. Το 2022 κατέκτησε το πρώτο κύπελλο ΕΠΣ Τρικάλων στην ιστορία του, νικώντας με 4-1 τον Διγενή Νεοχωρίου. Το 2023 κράτησε τα σκήπτρα του κυπέλλου ΕΠΣΤ νικώντας στον τελικό το Δενδροχώρι με 2-0.

Στο χωριό εδρεύει και ο «Γυμναστικός Αθλητικός Σύλλογος Φίκος», με τμήματα ακροβατικής γυμναστικής και τραμπολίνο, που έχει επιτύχει πολλές διακρίσεις με κατακτήσεις μεταλλίων σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 59. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 249. 
  2. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος - Απογραφή 2001, σελ. 214 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_1.pdf. 
  3. ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011», σελ. 10631 (σελ. 157 του pdf)
  4. 4,0 4,1 «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2023. 
  5. «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2023. 
  6. Σπανός Βασίλης, Οι οικισμοί της βορειοδυτικής Θεσσαλίας κατά την τουρκοκρατία από τον ιδʹ έως τον ιθʹ αιώνα. Εισαγωγή στην ιστορία της Θεσσαλίας από την ύστερη βυζαντινή εποχή έως τα τέλη του 19ου αιώνα, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ). Σχολή Φιλοσοφική. Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Θεσσαλονίκη 2000, σελ. 196.
  7. «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2023. 
  8. «Ο Άγιος Νικόλαος, ο Θαυματουργός στη Φήκη Τρικάλων». 
  9. «Κarditsasport: Ιστορία ομάδας».