Συζήτηση:Υδροχλώριο
Άλλες συζητήσεις [κατάλογος]
- Βιολογική και περιβαντολλογική σημασία: 1 (Επικίνδυνο).
- Σημασία άμεσων εφαρμογών και παραγώγων του: 3 (Ύψιστη).
- Αριθμός άμεσων παραγώγων: 1 (υδραλογόνο).
- Δημοφιλία: 3 (Πασίγνωστο).
M.O.: 8/4 → Υψηλή σπουδαιότητα. --Vchorozopoulos (συζήτηση) 00:27, 22 Νοεμβρίου 2012 (UTC)
Βλέπουμε ότι στον ομοιοπολικό δεσμό του υδροχλωρίου το δ+ αποδίδεται στο υδρογόνο και το δ- στο χλώριο , όπως σε όλα τα υδραλογόνα: τι σημαίνει αυτό και πού το βλέπουμε? ----Lemur12 να΄στε καλά 18:39, 2 Απριλίου 2008 (UTC)
- Μια απλοποιημένη εξήγηση είναι η ακόλουθη: Όταν σχηματίζεται ομοιοπολικός δεσμός μεταξύ ατόμων στοιχείων με διαφορετική ηλεκτραρνητικότητα, δηλαδή σχετική ικανότητα έλξης ηλεκτρονίων, το άτομο του ηλεκτραρνητικότερου στοιχείου έλκει ισχυρότερα τα κοινά ζεύγη ηλεκτρονίων, με αποτέλεσμα σ' αυτά να εμφανίζεται (στατιστικά) ένα κλασματικό αρνητικό ηλεκτρικό φορτίο (το ηλεκτρικό φορτίο στη χημεία μετριέται με μονάδα μέτρησης το απόλυτο ηλεκτρικό φορτίο του ηλεκτρονίου), το οποίο αναπαριστάται με το δ- (το δ εδώ δηλώνει μη ακέραιο φορτίο), στο άτομο του ηλεκτραρνητικότερου στοιχείου. Φυσικά, αντίστοιχα, το άτομο του λιγότερο ηλεκτραρνητικού στοιχείου φορτίζεται με θετικά με (ίσου μέτρου) κλασματικό φορτίο, που παριστάνεται με δ+. Το υδρογόνο είναι λιγότερο ηλεκτραρνητικό απ' όλα τα αλογόνα (εκτός του αστατίου) και γι' αυτό αποδίδεται σ' αυτό το δ+ στα υδραλογόνα, ενώ αντίστοιχα τα αλογόνα, που είναι πιο ηλεκτραρνητικά (εκτός του αστατίου, πάντα) από το υδρογόνο, τους αποδίδεται το δ-.