Τα παιδικά χρόνια του Ιβάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τα παιδικά χρόνια του Ιβάν
(Иваново детство)
ΣκηνοθεσίαΑντρέι Ταρκόφσκι[1][2][3]
ΣενάριοVladimir Bogomolov, Mikhail Papava, Αντρέι Ταρκόφσκι[4] και Αντρέι Κοντσαλόφσκι[4]
Βασισμένο σεIvan
ΠρωταγωνιστέςΑντρέι Κοντσαλόφσκι[4], Νικολάι Μπουρλιάγιεφ[1][3][4], Valentin Zubkov[1][5], Νικολάι Γκρίνκο[1][6][4], Ίρμα Ράους[1][4], Yevgeny Zharikov, Στέπαν Κρίλοφ[1][5] και Valentina Malyavina
ΜουσικήΒιάτσεσλαβ Οβτσίνικοφ
ΦωτογραφίαΒαντίμ Γιούσοφ
Εταιρεία παραγωγήςMosfilm
ΔιανομήMOKÉP, Netflix και Folkets Bio
Πρώτη προβολή1962
Διάρκεια95 λεπτά
ΠροέλευσηΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
ΓλώσσαΡωσικά

Τα παιδικά χρόνια του Ιβάν (ρωσ. Иваново детство) είναι κινηματογραφικό έργο του 1962 σε σκηνοθεσία του Αντρέι Ταρκόφσκι.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βρισκόμαστε στο Ανατολικό Μέτωπο του δεύτερου παγκοσμίου. Ο Κόκκινος Στρατός αμύνεται εναντίον της Γερμανικής Βέρμαχτ. Πρωταγωνιστής είναι ο Ιβάν, ένα δωδεκάχρονο παιδάκι. Η ιστορία του διηγείται μέσα από μια σειρά ονείρων και συζητήσεων. Ο Ιβάν είναι ορφανός, αφού οι γονείς του και η αδερφή του σκοτώθηκαν από τα πυρά μιας επίθεσης των Γερμανών, ενώ ο Ιβάν έμεινε σώος επειδή κατά τύχη είχε κατεβεί μέσα στο πηγάδι για να παίξει. Ο Ιβάν διέφυγε και έφτασε στις θέσεις των Σοβιετικών παρτιζάνων, όπου με στρατιωτική ακρίβεια επιμένει να δηλωθεί. Οι Ρώσοι όμως τον στέλνουν πίσω για να γλυτώσει και να πάει σχολείο μέχρι να τελειώσει ο πόλεμος. Ο Ιβάν όμως το σκάει γρήγορα και επιστρέφει στο μέτωπο όπου και δηλώνεται εθελοντής. Στον πόλεμο ο Ιβάν αφοσιώνεται στην πολεμική τέχνη και ιδίως στην ανιχνευτική και την κατασκοπεία, ενώ παράλληλα διαβάζει βιβλία όποτε βρίσκει χρόνο. Ο Γκριαζνόφ που τον αγαπάει σαν παιδί του, τον προορίζει για την στρατιωτική σχολή. Ο Ιβάν όμως αρνείται και για να μην τον ξαναστείλουν πίσω το ξανασκάει και πάει στους παρτιζάνους για να πολεμήσει. Το κίνητρο του Ιβάν είναι η εκδίκηση για το χαμό των δικών του. Έκτοτε χάνονται τα ίχνη του Ιβάν. Μετά τον πόλεμο, ένας στρατιώτης που περιεργάζεται τα αρχεία μιας πρώην γερμανικής φυλακής στο Ανατολικό Βερολίνο βρίσκει έναν φάκελο που περιέχει το δελτίο της ανάκρισης του Ιβάν, τον οποίο είχαν πιάσει αιχμάλωτο οι Ναζί και εκτελέσει.

Βραβεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας 1962

San Francisco International Film Festival 1962

  • Golden Gate Award στην κατηγορία καλύτερης σκηνοθεσίας για τον Ταρκόφσκι

Σχόλια για το έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ζαν-Πωλ Σαρτρ έγραψε σε μια κριτική του για το φιλμ που δημοσιεύτηκε στην ιταλική εφημερίδα L'Unita ότι είναι η πιο ωραία ταινία που είχε δει ποτέ.[7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 www.bbfc.co.uk/releases/ivans-childhood-film-0. Ανακτήθηκε στις 13  Μαΐου 2016.
  2. www.imdb.com/title/tt0056111/. Ανακτήθηκε στις 13  Μαΐου 2016.
  3. 3,0 3,1 www.filmaffinity.com/es/film821634.html. Ανακτήθηκε στις 13  Μαΐου 2016.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  5. 5,0 5,1 www.imdb.com/title/tt0056111/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 13  Μαΐου 2016.
  6. stopklatka.pl/film/dziecko-wojny-1962. Ανακτήθηκε στις 13  Μαΐου 2016.
  7. Σαρτρ, Ζαν-Πωλ. «Discussion on the criticism of Ivan's Childhood». www.nostalghia.com. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκ. 2007. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]