Τομ Πάλμερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τομ Πάλμερ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1956[1]
Bitburg
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΚαθολικό Πανεπιστήμιο της Αμερικής
St. John's College
Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδημοσιογράφος άποψης
θεωρητικός της πολιτικής
διδάσκων πανεπιστημίου[2]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Τομ Γκόρντον Πάλμερ (Tom Gordon Palmer, γενν. το 1956 στο Μπίτμπουργκ - Μετς, (Bitburg-Mötsch) -τότε Δυτική Γερμανία) είναι ανώτερος συνεργάτης του Ινστιτούτου Cato, διευθυντής του εκπαιδευτικού παραρτήματος του Ινστιτούτου, του Πανεπιστημίου Cato, Αντιπρόεδρος Διεθνών Προγραμμάτων στο Ίδρυμα Άτλας και Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος του Δικτύου Άτλας.

Επαγγελματική πορεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πάλμερ κατέχει πτυχίο στις φιλελεύθερες κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες από το St. John 's College, μεταπτυχιακό τίτλο στη φιλοσοφία από το Καθολικό Πανεπιστήμιο της Αμερικής και διδακτορικό δίπλωμα στις πολιτικές επιστήμες από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όπου ήταν συνεργάτης του Ινστιτούτου Χ. Μπ. Έρχαρτ στο Κολέγιο Χέρτφορτ[3].

Ο Πάλμερ έχει υπάρξει δραστήριος στην προώθηση των ελευθεριακών και κλασικών φιλελεύθερων ιδεών και πολιτικών από τις αρχές της δεκαετίας του 1970. Έχει εκδώσει αρκετές δημοσιεύσεις, συμπεριλαμβανομένων των: Δολάρια & Γνώση (Dollars & Sense, η εφημερίδα της Εθνικής Ένωσης Φορολογούμενων), Ενημέρωση (Update), καθώς και την Επιθεώρηση Ανθρωπιστικών Μελετών (Humane Studies Review), και έχει δημοσιεύσει άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά όπως τους New York Times, την Washington Post, την Los Angeles Times, το Spectator του Λονδίνου, και τα National Review, Slate, Ethics, και Cato Journal.

Διδάσκει πολιτική οικονομία και νομική και συνταγματική ιστορία στο Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών Σπουδών του Ινστιτούτου Οικονομικών Μελετών της Ευρώπης. Συνεργάζεται επίσης με οργανώσεις όπως το Liberty Fund, καθώς και το Συμβούλιο Δημόσιας Πολιτικής, γράφει σε δική του ιστοσελίδα[4] και στο Cato@ Liberty[5] και είναι συνεργάτης του Ανεξάρτητου Ομοφυλοφιλικού Φόρουμ[6]. Ο Πάλμερ είναι διευθυντής του Πανεπιστημίου Cato, ένα θερινό σεμινάριο που χρηματοδοτείται από το Ινστιτούτο Cato[7].

Ο Πάλμερ είναι ανώτερος συνεργάτης του Ινστιτούτου Cato, όπου προηγουμένως είχε επίσης διατελέσει Αντιπρόεδρος Διεθνών Προγραμμάτων και διευθυντής του Κέντρου για την Προώθηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Παραμένει διευθυντής του Πανεπιστημίου Cato. Την 1η Ιανουαρίου 2009, τα προγράμματα του Κέντρου μεταφέρθηκαν στο Ίδρυμα Οικονομικών Ερευνών και μετονομάστηκαν σε Παγκόσμια Πρωτοβουλία Άτλας για το Ελεύθερο Εμπόριο, την Ειρήνη και την Ευημερία. Ο Πάλμερ είναι Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος του Δικτύου Άτλας και Γενικός Διευθυντής της Παγκόσμιας Πρωτοβουλίας, η οποία έκτοτε έχει επεκτείνει τα προγράμματα της. Το Ίδρυμα Οικονομικών Ερευνών Άτλας ιδρύθηκε από τον Άντονι Φίσερ, και αποτελεί την κινητήριο δύναμη πίσω από το κλασικό φιλελεύθερο Ινστιτούτο Οικονομικών Υποθέσεων της Βρετανίας.

Ενασχόληση με την Ανατολική Ευρώπη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πριν την ένταξή του στο Ινστιτούτο Cato, είχε διατελέσει αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών Σπουδών του Πανεπιστημίου George Mason. Στα τέλη του ’80 και στις αρχές του ’90 συνεργάσθηκε με το Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών Σπουδών και άλλες οργανώσεις για τη διάδοση των κλασικών φιλελεύθερων ιδεών στην Ανατολική Ευρώπη. Ταξίδεψε σε διάφορα μέρη της οργανώνοντας σεμινάρια και εισάγοντας λαθραία βιβλία, χρήματα, φωτοαντιγραφικά μηχανήματα και μηχανήματα φαξ, χρησιμοποιώντας ως βάση ένα γραφείο στη Βιέννη της Αυστρίας[8]. Φρόντισε να μεταφραστούν και να εκδοθούν σε διάφορες κεντροευρωπαϊκές και ανατολικοευρωπαϊκές γλώσσες οικονομικά και νομικά διδακτικά βοηθήματα, καθώς και τα θεμελιώδη έργα των Μίζες, Χάγιεκ, Φρίντμαν και άλλων στοχαστών της φιλελεύθερης παράδοσης[9]. Εξακολουθεί να δραστηριοποιείται στην περιοχή ως ομιλητής σε διάφορα συνέδρια και σεμινάρια όπως τα Σεμινάρια Ελευθερίας στη Σλοβενία.

Ενασχόληση με τη Μέση Ανατολή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πάλμερ προσπαθεί αυτόν τον καιρό να επαναλάβει στη Μέση Ανατολή κάποια από τη δουλειά που έκανε στην Ανατολική Ευρώπη. Έχει παραγγείλει τη μετάφραση σε γλώσσες της Μέσης Ανατολής (Αραβικά, Κουρδικά, Περσικά, Αζέρικα) και τη δημοσίευση έργων του Φρεντερίκ Μπαστιά, του Φρίντριχ Χάγιεκ, του Τζέιμς Μάντισον και άλλων φιλελεύθερων επιρροών και έχει δημοσιεύσει δοκίμια σε γλώσσες της Μέσης Ανατολής για ζητήματα όπως «Οι Προκλήσεις του Εκδημοκρατισμού» και «Θρησκεία και Νόμος»[10]. Τον Απρίλιο του 2005 ο Πάλμερ απευθύνθηκε στα μέλη του ιρακινού Κοινοβουλίου κατά τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής συνέλευσης για τη συνταγματική διαμόρφωση και έχει γράψει για το Ιράκ[11]. Επίσης, έχει προωθήσει τη δημιουργία μιας φιλελεύθερης ιστοσελίδας, lampofliberty.org, η οποία διαβάζεται στα Αραβικά, τα Αζέρικα, τα Κουρδικά και τα Περσικά – και έχει ξεκινήσει μια επιχείρηση εκδόσεων στα Αραβικά. Συνεχίζει να δίνει διαλέξεις στη Μέση Ανατολή και συνεργάζεται στενά με Άραβες και Πέρσες μπλόγκερς. Έχει ασχοληθεί ενεργά με την προσπάθεια προώθησης των δικαιωμάτων για την ελευθερία του λόγου στη Μέση Ανατολή, κυρίως με την προσπάθεια για την απελευθέρωση του Αμπντελκαρίμ Ναμπίλ Σολιμάν, μέσω αρθρογραφίας στην Ουάσινγκτον Ποστ, την Νταίηλυ Σταρ του Λιβάνου και άλλων δραστηριοτήτων.

Ο Πάλμερ αντιτάχθηκε στην εισβολή στο Ιράκ πριν αυτή συμβεί[12] και της άσκησε κριτική όταν αυτή ξεκίνησε[13][14].

Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πάλμερ έχει δημοσιεύσει δοκίμια πάνω στη φιλοσοφία των ατομικών δικαιωμάτων π.χ. ένα δοκίμιο από το Individual Rights Reconsidered, που επιμελήθηκε ο Τιμπόρ Ματσάν (Στάνφορντ 2001, Ίδρυμα Τύπου Χούβερ)[15], μια ουσιαστική απάντηση στην επίθεση του Τ.Α. Κοέν στα δικαιώματα ιδιοκτησίας[16], αρκετές απαντήσεις στις θεωρίες των Κ. Σανστάιν και Σ. Χoλμς[17], καθώς και δοκίμια πάνω στην πολυπολιτισμική πολιτική[18], την παγκοσμιοποίηση[19], την προσωπική[20] και πολιτιστική[21] ταυτότητα, και την φιλελεύθερη πολιτική φιλοσοφία[22]. Ο Πάλμερ επίσης δημοσίευσε μία εκτενή βιβλιογραφία πάνω στον φιλελευθερισμό[23] στο The Libertarian Reader σε επιμέλεια του Ν. Μποαζ. Έχει δημοσιεύσει άρθρα νομικής φύσης[24] για την πνευματική ιδιοκτησία, τα οποία έχουν συγκεντρώσει αρκετή προσοχή στην τεχνολογική και νομική κοινότητα λόγω της κριτικής στάσης του απέναντι στα διπλώματα ευρεσιτεχνίας και τα πνευματικά δικαιώματα αλλά και λόγω των συμβατικών και τεχνολογικών λύσεων που προτείνει, για τα προβλήματα στα οποία συνήθως απαντούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας. Ο Πάλμερ επίσης σήμερα δημοσιεύει σε ένα δημοφιλές ιστολόγιο, το Tom G. Palmer's Blog. Το 2009 πολλά από τα δοκίμια του εκδόθηκαν ως «Πραγματώνοντας την Ελευθερία: Φιλελεύθερη Θεωρία, Ιστορία και Πρακτική». Αργότερα μια δεύτερη εμπλουτισμένη έκδοση του βιβλίου κυκλοφόρησε επίσης. Εργάστηκε ως επιμελητής στο «Ηθική του Καπιταλισμού: Αυτά που δεν θα σας πουν οι καθηγητές σας» (Morality of Capitalism: What Your Professors Won't Tell You) το οποίο κυκλοφόρησε το 2011 και περιείχε έργα από τους Νομπελίστες Μ.Βάργκας Λόσα και Β.Λ. Σμίθ, τον ιδρυτή και διευθύνοντα σύμβουλο της Whole Foods Market Τ. ΜακΚέη καθώς και από άλλους μελετητές απ` όλο τον κόσμο. Το «Μετά το Κράτος Πρόνοιας:Οι πολιτικοί σας κλέψαν το μέλλον, μπορείτε να το πάρετε πίσω» (After the Welfare State: Politicians Stole Your Future, You Can Get It Back) εκδόθηκε το 2012 και 150 χιλιάδες αντίτυπά του μοιράστηκαν δωρεάν σε φοιτητικές οργανώσεις από τους Φοιτητές για την Ελευθερία. Ήταν ακόμη ένα από τα βιβλία που επιμελήθηκε και στα οποία συνείσφερε κείμενα. Άλλα είναι το «Γιατί Ελευθερία: Η Ζωή σου, Η επιλογές σου, Το μέλλον σου» (Why Liberty: Your Life, Your Choices, Your Future, 2013) και το «Ειρήνη Αγάπη κι Ελευθερία» (Peace, Love & Liberty, 2014) το οποίο έχει κείμενα των Ρ.Μπάλκο, Σ. Πίνκερ, Τ.Μίρον κ.α.

Πολιτικές Δραστηριότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις πολιτικές δραστηριότητες του Πάλμερ περιλαμβάνεται η συμμετοχή του ως ιδρυτικού μέλους της Επιτροπής κατά της Στρατιωτικής Θητείας, στην οποία υπηρέτησε ως εθνικός γραμματέας (1979–81), η προεδρία της Εταιρείας Πολιτικών Ελευθεριών της Οξφόρδης (Oxford Civil Liberties Society, 1993–94), καθώς και η συμμετοχή του ως μάνατζερ και διευθυντής επικοινωνίας διαφόρων πολιτικών εκστρατειών. Ήταν ενάγων στην υπόθεση «Parker εναντίον της Πολιτείας της Columbia», μιας επιτυχημένης αγωγής που εκδικάστηκε στην Ουάσινγκτον για να διασφαλισθεί το δικαίωμα της οπλοκατοχής στην κατοικία, βασισμένη στην Δεύτερη Τροπολογία του Συντάγματος των Η.Π.Α.[25]. Η υπόθεση αυτή είχε ιδιαίτερο προσωπικό ενδιαφέρον για τον ίδιο, αφού η οπλοκατοχή του επέτρεψε να επιζήσει από απόπειρα επίθεσης εις βάρος του. Ο Πάλμερ θεωρεί ότι οι επιτιθέμενοι είχαν ομοφοβικά κίνητρα, αφού ο ίδιος δεν κρύβει την ομοφυλοφιλία του[26].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 (Πολωνικά) MAK. 9810550664405606.
  2. ↑ Ανακτήθηκε στις 23  Μαΐου 2019.
  3. ↑ Spencer S. Hsu, Self-described ‘peacenik’ challenged D.C. gun law and won, The Washington Post, 8 Αυγούστου 2014
  4. ↑ TomGPalmer.com
  5. ↑ Cato@Liberty. Ινστιτούτο Cato
  6. ↑ «Independent Gay Forum». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2009. 
  7. ↑ «Curriculum vitae. TomGPalmer.com» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Ιουνίου 2007. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2007. 
  8. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 28 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2007. 
  9. ↑ [1] Αρχειοθετήθηκε 2005-08-29 στο Wayback Machine. [2] Αρχειοθετήθηκε 2005-09-28 στο Wayback Machine.
  10. ↑ Επiστολή Cato 3
  11. ↑ [3] [4] Αρχειοθετήθηκε 2006-05-05 στο Wayback Machine. [5]
  12. ↑ http://tomgpalmer.com/2002/11/19/a-debate-on-iraq-yesterday-4/
  13. ↑ http://tomgpalmer.com/2008/10/12/so-this-is-the-foundation-for-the-us-decision-to-invade-iraq/
  14. ↑ http://tomgpalmer.com/2007/06/20/one-of-many-reasons-why-the-invasion-of-iraq-was-a-mistake/
  15. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 22 Μαΐου 2005. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2005. 
  16. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2005. 
  17. ↑ [6] Αρχειοθετήθηκε 2005-05-21 στο Wayback Machine. [7]
  18. ↑ «Madison and Multiculturalism» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 28 Μαΐου 2005. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2005. 
  19. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 29 Μαΐου 2005. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2005. 
  20. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 29 Μαΐου 2005. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2005. 
  21. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 4 Μαΐου 2005. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2005. 
  22. ↑ [8] Αρχειοθετήθηκε 2005-04-20 στο Wayback Machine. [9] Αρχειοθετήθηκε 2005-05-29 στο Wayback Machine. [10] Αρχειοθετήθηκε 2005-05-29 στο Wayback Machine. [11] Αρχειοθετήθηκε 2005-05-29 στο Wayback Machine. [12] Αρχειοθετήθηκε 2005-05-19 στο Wayback Machine.
  23. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 29 Μαΐου 2005. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2005. 
  24. ↑ [13] [14]
  25. ↑ Alfano, Sean. "D.C. Handgun Ban Reversed By Federal Court, 2-1 Ruling Says 2nd Amendment Is "Not Limited To Militia Service"; Case Could Reach Supreme Court." CBS News. 9 Μαρτίου 2007. [15] Αρχειοθετήθηκε 2009-05-01 στο Wayback Machine.
  26. ↑ Duggan, Paul. "Lawyer Who Wiped Out D.C. Ban Says It's About Liberties, Not Guns." The Washington Post. 18 Μαρτίου 2007. A1. [16]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Tom G. Palmer στο Wikimedia Commons


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τομ_Πάλμερ&oldid=9578815"