Το τίμιο σπίτι
Το τίμιο σπίτι είναι θεατρικό έργο του Παντελή Χορν.
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Στέφανος, ένας αθώος και μοναχικός ζωγράφος, πέφτει θύμα δύο κουτσαβάκηδων. Ο ένας από τους δύο τον παρασέρνει σε έναν οίκο ανοχής για μια σεξουαλική συνεύρεση με την άσχημη αδελφή του. Τώρα, ζητά την αποκατάσταση της τιμής της. Επιχειρούν να τον παντρέψουν μαζί της με τη βία. Εκείνος όμως για να ξεφύγει μαχαιρώνει την νύφη-τέρας και δραπετεύει από το παράθυρο. Η τρελή γριά μάνα της κοπέλας το είχε μαντέψει, καθώς θεωρώντας την όμορφη βασιλοπούλα, πίστευε πως θα ερχόταν να την πάρει ένας καβαλάρης, αλλά αυτός αποδεικνύεται πως είναι ο Χάρος.
Πληροφορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το έργο ανέβηκε στις 8 Αυγούστου 1908 με τη Μαρίκα Κοτοπούλη στο ρόλο της γριάς μάνας. Πρόκειται για ένα έργο με νατουραλιστικά στοιχεία: οι κουτσαβάκηδες, η πλεκτάνη τους. Επίσης έχει στοιχεία συμβολιστικά και μεταφυσικά (η πρόγνωση της γριάς για το γάμο με τον Χάρο). Επίσης παρουσιάζει ένα γκροτέσκο ύφος και απρόσμενη έκβαση: ο καλλιτέχνης ξεφεύγει μαχαιρώνοντας την μέλλουσα γυναίκα του.[1] Ο Βάλτερ Πούχνερ συσχετίζει το πρόσωπο της αποκρουστικής εγκύου νύφης με το μεταπολεμικό Προξενιό της Αντιγόνης του Βασίλη Ζιώγα
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Βάλτερ Πούχνερ, «Το τίμιο σπίτι », Ανθολογία Νεοελληνικής Δραματουργίας, τομ. Β, 2 Από την Επανάσταση του 1821 ως τη Μικρασιατική Καταστροφή, εκδ. Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 2006, σελ.779-780
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βάλτερ Πούχνερ, «Το τίμιο σπίτι », Ανθολογία Νεοελληνικής Δραματουργίας, τομ. Β, 2 Από την Επανάσταση του 1821 ως τη Μικρασιατική Καταστροφή, εκδ. Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 2006, σελ.778-794