Το ξέσπασμα μιας ψυχής

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το ξέσπασμα μιας ψυχής
Now, Voyager
ΣκηνοθεσίαΊρβινγκ Ράπερ
ΠαραγωγήΧαλ Ουόλις
ΣενάριοΚέισι Ρόμπινσον
Βασισμένο σεNow, Voyager (μυθιστόρημα), της Όλιβ Χίγκινς Πράουτι
ΠρωταγωνιστέςΜπέτι Ντέιβις
Πολ Χένριντ
Κλοντ Ρέινς
Γκλάντις Κούπερ
ΜουσικήΜαξ Στάινερ
ΦωτογραφίαΣολ Πολίτο
ΜοντάζΟυόρεν Λο
ΕνδυματολόγοςOrry-Kelly
Εταιρεία παραγωγήςWarner Bros. και Warner Bros. Pictures
ΔιανομήWarner Bros.
Πρώτη προβολή31 Οκτωβρίου 1941 (ΗΠΑ)
Διάρκεια117΄
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Το ξέσπασμα μιας ψυχής (Πρωτότυπος τίτλος: Now, Voyager) είναι δραματική ταινία παραγωγής 1942 σε σκηνοθεσία Ίρβινγκ Ράπερ βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Όλιβ Χίγκινς Πράουτι. Τη διασκευή του μυθιστορήματος για τη μεγάλη οθόνη έκανε ο σεναριογράφος Κέισι Ρόμπινσον, ενώ πρωταγωνιστές της ταινίας είναι οι Μπέτι Ντέιβις, Κλοντ Ρέινς και Πολ Χένριντ.

Η ταινία έλαβε 3 υποψηφιότητες για όσκαρ και απέσπασε ένα. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου κατέταξε την ταινία 23η, στη λίστα με τις εκατό καλύτερες ρομαντικές ταινίες όλων των εποχών.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

 Η παρακάτω περίληψη πλοκής του έργου που αφορά το λήμμα είναι ημιτελής. Μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα ώστε να περιλαμβάνει την πλήρη πλοκή του έργου (συμπεριλαμβανομένου του τέλους) ώστε να δίνει εγκυκλοπαιδική αξία στο λήμμα.
Η Βικιπαίδεια δεν είναι κατάλογος πωλήσεων ή ενοικιάσεων βιβλίων ή ταινιών ώστε να περιλαμβάνει μόνο τις πληροφορίες από το οπισθόφυλλο ή τη συσκευασία ενός έργου.
Εικόνα από το τρέιλερ

Απαγγέλοντας στίχους από το ποίημα του Ουόλτ Ουίτμαν The Untold Want, ο ψυχίατρος δρ. Τζάκουιθ (Κλοντ Ρέινς), αποχαιρετά τη Σάρλοτ Βέιλ (Μπέτι Ντέιβις), η οποία ετοιμάζεται να ξεκινήσει μια καινούργια ζωή μετά την θεραπεία που έλαβε στην κλινική του. Η Σάρλοτ Βέιλ, γόνος μεγάλης οικογένειας της Βοστώνης είχε ζήσει μια ζωή γεμάτη περιορισμούς, λόγω της αυστηρότητας μιας δεσποτικής μητέρας (Γκλάντις Κούπερ), που δε θέλησε ποτέ τη γέννα της. Η Σάρλοτ είχε γίνει μια ατημέλητη ψυχωτική γεροντοκόρη, που δεν ένιωσε ποτέ ζεστασιά από κανένα, μέχρι τη στιγμή που γνώρισε το δρ. Τζάκουϊθ, ο οποίος με τη βοήθεια της μοντέρνας ψυχιατρικής κατάφερε να μετατρέψει αυτή την φοβισμένη γεροντοκόρη, σε σίγουρη γυναίκα διψασμένη για ζωή. Τώρα η Σάρλοτ ετοιμάζεται για ταξίδι με το πλοίο, όπου θα γνωρίσει τον Τζέρι (Πολ Χένριντ), ο οποίος θα την κάνει να νιώσει για πρώτη φορά γυναίκα και στην επιστροφή θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τη δεσποτική της μητέρα.

Πληροφορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ντέιβις στο τρέιλερ της ταινίας.

Μελόδραμα, βασισμένο σε μυθιστόρημα της Όλιβ Χίγκινς Πράουτι, που σκιαγραφεί με τη βοήθεια της μοντέρνας ψυχιατρικής την ψυχοσύνθεση μιας πονεμένης ύπαρξης, που ζητά ένα χέρι για να πιαστεί και να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της.

Η Ντέιβις δεν ήταν η πρώτη επιλογή για το ρόλο της Σάρλοτ καθώς ο Χαλ Ουόλις διευθυντής παραγωγής ήθελε την Άιριν Νταν, τη Νόρμα Σίρερ ή την Τζίντζερ Ρότζερς για το ρόλο[1]. Η Ντέιβις που εκείνη την περίοδο ήταν η μεγαλύτερη σταρ της Warner υπερίσχυσε[2]. Έτσι για πρώτη φορά είχε την ελευθερία να διαλέξει τη δική της γκαρνταρόμπα, με τη βοήθεια του σχεδιαστή Όρι Κέλι και μελέτησε για το ρόλο περισσότερο από κάθε άλλη φορά[2]. Μετά από λίγο καιρό η παραγωγή του φιλμ έγινε δική της υπόθεση και επέλεξε τον Πολ Χένριντ, γνωστό ως Βίκτωρ Λάζλο από την ταινία Καζαμπλάνκα, για συμπρωταγωνιστή της. Οι δυο τους είχαν την έμπνευση κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, το να ανάψει ο χαρακτήρας που υποδυόταν ο Χένριντ δυο τσιγάρα ταυτόχρονα και να προσφέρει το ένα στη Ντέιβις, κάτι που δημιούργησε μόδα για την εποχή εκείνη. Η εμμονή της Ντέιβις να έχει τον έλεγχο στην ερμηνεία κάθε σκηνής εκνεύρισε τον άλλοτε φίλο της, σκηνοθέτη Ίρβινγκ Ράπερ.[1][3]Στο ρόλο του Δρ. Τζάκουϊθ, εμφανίστηκε ο Κλοντ Ρέινς, επίσης γνωστός από το ρόλο του αρχηγού της αστυνομίας Ρενό στο Καζαμπλάνκα, συνεργάστηκε με τη Ντέιβις άλλες τρεις φορές στις ταινίες: Χουαρέζ (Juarez, 1939), Μαραμένο λουλούδι (Mr. Skeffington, 1944) και Η άπιστη (Deception, 1946) κι η Ντέιβις δήλωσε κάποτε ότι επρόκειτο για τον αγαπημένο της συμπρωταγωνιστή.[4]

Η ταινία αποτελεί το λαμπρότερο παράδειγμα των Woman's pictures, όρος που χρησιμοποιείται για τις ταινίες εκείνης της εποχής που αποσκοπούσαν στο να δώσουν κουράγιο στις γυναίκες, όσο οι σύζυγοί τους έλειπαν στον πόλεμο. Επίσης αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για μια σειρά ταινιών στις οποίες οι πρωταγωνίστριες μεταμορφώνονται από ασχημόπαπα σε κύκνους από το Γλυκειά μου Σαμπρίνα (Sabrina, 1953) του Μπίλι Γουάιλντερ μέχρι και το Γάμος...αλά Ελληνικά (My Big Fat Greek Wedding, 2002) του Τζόελ Ζούικ.

Η ατάκα της Ντέιβις στο τέλος της ταινίας "Oh, Jerry, don't let's ask for the moon. We have the stars..." φιγουράρει 46η στη λίστα με τις καλύτερες ατάκες όλων των εποχών όπως θεσπίστηκαν από το Αμερικάνικο Ινστιτούτο Κινηματογράφου.

Τίτλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο τίτλος Now Voyager είναι δανεισμένος από το ποίημα του Ουόλτ Ουίτμαν με τίτλο The Untold Want. Οι στίχοι του ποιήματος είναι οι εξής:

Ανείπωτη επιθυμία,

που δεν ικανοποίησε ποτέ η ζωή. Τώρα, ταξιδιώτη, τράβα μπροστά,

για να ψάξεις και να βρεις.

Βραβεία Όσκαρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία απέσπασε διθυραμβικές κριτικές[5][6][7] και αποτέλεσε μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες του 1942. Η Ντέιβις έλαβε την 7η της υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου, αλλά έχασε από τη Γκριρ Γκάρσον στην ταινία του Γουίλιαμ Γουάιλερ Κυρία Μίνιβερ (Mrs. Miniver), που κέρδισε επίσης και το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Επίσης υποψήφια για όσκαρ Β' γυναικείου ρόλου ήταν η βετεράνα Γκλάντις Κούπερ στο ρόλο της δεσποτικής μητέρας της Σάρλοτ, που έχασε από την Τερέζα Ράιτ, πάλι από την Κυρία Μίνιβερ. Η ταινία κέρδισε μόνο ένα αγαλματίδιο για την μουσική του Μαξ Στάινερ.

Βράβευση:

  • Μουσικής επιμέλειας - Μαξ Στάινερ

Υποψηφιότητα:

  • Α' Γυναικείου Ρόλου - Μπέτι Ντέιβις
  • Β' Γυναικείου Ρόλου - Γκλάντις Κούπερ

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 Leaming, pp. 204-205
  2. ↑ 2,0 2,1 Higham, pp. 159-167
  3. ↑ Spada, pp. 189-190
  4. ↑ Davis and Herskowitz, p. 26
  5. ↑ New York Times review
  6. ↑ Time Out Londonreview
  7. ↑ Channel 4 review

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Davis, Bette, with Herskowitz, Michael, This 'N That. New York: G.P Putnam's Sons 1987. ISBN 0-399-13246-5
  • Leaming, Barbara, Bette Davis: A Biography. New York: Simon & Schuster 1992. ISBN 0-671-70955-0
  • Higham, Charles, Bette: The Life of Bette Davis. New York: Dell Publishing 1981. ISBN 0-440-10662-1
  • Moseley, Roy, Bette Davis: An Intimate Memoir. New York: Donald I. Fine 1990. ISBN 1-55611-218-1
  • Quirk, Lawrence J., Fasten Your Seat Belts: The Passionate Life of Bette Davis. New York: William Morrow and Company 1990. ISBN 0-688-08427-3
  • Schneider, Steven Jay, 1001 Movies You Must See Before You Die. Hauppauge, New York: Barron's Educational Series 2005. ISBN 0-76415-907-0
  • Spada, James, More Than a Woman: An Intimate Biography of Bette Davis. New York: Bantam Books 1993. ISBN 0-553-09512-9

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Το_ξέσπασμα_μιας_ψυχής&oldid=10382666"