Τρουά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 48°17′56″N 4°4′41″E / 48.29889°N 4.07806°E / 48.29889; 4.07806

Τρουά

Σφραγίδα

Έμβλημα
Διοίκηση
ΧώραΓαλλία
Διοικητική υπαγωγήκαντόνιο της Τρουά-6, καντόνιο της Τρουά-7, Κομητεία της Καμπανίας, διαμέρισμα της Τρουά, Κομητεία της Τρουά και Ωμπ
 • Δήμαρχος της ΤρουάΦρανσουά Μπαρουέν
Ταχυδρομικός κώδικας10000[1]
Κωδικός Κοινότητας10387[2]
Πληθυσμός62.782 (1  Ιανουαρίου 2021)[3]
Έκταση13,2 km²[4]
Υψόμετρο118 μέτρα
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Τρουά
48°17′56″N 4°4′41″E
Ιστότοποςhttp://www.ville-troyes.fr[5]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram Λογαριασμός στο YouTube Σελίδα στο Linkedin

Η Τρουά (γαλλικά: Troyes) είναι πόλη της Γαλλίας του Νομού Ομπ (Aube), του οποίου είναι πρωτεύουσα, της περιοχής της Καμπανίας - Αρδεννών. Είναι μια από τις πλέον πυκνοκατοικημένες περιοχές της περιοχής με πληθυσμό 61.544 κατοίκων σύμφωνα με την απογραφή του 2008,[6], ενώ με τους συγχωνευμένους δήμους, που συνιστούν την "Communauté du Grand Troyes" ο πληθυσμός ανέρχεται σε 124.037 κατοίκους. Οι κάτοικοι της πόλης αποκαλούνται "Τρουαγέν" (Troyens).

Γεωγραφία, κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Τρουά βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Σηκουάνα περίπου 180 χλμ. νοτιοανατολικά του Παρισιού, στην πεδιάδα της Καμπανίας, η οποία έχει κρητιδική σύσταση. Το μέσο υψόμετρό της είναι 113 μ. με μέγιστο τα 126 μ. και ελάχιστο τα 100 μ. Στην Τρουά συμβάλλει με τον Σηκουάνα ο μικρός ποταμός Λα Μπαρς (La Barse)[7]

Το κλίμα της πόλης χαρακτηρίζεται ως "ήπιο υγρό ωκεάνιο" σύμφωνα με την ταξινόμηση κατά Köppen. Είναι σχεδόν ίδιο με το κλίμα του Παρισιού με φθινόπωρο και χειμώνα σχετικά ήπια ενώ τα καλοκαίρια είναι ξηρά, παρά το γεγονός ότι το καλοκαίρι συμβαίνουν συχνότερα καταιγίδες. Η χαμηλότερη θερμοκρασία παρατηρήθηκε τον Ιανουάριο του 1971 (-25,2o C) και η υψηλότερη τον Αύγουστο του 2003 (40,6ο C)[8]

Φαινόμενο Τρουά Μ. Ο. Γαλλίας
Ηλιοφάνεια 1771 ώρες/έτος 1973 ώρες/έτος
Βροχή 620 mm/έτος 770 mm/έτος
Χιόνι 14 ημέρες/έτος 14 ημέρες/έτος
Ομίχλη 53 ημέρες/έτος 40 ημέρες/έτος

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προέλευση του ονόματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ορισμένα ευρήματα στην περιοχή καταδεικνύουν ότι υπήρχε σημαντική ανθρώπινη δραστηριότητα ήδη από τους προϊστορικούς χρόνους.[9] Με τις πρώτες κελτικές επικοίσεις εγκαθίσταται εκεί σε μόνιμη βάση η φυλή των Τρικάσσων (Tricasses), η οποία και θα δώσει το σημερινό όνομά της στην πόλη.[10] Η πόλη αναφέρεται στα "Γεωγραφικά" του Πτολεμαίου (II, 8, 10) τον 2ο π.Χ. αιώνα ως Αυγουστόβονα (παραλλ. Αυγουστομανα και Αυγουστοβανα). Αργότερα μνημονεύεται ως Augustobonam και Augustobona (παραλλ. Augustoboua) στο "Οδοιπορικό" του Αντωνίνου ((381,7 και 383,6) ενώ στον Χάρτη του Πόιτινγκερ (Tabula Peutingeriana 1,4) εμφανίζεται ως Aug. Bona. Τον 3ο μ.Χ. αιώνα η πόλη παίρνει το όνομα της περιοχής της οποίας αποτελεί την μητρόπολη και γίνεται Civitas Tricassium.[11]

Πρώιμος Μεσαίωνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πανήγυρις στην Καμπανία

Τον 3ο μ.Χ. αιώνα αρχίζουν επιδρομές εισβολέων. Τον 4ο αιώνα η πόλη πυρπολείται κατά τη διάρκεια των γερμανικών εισβολών. Τον 5ο αιώνα η πόλη αλλάζει πάλι όνομα και γίνεται Trecae. Φαίνεται πως εκείνη την εποχή η Τρουά ευημερούσε, αν ληφθεί υπόψη το εύρημα, στην περιοχή Chaillouet, ενός αμφορέα για ελαιόλαδο, ο οποίος περιείχε 102 χιλιόγραμμα νομισμάτων. Η πόλη εκχριστιανίζεται και ο πρώτος της Επίσκοπος είναι ο Σαιν Λου (Saint-Loup), για τον οποίο αναφέρεται ότι το 451 γλίτωσε την πόλη από τις επιδρομές του Αττίλα προσφέροντας στον εισβολέα τον εαυτό του ως όμηρο. Αργότερα επέστρεψε στην πόλη και απεβίωσε το 479 και ετάφη στον ναό του Saint Martin Es Aires.[12][13] Κατ' άλλους, αυτό δεν είναι ακριβές και αποτελεί απλώς έναν μύθο, για λόγους αναγραφής στον βίο του ως Αγίου και μόνον.[14]

Όταν, το 511, απεβίωσε ο Κλοβί, το βασίλειο των Φράγκων διαιρέθηκε, η πόλη πέρασε στο βασίλειο της "Αυστρασίας" υπό την κυριαρχία του Τιερύ Α', γιου του Κλοβί. Τον 6ο αιώνα οι εγγονοί του Κλοβί συμφιλιώνονται πάνω στον τάφο του Σαιν-Λου στην Τρουά και το 581 ο Γκαλομάνι (Gallomagne), επίσκοπος της Τρουά, φέρνει από την Λυών τα λείψανα του Αγίου Νιζιέ (Saint Nizier), τα οποία τοποθετεί προσωρινά στον ναό του Αγίου Μωρ (Saint Maur), ο οποίος αργότερα κατεδαφίζεται για να οικοδομηθεί στη θέση του ο ναός του Σαιν Νιζιέ. Ο 7ος αιώνας χαρακτηρίζεται από την κατασκευή πολλών θρησκευτικών κτισμάτων στην πόλη: Τα αββαεία Μοντιέ λα Σελ (Montier la Celle), Νοτρ Νταμ ω Νονναί (Notre Dame aux Nonnains), Σαιν Κεντέν (Saint Quentin) και οι ναοί του Αγίου Ιωάννου (Saint Jean) και του Σαιν Ντενί (Saint Denis) κατασκευάζονται εκείνη την περίοδο.[9]

Ύστερα από μικρή περίοδο, κατά την οποία η πόλη αποτελεί τμήμα του Δουκάτου της Καμπανίας, αυτή γίνεται τμήμα του βασιλείου της Γαλλίας υπό τον Καρλομάγνο. Όταν, τον 9ο αιώνα, το βασίλειο διασπάται εκ νέου, η Τρουά αποτελεί τμήμα της επικυριαρχίας του βασιλέα Καρόλου του Φαλακρού. Το 878 στoν ναό του Αγίου Ιωάννου της Τρουά ο Πάπας Ιωάννης ο Η' στέφει τον Λουδοβίκο τον Τραυλό βασιλέα της Γαλλίας. Σχεδόν αμέσως μετά η πόλη δέχεται τις επιδρομές των Νορμανδών, αλλά αυτό δεν την εμποδίζει να συνεχίσει να αναπτύσσεται. Η πόλη αποκτά τον πρώτο της καθεδρικό ναό και το νοσοκομείο του Αγίου Νικολάου (St Nicolas), ενώ κατασκευάζονται κτίρια και εκτός των τειχών της. Αυτή την εποχή αρχίζει η ανάπτυξη των εμπορικών δραστηριοτήτων στην πόλη, που θα την οδηγήσουν σε ηγέτιδα εμπορική πόλη του Μεσαίωνα.[9]

Ύστερος Μεσαίωνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπό την ηγεσία των Δουκών της Βουργουνδίας οι κόμητες της Καμπανίας ονομάζουν την Τρουά πρωτεύουσα της κομητείας. Η πόλη παρέμεινε πρωτεύουσα της Κομητείας μέχρι την Γαλλική Επανάσταση. Το Αββαείο του Σαιν-Λου απέκτησε εκείνη την περίοδο περίφημη βιβλιοθήκη και εξ ίσου ονομαστό συγγραφείο (scriptorium). Την ίδια περίπου εποχή (1135;) γεννιέται στην πόλη ο πλέον ονομαστός Γάλλος συγγραφέας του Μεσαίωνα, Κρετιέν ντε Τρουά (Chrétien de Troyes). Είναι αυτός που με τις μυθιστορίες του θα δώσει "χριστιανικό" χαρακτήρα στους κελτικούς μύθους του βασιλέα Αρθούρου και των Ιπποτών της Στρογγυλής Τραπέζης.

Τρουά: Το κέντρο της πόλης

Οι ηγέτες της πόλης φρόντισαν, επίσης, την ανάπτυξη του εμπορίου, επιτρέποντας την λειτουργία των "πανηγύρεων της Καμπανίας", στις οποίες προσέρχονταν έμποροι από όλη την Ευρώπη. Η Τρουά έγινε σημαντικό εμπορικό κέντρο και σε αυτήν οφείλουν το όνομά τους οι μονάδες μέτρησης μάζας "troy weight", από τις οποίες χρησιμοποιείται και σήμερα ακόμη η μονάδα "troy ounce" για τα πολύτιμα μέταλλα, τους πολύτιμους λίθους και την πυρίτιδα. Η ισοδυναμία της είναι είναι 1 troy ounce = 31,1034768 γραμμάρια. Το σύστημα αυτό υιοθετήθηκε από τους Βρετανούς εμπόρους, οι οποίοι είχαν συναλλαγές με την Τρουά ήδη από τον 9ο αιώνα.[15][16]

Η ευμάρεια της πόλης δοκιμάζεται το 1188, όταν σε αυτήν ξεσπά μεγάλη πυρκαγιά που καταστρέφει μεγάλο τμήμα της, το Αββαείο Νοτρ Νταμ ω Νονναί, τον ναό του Αγίου Στεφάνου, το ανάκτορο των κομήτων της Καμπανίας και τον Καθεδρικό του Αγίου Πέτρου.[17]

Το 1285 ο Φίλιππος ο Ωραίος (Philippe le Bel) ενσωματώνει την Καμπανία στις βασιλικές κτήσεις, αλλά η Τρουά διατηρεί μεγάλο μέρος από τα προνόμιά της. Στις 21 Μαΐου 1420 υπογράφεται στην πόλη η Συνθήκη της Τρουά με την οποία ο Ερρίκος ο Ε', βασιλέας της Αγγλίας αρραβωνιάζεται την θυγατέρα του Καρόλου του ΣΤ' και, σύμφωνα με την συνθήκη, θα διαδεχτεί τον Κάρολο εις βάρος του Δελφίνου (διαδόχου του γαλλικού θρόνου).[18]

Μολονότι ο γάμος του Φιλίππου του Ωραίου με την Ιωάννα της Ναβάρρας αφαιρεί αρχικά την αίγλη των πανηγύρεων, περιορίζοντάς τα σε πανηγύρεις τοπικού χαρακτήρα, αυτές αναβιώνουν κατά τον 13ο αιώνα προσελκύοντας σταδιακά εμπόρους από ολόκληρο τον Δυτικό κόσμο. Οι πανηγύρεις αυτές επιτρέπουν την ανάπτυξη βιοτεχνιών επεξεργασίας δέρματος, υφασμάτων, χάρτου και βαφικής.[19]

Αναγέννηση και σύγχρονη εποχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Μάιο του 1524 τεράστια πυρκαγιά ξεσπά στο κέντρο της μεσαιωνικής πόλης. Η κεντρική συνοικία της πόλης (περίπου 2000 οικίες) και πολλά ιστορικά μνημεία καταστρέφονται.[20] Έτσι δίνεται η ευκαιρία, παρά την απώλεια των μνημείων, να δομηθεί με πλέον σύγχρονα δεδομένα η νέα πόλη.[9]

Κατά την νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου (1572) πολλοί Διαμαρτυρόμενοι σφαγιάζονται στην πόλη.

Τον 17ο αιώνα οι περίφημες πανηγύρεις της πόλης απαγορεύονται, για να επιτραπούν εκ νέου το 1694. Το 1745 σημειώνεται η πρώτη εμφάνιση των επαγγελμάτων σχετικών με τις βιομηχανίες πλεκτών (bonneteries) στην πόλη, δραστηριότητα που θα παραμείνει ενεργή ως την δεκαετία του 1960.[21]

Το 1814 ο Μέγας Ναπολέων στην λεγόμενη "εκστρατεία της Γαλλίας" η πόλη υφίσταται σημαντικές καταστροφές. Η Τρουά καταλαμβάνεται, το 1870, από τα πρωσσικά στρατεύματα κατά την διάρκεια του Γαλλογερμανικού πολέμου.

Κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο η Τρουά ανήκει στην ζώνη κατοχής από τους Γερμανούς, δεν υφίσταται όμως σοβαρούς βομβαρδισμούς κατά την απελευθέρωσή της, την οποία πραγματοποιούν τα στρατεύματα του στρατηγού Πάττον στις 26 Αυγούστου 1944.

Σημαντικά πρόσωπα από την Τρουά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημερινή εικόνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια της εποχής του μεσοπολέμου και με βάση την ήδη υπάρχουσα βιομηχανία πλεκτών, δημιουργούνται στην Τρουά μεγάλες επιχειρήσεις κατασκευής ρουχισμού, όπως η Dim, η Babygro, η Absorba και η γνωστότερη όλων Lacoste. Ωστόσο, κατά τη δεκαετία του 1960 η κρίση πλήττει τις βιομηχανίες υφαντουργίας, οι οποίες εγκαταλείπουν την χώρα και εγκαθίστανται, λόγω ιδιαίτερα χαμηλού εργατικού κόστους, στις χώρες της νοτιοδυτικής Ασίας και στην Άπω Ανατολή. Παρά το γεγονός αυτό, ακόμη και σήμερα η πόλη και οι γύρω δήμοι της διαθέτουν ακόμη 250 βιομηχανίες που ασχολούνται με υφάσματα και η Τρουά είναι ονομαστή σε ολόκληρη τη Γαλλία ως η πόλη των Magasins d' Usines (στην Ελλάδα γνωστά και ως "Factory Outlets"): Πρόκειται για ομάδα καταστημάτων που προσφέρουν προϊόντα από κορυφαία εμπορικά σήματα σε μειωμένες τιμές. Στην Τρουά βρίσκονται εγκατεστημένα δύο από τα μεγαλύτερα του είδους: Το Marques Avenue και το McArthurGlen, στα οποία διατίθενται, εκτός από τις πιο πάνω φίρμες, προϊόντα από πολλές ανάλογες εταιρείες ολόκληρου του κόσμου.[23]

Συγκοινωνίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Η πόλη διαθέτει σιδηροδρομική σύνδεση με το Παρίσι, την Ντιζόν και την Μυλούζ αλλά και δίκτυο για τοπικές μεταφορές, σε γραμμή που δεν είναι εξηλεκτρισμένη. Ύστερα από επίσκεψη του Προέδρου Νικολά Σαρκοζύ τον Νοέμβριο του 2010 επιτεύχθηκε συμφωνία για ταχυ εξηλεκτρισμό της γραμμής και σύνδεσής της απευθείας με το υπόλοιπο ηλεκτροκίνητο εθνικό δίκτυο.[24]
  • Στην πόλη υπάρχει το μικρό αεροδρόμιο Barberey, από/προς το οποίο, ωστόσο, δεν πραγματοποιούνται τακτικές πτήσεις.[25] Τακτικές πτήσεις που εξυπηρετούν και την Τρουά πραγματοποιούνται από το αεροδρόμιο Châlons Vatry ή, όπως είναι γνωστό στην εμπορική του ονομασία aéroport Paris Vatry.
  • Πολύ κοντά από την πόλη συναντώνται δύο μεγάλοι οδικοί άξονες: ο Α5 (Παρίσι - Τρουά - Λανγκρ) και ο Α26 (Καλαί - Ρεμς - Τρουά).

Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σπίτια στην παλαιά πόλη

Μουσεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην πόλη λειτουργούν τα εξής μουσεία:

  • Musée d'Art Moderne (Μουσείο μοντέρνας τέχνης)
  • Maison de l'outil et de la pensée ouvrière
  • Vauluisant Museum :
    • Historical museum of Troyes and Champagne-Ardenne
    • Museum of hosiery
  • Hôtel-Dieu-Lecomte apothecary
  • Saint-Loup Museum (Μουσείο Καλών Τεχνών)
  • Di Marco Museum (Ανοικτό κατά την περίοδο Απρίλιο ως τέλος Σεπτεμβρίου)

Ιεροί ναοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο καθεδρικός ναός της Τρουά
  • Saint-Pierre-et-Saint-Paul: Ο καθεδρικός ναός της πόλης
  • Saint-Nizier: Κτισμένος σε γοτθικό - αναγεννησιακό ρυθμό διαθέτει αξιοπρόσεκτα γλυπτά. Κατετάγη ως ιστορικό μνημείο (Monument Historique) το 1840.
  • Saint-Urbain Basilique: Η Βασιλική αυτή σε γοτθικό ρυθμό του 13ου αιώνα διαθέτει οροφή επενδεδυμένη με γυαλιστερά πλακίδια. Κατασκευάστηκε από τον Ζαν Πανταλεόν (Jacques Pantaléon), σε περιοχή που βρισκόταν το εργαστήριο του πατέρα του. Πανταλεόν εξελέγη Πάπας το 1261, υπό το όνομα Ουρβανός ο Δ'. Κατετάγη ως ιστορικό μνημείο (Monument Historique) το 1840 και έλαβε τον τίτλο της Βασιλικής το 1964.
  • Sainte-Madeleine: Κατετάγη ως ιστορικό μνημείο (Monument Historique) το 1840.
  • Saint-Jean: Με αναγεννησιακό ιερό. Στην είσοδο υπάρχει ακόμη το οικόσημο του Καρόλου Θ'.. Κατετάγη ως ιστορικό μνημείο (Monument Historique) το 1840
  • Saint-Nicolas: Χρονολογείται από τις αρχές του 16ου αιώνα, με άμβωνα με αναπαράσταση της Σταύρωσης, η πρόσβαση στον οποίο εξασφαλίζεται με μνημειακή κλίμακα. Στη νότια είσοδο δεσπόζουν δύο αγάλματα του Φρανσουά Ζαντίγ (François Gentil), ο Δαβίδ και ο Ησαϊας.
  • Saint-Pantaléon: Ναός του 16ου αιώνα αφιερωμένος στον Άγιο Πανταλέοντα με πολυάριθμα γλυπτά επίσης του 16ου αιώνα.
  • Saint Remy: Με στρεβλό οβελίσκο ύψους 60 μ. και ρολόι στο εξωτερικό του που φέρει ένα μόνο δείκτη, καθώς είναι ηλιακό, και φέρει την λατινική επιγραφή"sicut umbra dies nostri super terram" (οι ημέρες μας στη Γη θα περάσουν σαν τη σκιά).
  • Saint-Martin-ès-Vignes: Ναός με βιτρώ του 17ου αιώνα κατασκευασμένα από τον διάσημο τοπικό υαλουργό Λινάρ Γκοντιέ (Linard Gontier).

Αδελφοποιημένες πόλεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Τρουά είναι αδελφοποιημένη με τις εξής πόλεις:

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1  Οκτωβρίου 2018.
  2. (Γαλλικά) Code INSEE.
  3. «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28  Δεκεμβρίου 2023.
  4. 4,0 4,1 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26  Οκτωβρίου 2015.
  5. Annuaire de service-public.fr. Ανακτήθηκε στις 19  Σεπτεμβρίου 2023.
  6. Institut National de la Statistique et des Etudes Economiques: "'Troyes
  7. Sandre: Fiche cours d'eau: La Barse (F08-0400)
  8. «L'Internaute: L' Encyclopedie des villes de France: Troyes-Aube». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2012. 
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 Vieux Troyes: History of Troyes
  10. Trip Advisor: Troyes History
  11. Encyclopédie de l'Arbre Celtique, Augustobona / Ciuitas Tricassium (Troyes)
  12. [Amédée Thierry, Histoire d'Attila et de ses successeurs, jusqu'à l'établissement des Hongrois en Europe: suivie des Légendes et traditions, Volume 1, Didier, 1856 ελ. 166 στο Google books (fr)
  13. Catholic Encyclopedia: Troyes
  14. Attwater, Donald. The Penguin Dictionary of Saints, (1945) Ανατύπωση 1981, σελ. 223.
  15. The Physics Hypertext Book: British - American System of Units
  16. «BullionVault: Troy Ounces». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2012. 
  17. Ernest Lavisse, Histoire De France Depuis Les Origines Jusqu'A La Revolution: Les Origines La Gaule Independante Et La Gaule Romaine, Volume 3, Hachette, 1911 στο Google Books
  18. Maurice Hugh Keen, Nobles, knights, and men-at-arms in the Middle Ages, Continuum International Publishing Group, 1996 στο Google Books
  19. Office de Tourisme de Troyes: Les foires de la Champagne
  20. Société historique et archéologique du Gâtinais, Annales de la Société historique & archéologique du Gâtinais, Volume 17, La Société, 1899 στο Google Books
  21. Office de Tourisme de Troyes: Histoire de la bonneterie(αρχειοθετημένη σελίδα)
  22. Office de Tourisme de Troyes: Lettres
  23. Office de Tourisme de Troyes: Troyes: Shopping!
  24. [https://web.archive.org/web/20150427022909/http://www.rff.fr/fr/gestion-page-d-accueil/actualites/sarkozy-electrification-paris-troyes Αρχειοθετήθηκε 2015-04-27 στο Wayback Machine. Reseau Ferre de France: Paris-Troyes : Nicolas Sarkozy soutient l’électrification, 4 Νοεμβρίου 2010]]. Ανακτήθηκε στις 07-01-2012
  25. Aeroport de Troyes en Champagne
  26. «Town Twinnings and international relations». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Αυγούστου 2009. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]