Τυπικός νόμος
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Τυπικός νόμος είναι το γραπτό νομοθέτημα που θεσπίζεται από το κατεξοχήν νομοθετικό όργανο του Κράτους.
Στην Ελλάδα το κατεξοχήν νομοθετικό όργανο του Κράτους είναι η Βουλή και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας από κοινού (άρθρο 26 του Συντάγματος).
Σύμφωνα με τη συνταγματικώς προβλεπόμενη νομοπαραγωγική διαδικασία, τυπικός νόμος είναι το νομοθέτημα το οποίο, αφού εισαχθεί στη Βουλή ως κείμενο μέλλοντος νόμου (καλούμενο "νομοσχέδιο", εφόσον υποβάλλεται από την Κυβέρνηση, ή "πρόταση νόμου", εφόσον υποβάλλεται από βουλευτές), συζητείται στη Βουλή σύμφωνα με τον Κανονισμό της, τίθεται σε ψηφοφορία και, αφού λάβει την απαιτούμενη από το Σύνταγμα πλειοψηφία, εκδίδεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Από την 1η Ιανουαρίου 1975, οι τυπικοί νόμοι που εκδίδονται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας έχουν αύξουσα αρίθμηση (από τον υπ' αρ. 1 ως το άπειρο). Από την 1-1-1975 ως τον Οκτώβριο 2013 έχουν εκδοθεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως 4.200 τυπικοί νόμοι (και μεταξύ αυτών οι τυπικοί νόμοι που κυρώνουν, με την αυξημένη πλειοψηφία που ορίζει το Σύνταγμα, διεθνείς συνθήκες).
Παράλληλα με τη θέσπιση των τυπικών νόμων από τη νομοθετική λειτουργία, το Σύνταγμα (άρθρο 43, 44§1,άρθρο 48) προβλέπει τη δυνατότητα της εκτελεστικής λειτουργίας να νομοθετεί. Στη πράξη, οι κανόνες που θεσπίζονται από την εκτελεστική λειτουργία είναι αριθμητικώς περισσότεροι από τους κανόνες που θεσπίζονται από την νομοθετική λειτουργία. Τα νομοθετήματα που θεσπίζονται από την εκτελεστική λειτουργία καλούνται "κανονιστικές πράξεις της εκτελεστικής λειτουργίας".
Ενδεικτική βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ν. Παπαδόπουλος:Στοιχεία Δημοσίου και Φορολογικού Δικαίου, εκδόσεις ΔΙΣΙΓΜΑ 2014, σελ. 14-15.