Τάσος Χατζής
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Τάσος Χατζής | |
|---|---|
 Ο Τάσος Χατζής (Αυτοπροσωπογραφία) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 31 Οκτωβρίου 1927 |
| Θάνατος | 15 Σεπτεμβρίου 1994 |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ζωγράφος χαράκτης |
Ο Τάσος Χατζής (31 Οκτωβρίου 1927 – 15 Σεπτεμβρίου 1994) ήταν Έλληνας ζωγράφος και χαράκτης.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην Κερατέα Αττικής και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1949 – 1954) στο εργαστήριο του Ανδρέα Γεωργιάδη. Με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών μετεκπαιδεύτηκε στο Παρίσι, στη Σχολή Επαγγελμάτων Τέχνης και στην Ανώτερη Σχολή Γραφικών Τεχνών. Από το 1960 ως το 1973 ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τις γραφικές τέχνες και το όνομά του στο διάστημα αυτό συνδέθηκε με αξιόλογες καλλιτεχνικές εκδόσεις. Το 1964 ίδρυσε τη Σχολή Γραφικών Τεχνών της Χριστιανικής Ένωσης Νέων και επί μια τριετία δίδαξε στο Κέντρο Λιθογραφικών Σπουδών.
Έργα του παρουσίασε σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Εννέα φορές συμμετείχε στις Πανελλήνιες και το 1968 στη Μπιενάλε του Σάο Πάολο, το 1972 στη Διεθνή Έκθεση της Φρανκφούρτης και το 1969 στο Διεθνές Φεστιβάλ Ζωγραφικής στη Cagnes – sur - mer .
Εκτός από το ζωγραφικό του έργο, επιμελήθηκε πολλά λευκώματα. Τα πιο αξιοσημείωτα είναι αυτά με τους τίτλους: «Ύδρα – Ζάκυνθος» με δικά του σχέδια, «Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως» (Βραβείο της Ακαδημίας) του Δ. Κόκκινου, «Μεγάλοι Έλληνες Ζωγράφοι» και «Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος» του Δημήτρη Φωτιάδη. Επίσης εικονογράφησε κι επιμελήθηκε βιβλία των Ν. Καζαντζάκη, Ηλία Βενέζη, Μενέλαου Λουντέμη, Γεωργίου Κάρτερ, Ελένης Ουράνη καθώς και τα βιβλία της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που εισήγαγε ο Ευάγγελος Παπανούτσος.
Ο Χατζής τιμήθηκε με βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (1971) και με βραβείο της UNESCO (1969). Έργα του βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη, στο Ιστορικό Μουσείο Βουκουρεστίου, σε πολλές πινακοθήκες και ιδιωτικές συλλογές.Έφυγε απρόσμενα και κηδεύτηκε στη αγαπημένη του Κερατέα.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Στέλιου Λυδάκη: «Λεξικό Ελλήνων ζωγράφων» , σελ. 479-480
- Τώνη Σπητέρη: «3 αιώνες Νεοελληνικής Τέχνης», τ. Γ΄, σελ. 307-308
- "Τάσος Χατζής / "Τα ΄Ελγίνεια΄", Περιοδικό "Τέχνη", τ.2, 1983
- Ευάγγελος Ανδρέου, Ο ζωγράφος Τάσος Χατζής - Η ζωγραφική ιδιομορφία μιάς πρωτοπορίας που δεν αυθαιρετεί και η αναποίηση της εικαστικής "ορθοδοξίας", Περ. Κατοικία, τεύχος 13ο 1983
- "Περιοδική Βιογραφική Ιστορία και Εγκυκλοπαιδεία των Εικαστικών Τεχνών", Περιοδικό "ΕΙ" Αρχειοθετήθηκε 2018-09-11 στο Wayback Machine., τ. 8 1994 (Χατζής, Τάσος ένθετο, σ. 20)
- Who is who, 1979
- Who is who, εκδ. «Μέτρον»