Τάκης Νικολούδης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τάκης Νικολούδης
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΤάκης Νικολούδης
Ημερ. γέννησης28 Αυγούστου 1951 (1951-08-28) (72 ετών)
Τόπος γέννησηςΣέρρες
Ύψος1,84 μ.
ΘέσηΜέσος
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1969-1976Ηρακλής245(78)
1976-1979ΑΕΚ98(39)
1979-1982Ολυμπιακός Πειραιώς70(11)
1982-1984ΑΕΚ36(2)
Δεκ.83- Δεκ.84Απόλλων Καλαμαριάς20(4)
Δεκ.84- 1986Λεβαδειακός
Σύνολο469(86)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1971-1980Ελλάδα22(4)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Δημήτριος (Τάκης) Νικολούδης (28 Αυγούστου 1951) είναι Έλληνας πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως μέσος και ήταν ένας από τους σπουδαίους τεχνίτες που ανέδειξε το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε συλλογικό επίπεδο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο και έγινε ευρύτερα γνωστός αγωνιζόμενος με τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Κατά τη θητεία του στον Ηρακλή κατηγορήθηκε για το σκάνδαλο της υπόθεσης των «λουλουδιών» την περίοδο 1974-75, όμως αθωώθηκε.

Συνέχισε την καριέρα του το 1976 στην ΑΕΚ όπου κατέκτησε 2 πρωταθλήματα και έφτασε στα ημιτελικά του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ την περίοδο 1976-77.[1] Το 1979 μεταγράφηκε στον Ολυμπιακό, με τη φανέλα του οποίου σκόραρε 11 φορές και το 1982 επέστρεψε στην ΑΕΚ, όπου και έκλεισε την καριέρα του στην "Ενωση" το Δεκέμβριο του 1983. Ακολούθως, από το Δεκέμβριο του 1983 έως το Δεκέμβριο του 1984 έπαιξε στον Απόλλωνα Καλαμαριάς (Α΄Εθνική) και εν-συνεχεία, έως το καλοκαίρι του 1986, οπότε ολοκλήρωσε τη σταδιοδρομία του, στον Λεβαδειακό, ομάδα τότε της Β΄ Εθνικής.

Στις εθνικές ομάδες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με την εθνική Ελλάδας έκανε το ντεμπούτο του στις 7 Απριλίου 1971, αγωνιζόμενος συνολικά 22 φορές και σκοράροντας 4 γκολ.

Κορυφαία του στιγμή με τη γαλανόλευκη φανέλα υπήρξε στις 12 Σεπτεμβρίου 1979 όταν μετά από άψογη συνεργασία με τον Γιώργο Δεληκάρη και το Χρήστο Αρδίζογλου σκόραρε στο 26ο λεπτό απέναντι στην Σοβιετική Ένωση και με σκορ 1-0 η ελληνική εθνική ομάδα προκρίθηκε στα τελικά του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος του 1980 στην Ιταλία, διοργάνωση στην οποία συμμετείχε και ο ίδιος.

Υπήρξε επίσης μέλος της εθνικής Ελπίδων, η οποία το 1971 κατέκτησε το 4ο Βαλκανικό Κύπελλο, ενώ με την εθνική ενόπλων πήρε την 3η θέση στο παγκόσμιο κύπελλο το 1972.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]