Τέοντορ φον Οππόλτσερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τέοντορ φον Οππόλτσερ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση26  Οκτωβρίου 1841[1][2][3]
Πράγα[4][5][3]
Θάνατος26  Δεκεμβρίου 1886[1][2]
Βιέννη[6][5]
Αιτία θανάτουepidemic typhus[7]
Τόπος ταφήςΚεντρικό Νεκροταφείο της Βιέννης
Χώρα πολιτογράφησηςΑυστριακή Αυτοκρατορία
Κισλεϊθανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[8][9]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Βιέννης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμαθηματικός
αστρονόμος
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο της Βιέννης
Αξιοσημείωτο έργοCanon of Eclipses
Οικογένεια
ΣύζυγοςCoelestina Mautner von Markhof
ΤέκναHilda von Oppolzer
Egon Oppolzer
Agathe Freiin von Distler
ΓονείςJohann Ritter von Oppolzer
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαδιδάσκων πανεπιστημίου (από 1875, θεωρητική αστρονομία και γεωδαισία)
πρόεδρος (από 1885, Österreichische Geodätische Kommission)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Τέοντορ φον Οππόλτσερ (γερμανικά: Theodor Egon Ritter von Oppolzer‎‎, 26 Οκτωβρίου 184126 Δεκεμβρίου 1886) ήταν Αυστριακός αστρονόμος, ιατρός και μαθηματικός.[10][11]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Πράγα (τότε πόλη της Αυστριακής Αυτοκρατορίας) και ήταν ο μόνος γιος του γιατρού Γιόχαν Ρίττερ φον Οππόλτσερ (1808-1871). Αρχικά, και ο Τέοντορ ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην ιατρική, στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης (όπου δίδασκε ο πατέρας του), παίρνοντας και διδακτορικό, το 1865. Ωστόσο, παράλληλα διατηρούσε και ένα ιδιωτικό αστεροσκοπείο, ενώ στη συνέχεια άρχισε να παραδίδει μαθήματα θεωρητικής αστρονομίας και γεωδαισίας στο πανεπιστήμιο. Το 1875 διορίσθηκε καθηγητής εκεί. Το 1873 έγινε διευθυντής της Αυστριακής Γεωδαιτικής Υπηρεσίας, ενώ το 1886 εκλέχθηκε πρόεδρος της Διεθνούς Γεωδαιτικής Ενώσεως.

Ο Οππόλτσερ θεωρείτο ιδιαίτερα ικανός αστρονόμος, όσο και μαθηματικός, ενώ ήταν και αριθμομνήμονας: για παράδειγμα, φημιζόταν ότι είχε απομνημονεύσει τις τιμές 14.000 λογαρίθμων. Το 1868 ήταν αρχηγός μιας αποστολής για την παρατήρηση μιας ολικής εκλείψεως Ηλίου. Το 1887 δημοσίευσε τον Κανόνα των Εκλείψεων (Canon der Finsternisse), που περιελάβανε 8.000 ηλιακές και 5.200 σεληνιακές εκλείψεις με τα στοιχεία τους από το 1207 π.Χ. μέχρι το 2161 μ.Χ.[12]. Αυτός ο κατάλογος θεωρήθηκε ευρύτατα ως ένα από τα μεγαλύτερα υπολογιστικά επιτεύγματα της εποχής του.

Ο Οππόλτσερ συνέγραψε πάνω από 300 επιστημονικές δημοσιεύσεις, από τις οποίες οι περισσότερες αφορούσαν τα τροχιακά στοιχεία κομητών και αστεροειδών. Συνέγραψε επίσης δίτομο εγχειρίδιο για τον προσδιορισμό των τροχιακών στοιχείων κομητών και πλανητών.[13] Τόσο ο Κανόνας των Εκλείψεων, όσο και αυτό το έργο του χρησίμευσαν ως οι κύριες αστρονομικές αναφορές επί δεκαετίες. Τον καιρό του θανάτου του, ο οποίος επήλθε από καρδιοπάθεια σε ηλικία 45 ετών, ο Οππόλτσερ εργαζόταν πάνω σε μία βελτιωμένη θεωρία των κινήσεων της Σελήνης. Ο γιος του, Έγκον φον Οππόλτσερ, υπήρξε επίσης διακεκριμένος αστρονόμος.

Τιμητικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Εκλέχθηκε μέλος της Αυτοκρατορικής Ακαδημίας Επιστημών της Βιέννης (1882).
  • Εκλέχθηκε μέλος της Αμερικανικής Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (1883).

Ονομάσθηκαν προς τιμή του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 15364995k.
  3. 3,0 3,1 3,2 «Oppolzer, Theodor» (Γερμανικά) σελ. 79.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. 5,0 5,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  7. books.google.com/books?id=ZDICAAAAYAAJ&pg=PA360.
  8. plus.si.cobiss.net/opac7/conor/278253411.
  9. CONOR.SI. 278253411.
  10. E. Weiss (1887). «Nekrolog über Theodor von Oppolzer». Astronomische Nachrichten (116): 95-96. http://adsabs.harvard.edu/abs/1887AN....116...95W. 
  11. E.W. «Professor Theodor von Oppolzer». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society (47): 145-147. 1887. http://adsabs.harvard.edu/abs/1887MNRAS..47Q.145 E.W.. 
  12. Th. von Oppolzer, Canon der Finsternisse (Βιέννη: Kaiserlich-Königliche Hof- und Staatsdruckerei, 1887 [= Denkschriften der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften in Wien, Math.-naturw. Kl., Band 52]) - ανατυπώθηκε το 1962 με πρόλογο του Donald H. Menzel και αγγλική μετάφραση του Όουεν Τζίντζεριχ, από τις εκδ. Dover στη Νέα Υόρκη.
  13. Th. von Oppolzer, Lehrbuch zur Bahnbestimmung der Kometen und Planeten (Λειψία: Engelmann, 1870/1880), 2 τόμοι - μία δεύτερη έκδοση του Α΄ τόμου εμφανίσθηκε το 1882.