Τηλεγόνεια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Τηλεγόνεια ή Τηλεγονία ήταν το τελευταίο έπος του τρωικού κύκλου και αποτελούσε συνέχεια της Οδύσσειας. Ως ποιητής του φέρεται ο Ευγάμμων ο Κυρηναίος ή (σπανιότερα) ο Κιναίθων ο Λακεδαιμόνιος.[1]

Περιεχόμενο της Τηλεγονείας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με την Χρηστομάθεια του Πρόκλου η Τηλεγόνεια περιελάμβανε τις εξής ιστορίες:[2]
Μετά την μνηστηροφονία και την ταφή των νεκρών, ο Οδυσσέας θυσίαζε στις Νύμφες και αναχωρούσε για την Ήλιδα. Εκεί τον φιλοξενούσε ο βασιλιά Πολύξενος, ένας από τους στρατηγούς των Επειών στο τρωικό πόλεμο, και του χάριζε έναν κρατήρα διακοσμημένο με παραστάσεις από τον μύθο του Τροφωνίου, του Αγαμήδη και του Αυγείου.

Φραντσέσκο Πριματίτσιο: Οδυσσεύς και Πηνελόπη.

Ο Οδυσσέας επέστρεφε στην Ιθάκη, αλλά σύντομα ξαναέφευγε για την Θεσπρωτία. Τελούσε θυσίες για να εξευμενίσει τον Ποσειδώνα, παντρευόταν την βασίλισσα των Θεσπρωτών Καλλιδίκη και έκανε μαζί της ένα γιό, τον Πολυποίτη. Επικεφαλής των Θεσπρωτών ξεκινούσε πόλεμο ενάντια στους Βρύγους, στον οποίο ανακατεύονταν και ο Άρης με την Αθηνά, ο πρώτος υπέρ των Βρυγών και η δεύτερη υπέρ των Θεσπρωτών. Τελικά με την διαμεσολάβηση του Απόλλωνος επερχόταν η ειρήνη.

Μετά τον θάνατο της Καλλιδίκης, βασιλιάς των Θεσπρωτών γινόταν ο Πολυποίτης και ο Οδυσσέας ξαναγυρνούσε στην Ιθάκη, όπου έβλεπε για πρώτη φορά τον μικρότερο του γιο, τον Πολιπόρθη, που η Πηνελόπη είχε γεννήσει όσο αυτός έλειπε μακριά.

Στην Ιθάκη όμως κατέφθανε και ο Τηλέγονος, ο άλλος του γιος από την Κίρκη που ταξίδευε αναζητώντας τον, και μη γνωρίζοντας που είναι άρχιζε να λεηλατεί το νησί. Ο Οδυσσέας προσπαθούσε τότε να τον σταματήσει, αλλά ο Τηλέγονος τον πλήγωνε θανάσιμα.
Όταν καταλάβαινε ότι στην πραγματικότητα σκότωσε αυτόν που αναζητούσε, έπαιρνε το άψυχο σώμα του πατέρα του και μαζί με τον Τηλέμαχο και την Πηνελόπη κατέφευγαν στο μαγικό νησί της Κίρκης. Για τον νεκρό Οδυσσέα η Κίρκη βέβαια δεν μπορούσε να κάνει τίποτα πια, όμως τους υπόλοιπους τους έκανε αθάνατους. Στην συνέχεια ο Τηλέγονος παντρευόταν την Πηνελόπη, ο Τηλέμαχος την Κίρκη και η Τηλεγόνεια τελείωνε με τον ευφάνταστο αυτόν τρόπο.

Ορισμένοι μελετητές πιστεύουν ότι ένα μέρος της Τηλεγονείας, αυτό που μιλά για τις περιπέτειες του Οδυσσέα στην Θεσπρωτία, προερχόταν μάλλον από ένα παλαιότερο έπος, την Θεσπρωτίδα.[3]

Από την Τηλεγόνεια διασώθηκαν ελάχιστα μόνον αποσπάσματα.[4]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. P. Kroh, Λεξικό αρχαίων συγγραφέων, εκδ. USP, 1996.
  2. R. Westphal, "Πρόκλου, Χρηστομαθείας Γραμματικής Β΄", στο: Scriptores metrici graeci (1866), σελ. 241.
  3. A. Lesky, Ιστορία της Αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας, σελ. 138, εκδ. Κυριακίδη, 2011.
  4. M. West, Greek Epic Fragments: From the Seventh to the Fifth Centuries BC., "Telegony", σελ. 164, Harvard University Press, 2003.