Τόρσχαβν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 62°00′42″N 06°46′03″W / 62.01167°N 6.76750°W / 62.01167; -6.76750

Τόρσχαβν
Το κυβερνητικό κτήριο των νήσων Φερόες στο Τόρσχαβν.

Σφραγίδα

Έμβλημα
Lua error in Module:Location_map/multi at line 13: Δεν μπόρεσε να βρεθεί ο ορισμός του ζητούμενου locations map. Ούτε "Module:Location map/data/Νήσοι Φερόες, Δανία" ούτε "Template:Location map Νήσοι Φερόες, Δανία" υπάρχει. 62°0′0″N 6°47′0″W
Χώρα Δανία
Νήσοι Φερόες Νήσοι Φερόες
Διοικητική υπαγωγήΔήμος του Τόρσχαβν
Γεωγραφική υπαγωγήΣτρέιμοϊ
Ίδρυση10ος αιώνας
 • mayor of TórshavnΧέντιν Μόρτενσεν
Έκταση172,9
Υψόμετρο24
Πληθυσμός13.948
Ταχ. κωδ.FO-100, FO-110
Ζώνη ώραςUTC±00:00
UTC+01:00
Ιστότοποςhttp://www.torshavn.fo/
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Το Σκάνσιν έχει ξαναχτιστεί πόλλες φορές από το 1580 που πρωτοχτίστηκε. Το παρόν κτίριο είναι του 1790
Ο καθεδρικός του Τόρσχαβν και η οδός Μπριγκιουμπάκι (αριστερά) και η οδός Ούντιρ Μπριγκιουμπάκα (δεξιά) στο κέντρο της πόλης
Το Τόρσχαβν το 1839
Το Τόρσχαβν το 1864

Το Τόρσχαβν (φεροϊκή: Tórshavn) είναι πρωτεύουσα, μεγαλύτερη πόλη και έδρα της αυτόνομης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας των Νήσων Φερόες. Το Τόρσχαβν βρίσκεται στην ανατολική ακτή του νότιου τμήματος της νήσου Στρέιμοϊ. Στα βορειοδυτικά της πόλης βρίσκεται το όρος Χούσαρεϊν, ύψους 347 μέτρων, και στα νοτιοδυτικά, το Κιρκγιουμπερέιν ύψους 350 μέτρων. Διαχωρίζονται από τον ποταμό Σαντά. Το όνομα της πόλης σημαίνει «λιμάνι του Θορ». Ο Θορ είναι ο θεός του κεραυνού και της αστραπής στη Γερμανική και στη Σκανδιναβική μυθολογία. Η πόλη έχει 13.948 κατοίκους ενώ η ευρύτερη αστική περιοχή έχει 22.996 κατοίκους (εκτίμηση 1-2023).[1]

Οι Βίκινγκ στην ίδια περιοχή, στη χερσόνησο Τίνγκανες, είχαν ιδρύσει τον κύριο οικισμό τους στα νησιά Φερόες από το 850 μ.Χ.[2] Από πολύ νωρίς το Τόρσχαβν είχε γίνει το μονοπωλιακό κέντρο του εμπορίου, αφού ήταν το μόνο μέρος στα νησιά στο οποίο οι νησιώτες μπορούσαν να πωλούν και να αγοράζουν αγαθά. Το 1856, το εμπορικό μονοπώλιο καταργήθηκε και τα νησιά επέτρεψαν το ελεύθερο εμπόριο. Η πόλη έχει αναπτυχθεί ραγδαία από τον 20ό αιώνα και μετά και έχει γίνει το αδιαφιλονίκητο διοικητικό, οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο των νήσων Φερόες. Ο καθεδρικός ναός της πόλης χτίστηκε το 1788 και αποτελεί έδρα της Εκκλησίας των Νήσων Φερόες.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δεν είναι γνωστό αν ο τόπος του Τόρσχαβν ήταν ενδιαφέρον για τους κέλτες μοναχούς οι οποίοι ήταν πιθανώς οι πρώτοι κάτοικοι στις νήσους Φερόες. Οι Βίκινγκ άποικοι τον 9ο αιώνα δημιούργησαν τα δικά τους κοινοβούλια, που ονομάζονταν «τινγκς», σε διάφορα μέρη των νησιών, καθώς ήταν παράδοση το τινγκ να χτίζεται σε ένα ουδέτερο και άρα ακατοίκητο τόπο, ώστε κανένας τόπος να μην έχει το πλεονέκτημα. Το κύριο κοινοβούλιο (τινγκ), των νησιών, συγκλήθηκε στο Τόρσχαβν το 825 μ.Χ., στη χερσόνησο Τίνγκανες, τη χερσόνησο που χωρίζει το λιμάνι σε δύο μέρη: το Εϋσταραβάγκ και το Βεσταραβάγκ. Έτσι, οι Βίκινγκ συναντιούνται στους επίπεδους βράχους της Τινγκάνες κάθε καλοκαίρι, ως το πιο κεντρικό μέρος στα νησιά, αν και εκείνη την εποχή δεν υπήρχε οικισμός στην Τινγκάνες. Η σάγκα Φερεΐνγκα λέει: «Ο τόπος του κοινοβουλίου (τινγκ) των νησιών Φερόες βρισκόταν στο Στρέιμοϊ και εκεί υπάρχει το λιμάνι που ονομάζετε Τόρσχαβν». Η εποχή των Βίκινγκ τελείωσε το 1035 μ.Χ. Στο κοινοβούλιο (τινγκ) υπήρχε και αγορά η οποία σταδιακά μετατράπηκε σε μόνιμη ζώνη συναλλαγών. Όλο τον Μεσαίωνα, η στενή χερσόνησος που βρισκόταν στη θάλασσα αποτελούσε το κύριο μέρος του Τόρσχαβν. Σε αντίθεση με άλλα χωριά των Φερόες, το Τόρσχαβν δεν ήταν ποτέ μια ξεχωριστή γεωργική κοινότητα. Κατά τη διάρκεια του 12ου αιώνα, όλες οι συναλλαγές μεταξύ της Νορβηγίας και των Νήσων Φερόες, καθώς και άλλων νησιών, δυτικά, συγκεντρώθηκαν στο Μπέργκεν. Το 1271, επιβλήθηκε στο Τόρσχαβν βασιλικό εμπορικό μονοπώλιο από το Νορβηγικό Στέμμα. Σύμφωνα με ένα έγγραφο από το 1271, δύο πλοία θα πλεύουν τακτικά στο Τόρσχαβν από το Μπέργκεν με φορτία αλατιού, ξυλείας και δημητριακών. Έτσι, το Τόρσχαβν είχε περισσότερες επαφές με τον έξω κόσμο από ό,τι τα άλλα χωριά. Κάτω από τη νορβηγική και στη συνέχεια τη δανική κυριαρχία, κυβερνητικοί αξιωματούχοι έκαναν το Τόρσχαβν σπίτι τους. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο Τόρσχαβν ήταν η έδρα των νησιών, επηρέασαν την ανάπτυξη της πόλης.

1500 - 1800[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πηγές δεν αναφέρουν μόνιμη κατοίκηση στην περιοχή του Τόρσχαβν μέχρι μετά την προτεσταντική μεταρρύθμιση το 1539. Περίπου το 1580 ένα μικρό φρούριο, Σκάνσιν, χτίστηκε από τον ναυτικό ήρωα των Φερόες και έμπορο, Μάγκνους Χέινασον, στο βόρειο άκρο του λιμανιού. Αργότερα δημιουργήθηκαν μικρές οχυρώσεις στην Τινγκάνες. Το 1584 το Τόρσχαβν είχε 101 κατοίκους. Ο πληθυσμός χωρίστηκε σε τρεις εξίσου μεγάλες ομάδες αποτελούμενες από αγρότες, τις οικογένειες τους και υπαλλήλους τους, από εμπορικούς και κυβερνητικούς αξιωματούχους και από ανθρώπους που δεν κατείχαν γη, αυτό περιελάμβανε το προλεταριάτο από τα χωριά που δεν κατείχε γη κατά την περίοδο αυτή και ήρθε στο Τόρσχαβν για αναζήτηση εργασίας. Ήταν υπεύθυνοι να προστατεύσουν το Σκάνσιν χωρίς αμοιβή, και για τα ρούχα και τα τρόφιμα εξαρτώνταν από τη γενναιοδωρία των αγροτών.

Το 1655 ο βασιλιάς Φρειδερίκος Γ΄ της Δανίας χορήγησε τις Φερόες στον αγαπημένο του πολιτικό Κρίστοφερ Γκάμπελ, τον αρχηγό της οικογένειας φον Γκάμπεκ, 1655-1709, γνωστός ως Γκαμπλατίντιν. Είναι το πιο σκοτεινό κεφάλαιο στην ιστορία του Τόρσχαβν. Η διοίκηση του Γκάμπελ κατέστρεψε τους νησιώτες με διάφορους τρόπους. Το εμπορικό μονοπώλιο ήταν στα χέρια της οικογένειας του Γκάμπελ και δεν σχεδιάστηκε για τις ανάγκες του λαού των Φερόες. Οι άνθρωποι σε όλη τη χώρα έφεραν προϊόντα στην πόλη και έπρεπε να είναι ικανοποιημένοι με οποιαδήποτε τιμή τους δίνονταν. Παράλληλα, τα εισαγόμενα προϊόντα ήταν περιορισμένα και ακριβά. Υπήρξαν σοβαρές καταγγελίες από τους κατοίκους των νησιών για άδικη μεταχείριση από την πολιτική διοίκηση του Τόρσχαβν. Αυτές όχι μόνο περιλάμβαναν τους υπεύθυνους του μονοπωλιακού εμπορίου, αλλά και τον δικαστικό επιμελητή και άλλους. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το 1673, η Τινγκάνες καταστράφηκε από μια πυρκαγιά μετά από την ανατίναξη ενός καταστήματος πυρίτιδας που φυλασσόταν στην Τινγκάνες. Πολλά παλιά σπίτια καταστράφηκαν ολοσχερώς και τα παλιά αρχεία των Φερόες χάθηκαν όπως και τα έγγραφα του Γκάμπελ.

Οι συνθήκες βελτιώθηκαν στο Τόρσχαβν όταν το εμπορικό μονοπώλιο κατέστη βασιλικό μονοπώλιο το 1709. Το βασιλικό μονοπώλιο προμηθευόταν με εμπορεύματα από την Κοπεγχάγη τρεις φορές το χρόνο. Ωστόσο, το 1709 το Τόρσχαβν επλήγη από την ευλογιά, σκοτώνοντας σχεδόν ολόκληρο τον πληθυσμό. Η πόλη είχε πληθυσμό 300 κατοίκων από τους οποίους οι 250 πέθαναν. Μόλις, κατά το δεύτερο μισό του 18ου αιώνα, το Τόρσχαβν άρχισε να αναπτύσσεται σε μια μικρή πόλη. Αυτό ήταν ενώ ο Νιλς Ρύμπεργκ ήταν υπεύθυνος για το εμπορικό μονοπώλιο. Από το 1768 και κατά τη διάρκεια των επόμενων 20 ετών, επιτράπηκε στον Ρύμπεργκ να διεξάγει εμπορικές συναλλαγές που βασίζονταν κυρίως στο λαθρεμπόριο με την Αγγλία και αυτό λόγω της Γαλλο-βρετανικής σύγκρουσης που ευνοούσε τέτοιου είδους επιχειρήσεις. Στο Τόρσχαβν οι αποθήκες γεμίζουν με αγαθά. Ο Ρύμπεργκ ήταν ο πρώτος που σκέφτηκε να αποκομίσει οικονομικό κέρδος από την αλιεία, η οποία αργότερα έγινε ο σημαντικότερος οικονομικός παράγοντας για τα νησιά. Ο καθεδρικός ναός του Τόρσχαβν χτίστηκε το 1788 και ανακατασκευάστηκε εν μέρει το 1865. Από το 1990 είναι έδρα του Επισκόπου των Νήσων Φερόες.

1800 - σήμερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 30 Μαρτίου του 1808, κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ της Δανίας–Νορβηγίας και του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού το HMS Clio κατέφθασε στο Τόρσχαβν και κατέλαβε το φρούριο στο Σκάνσιν για σύντομο χρονικό διάστημα. Το φρούριο παραδόθηκε χωρίς να πέσει ούτε ένας πυροβολισμός καθώς ο στρατός το πλησίασε. Οι άντρες του HMS Clio έριξαν τα οκτώ όπλα του οχυρού και πήραν όλα τα μικρότερα όπλα πριν φύγουν. Το 1856, το ελεύθερο εμπόριο ήρθε στις Νήσους Φερόες. Με το άνοιγμα των νησιών στον κόσμο, η οικονομία μεταμορφώθηκε, με κέντρο της το Τόρσχαβν. Η γη μισθώθηκε στους κατοίκους της πόλης, οι οποίοι αργότερα θα μπορούσαν να την αγοράσουν αν το επιθυμούσαν. Αυτά τα μικρά οικόπεδα γης επέτρεψαν στους ανθρώπους να έχουν αγελάδες και πρόβατα.[εκκρεμεί παραπομπή] Το 1866 ιδρύθηκε το δημοτικό συμβούλιο του Τόρσχαβν. Η πόλη έγινε η πρωτεύουσα των Φερόες από τότε. Αργότερα, το 1909, το Τόρσχαβν έγινε εμπορική πόλη με τον ίδιο καταστατικό χάρτη με τις πόλεις της Δανίας. Το 1927, το Τόρσχαβν είχε ένα σύγχρονο λιμάνι και αυτό του έδωσε τη δυνατότητα να αγκυροβολούν μεγαλύτερα πλοία.[3] Κατά τη διάρκεια της βρετανικής κατοχής των Νήσων Φερόες στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το Σκάνσιν χρησιμοποιήθηκε ως έδρα της Βασιλικής Ναυτικής Διοίκησης. Το 1974, τα γειτονικά χωριά Χόιβικ και Χβίτανες έγιναν μέρος της πόλης. Αργότερα, ακόμη περισσότεροι δήμοι προσχώρησαν στον δήμο Τόρσχαβν. Το 1978 το Κάλντμπακ, το 1997 το Άργκιρ, το 2001 το Κόλαφιορντουρ και τέλος το 2005, το Κιρκγιουμπέουρ, το Χέστουρ και το Νόλσοϊ.

Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Τόρσχαβν παρουσιάζει Ωκεάνιο κλίμα (Cfc) με μέση θερμοκρασία το καλοκαίρι περίπου 12 °C και μέση χειμερινή θερμοκρασία γύρω στους 6 °C, ενώ οι χειμερινές θερμοκρασίες σπάνια πέφτουν κάτω του μηδενός και έχει συχνά νεφελώδη ουρανό. Οι μέσες μηνιαίες βροχοπτώσεις είναι ψηλότερες το φθινόπωρο και τον χειμώνα, φτάνοντας σε υψηλά επίπεδα τον Ιανουάριο, λόγω των συχνών, έντονων καταιγίδων που διασχίζουν την περιοχή από τον Βόρειο Ατλαντικό ωκεανό, ενώ οι μήνες Μάιος και Ιούνιος είναι σαφώς ξηροί μήνες. Το Τόρσχαβν συγκαταλέγεται στα πιο νεφελώδη μέρη του κόσμου, με μεγαλύτερη ηλιοφάνεια μόλις 2,4 ώρες ηλιοφάνειας ανά ημέρα. Ωστόσο, δεν υπάρχουν δεδομένα για μέρη όπως τις Αλεούτιες νήσους ή την Παταγονία, τα οποία μπορεί να έχουν ακόμη λιγότερη ηλιοφάνεια.[εκκρεμεί παραπομπή] Λόγω του συννεφιασμένου καιρού και του νερού χωρίς πάγο που περιβάλλει το Τόρσχαβν, οι θερμοκρασίες του χειμώνα είναι εξαιρετικά ήπιες για μια τέτοια βόρεια τοποθεσία. Οι καλοκαιρινές θερμοκρασίες είναι πολύ χαμηλότερες από εκείνες που υπάρχουν στην ηπειρωτική Σκανδιναβία σε παρόμοια παράλληλα πλάτη. Το πλάτος θερμοκρασίας στην περίοδο 1961 έως 2010 είναι γύρω στους 33 °C μεταξύ των απόλυτων θερμότερων και ψυχρότερων θερμοκρασιών.

Κλιματικά δεδομένα Τόρσχαβν (1981–2010, ακραίες καταγραφές 1961–2010)
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Υψηλότερη Μέγιστη °C (°F) 11.6 12.0 12.3 18.3 19.7 20.0 20.2 22.0 19.5 15.2 14.7 13.2 22,0
Μέση Μέγιστη °C (°F) 5.8 5.6 6.0 7.3 9.2 11.1 12.8 13.1 11.5 9.3 7.2 6.2 8,8
Μέση Μηνιαία °C (°F) 4.0 3.6 4.0 5.2 7.0 9.0 10.7 11.0 9.6 7.5 5.5 4.3 6,8
Μέση Ελάχιστη °C (°F) 1.7 1.3 1.7 3.0 5.1 7.1 9.0 9.2 7.6 5.4 3.4 2.1 4,7
Χαμηλότερη Ελάχιστη °C (°F) −8.8 −11 −9.2 −9.9 −3 0.0 1.5 1.5 −0.6 −4.5 −7.2 −10.5 −11
Υετός mm (ίντσες) 157,7 115,2 131,6 89,5 63,3 57,5 74,3 96 119,5 147,4 139,3 135,3 1,321,3
υγρασίας 90 89 89 87 88 88 90 90 90 90 89 90 89
Μέσες ημέρες κατακρημνίσεων (≥ 1.0 mm) 22 17 21 16 13 12 13 13 18 22 21 22 210
Μέσες μηνιαίες ώρες ηλιοφάνειας 14 36 71 106 124 125 111 98 80 49 20 6 840
Πηγή #1: Δανικό Μετεωρολογικό Ινστιτούτο[4]
Πηγή #2: Εθνική Ωκεάνια και Ατμοσφαιρική Υπηρεσία (ηλιοφάνεια, υγρασία και μέρες με βροχόπτωση 1961–1990)[5][6]

Αθλητισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Τόρσχαβν, ως η πρωτεύουσα, είναι το κέντρο του αθλητισμού στα νησιά και το μεγαλύτερο αθλητικό κέντρο βρίσκεται στην περιοχή Γκουνταντάλουρ του Τόρσχαβν. Επίσης, εκεί βρίσκεται το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό στάδιο Τόρσβολουρ, με 6.000 θέσεις. Το γήπεδο εξυπηρετεί ως η έδρα της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου των Νήσων Φερόες. Γύρω από την πόλη υπάρχουν επίσης άλλα δύο γήπεδα ποδοσφαίρου, κλειστά γήπεδα τένις, γήπεδα μπάντμιντον και πισίνα. Η πόλη έχει πολλά ποδοσφαιρικά σωματεία, συμπεριλαμβανομένων τριών ομάδων της Πρέμιερ Λιγκ: Χάβναρ Μπόλτφελαγκ, Β36 Τόρσχαβν και Άργκιρ Μπόλτφελαγκ. Άλλα ποδοσφαιρικά σωματεία με συνδέσεις με την πόλη είναι η FF Giza (Νόλσοϊ), η FC Hoyvík και η Undrið FF. Η χειροσφαίριση είναι το δεύτερο πιο δημοφιλές άθλημα στο Τόρσχαβν. Οι ομάδες χειροσφαίρισης της πόλης είναι η Kyndil, η Neistin και η Ιtróttafelagið H71 και η εθνική ομάδα χειροσφαίρισης των Νήσων Φερόες. Η πόλη Τόρσχαβν έχει διάφορες δημοφιλείς λέσχες κωπηλασίας, συμπεριλαμβανομένων των Havnar Róðrarfelag και Róðrarfelagið Knørrur.[7] Κάθε χρόνο, τον Ιούλιο, πραγματοποιείται ο γύρος των νήσων Φερόες, που είναι ένας αγώνας ποδηλάτων δρόμου, γύρω από τα νησιά. Ο αγώνας ονομάζεται Kring Føroyar (Tour de Faroe / Around the Faroes), ξεκινάει από το Κλάκσβικ και τελειώνει στο Τόρσχαβν.[8]

Μουσική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Φεστιβάλ τζαζ του Τόρσχαβν πραγματοποιείται κάθε χρόνο από το 1983. Προσέρχονται μουσικοί από όλη τη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη και έχει γίνει ένα δημοφιλές τουριστικό γεγονός.

Μεταφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το λιμάνι εξυπηρετείται από τη διεθνή ακτοπλοϊκή εταιρεία Smyril Line με δρομολόγια προς τη Δανία και την Ισλανδία. Το λιμάνι χρησιμοποιείται επίσης από εγχώρια υπηρεσία οχηματαγωγών Strandfaraskip Landsins των Νήσων Φερόες, κυρίως στη διαδρομή προς το Τβόροϊρι. Η πόλη εξυπηρετείται από το Bussleiðin, ένα δίκτυο τοπικών λεωφορείων. Τα λεωφορεία αναχωρούν επίσης για χωριά σε όλα τα νησιά. Υπάρχει ένα ελικοδρόμιο στο Τόρσχαβν και το κοντινό αεροδρόμιο είναι το αεροδρόμιο του Βάγκαρ.

Τοποθεσίες ενδιαφέροντος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Τίνγκανες, η παλιά πόλη, με τα ξύλινα σπίτια με τις σκεπές από χλόη. Το παλιότερο χρονολογείται 500 χρόνια πριν.
  • Ο καθεδρικός του Τόρσχαβν, η δεύτερη παλιότερη εκκλησία στη χώρα.
  • Το λιμάνι του Τόρσχαβν.
  • Το οχυρό Skansin, ένα ιστορικό μνημείο του 16ου αιώνα.
  • Listasavn Føroya, το Μουσείο Τέχνης των Φερόες.
  • Το Nordic House στις Νήσους Φερόες, το πιο σημαντικό πολιτιστικό ινστιτούτο των Φερόες.
  • Το ιστορικό Μουσείο στο Χόιβικ.
  • Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, το οποίο έχει ένα μικρό βοτανικό κήπο με 150 φυτά των Φερόες.

Γκαλερί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. http://statbank.hagstova.fo/pxweb/en/H2/?rxid=8612b90f-3759-4c23-a803-57f6f7e767a3 Επίσημη εκτίμηση
  2. «Tórshavn Municipality website». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2015. 
  3. Gregoriussen, Jákup Pauli (2000). Tórshavn, vár miðstøð og borg II. Tekningar úr Havn (στα Φεροϊκά). Velbastaður: Forlagið í Støplum. σελίδες 11–15. ISBN 99918-914-4-7. 
  4. «Monthly means and extremes 1961–1990 and 1981–2010 for air temperature, atmospheric pressure, hours of bright sunshine and precipitation–Denmark, The Faroe Islands and Greenland» (PDF). Danish Meteorological Institute. σελίδες 16–19. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2015. 
  5. «TORSHAVN Climate Normals 1961-1990». National Oceanic and Atmospheric Administration. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2012. 
  6. «Sunshine data for Tórshavn 1961-1990». National Oceanic and Atmospheric Administration. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2012. 
  7. «ISF.fo Faroese confederation of sports and Olympic committee». Ítróttasamband Føroya. 
  8. «Effo Kring Føroyar (Tour de Faroe)». Tórshavnar súkklufelag (Bycycle club of Tórshavn) (στα Φεροϊκά). 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]