Συζήτηση:Τυμπάνια

Τα περιεχόμενα της σελίδας δεν υποστηρίζονται σε άλλες γλώσσες.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κατάσταση: νέα κοινοποίηση

Η τάση της μεμβράνης και το ύψος του ήχου που παράγουν τα τυμπάνια ρυθμίζεται με κλειδιά ή με πεντάλ. Ο μουσικός κτυπάει τη μεμβράνη με ειδικές μπαγκέτες και το τονικό ύψος του ήχου που παράγεται, εξαρτάται από την τάση και τη διάμετρο της μεμβράνης. Τα χτυπήματα με τις μπαγκέτες δίνονται συνήθως στο περιθώριο της μεμβράνης , περίπου μια παλάμη από το άκρο. Η κατάληξη στις μπαγκέτες, ανάλογα με τον ήχο που θέλει να πετύχει ο εκτελεστής, μπορεί να είναι στρογγυλή από δέρμα ή σφουγγάρι για τους μαλακούς ήχους, ή από ξύλο για τους πιο δυνατούς και ‘’σκληρούς’’. Τα τυμπάνια τα χρησιμοποιούσαν από τα αρχαία χρόνια για να δημιουργούν ήχους σε θρησκευτικές , πολεμικές ή ψυχαγωγικές τελετές. Επίσης τα συναντάμε σε διάφορούς πολιτισμούς και στην Ευρώπη έφτασαν το 13ο αιώνα σαν λάφυρα από τις Σταυροφορίες. Στην αρχή ήταν μικρά στο μέγεθος αλλά από τον 15ο αιώνα άρχισαν να τα κατασκευάζουν σε μεγαλύτερο μέγεθος και αποτελούσαν μαζί με τις τρομπέτες εξοπλισμό του Ιππικού. Αναφορά: ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ 79.129.117.12 12:41, 1 Φεβρουαρίου 2023 (UTC)[απάντηση]

Κατάσταση: νέα κοινοποίηση

ΤΥΜΠΑΝΙΑ

Τα τυμπάνια είναι κρουστά όργανα και ανήκουν στην κατηγορία μεμβρανόφωνα και αποτελούν το σημαντικότερο κρουστό όργανο της συμφωνικής ορχήστρας αλλά και από τα πιο σημαντικά της ορχήστρας των πνευστών. Τα τυμπάνια της συμφωνικής ορχήστρας είναι ημισφαιρικοί λέβητες καλυμμένοι στο στόμιό τους με μεμβράνη από τεχνητό ή φυσικό δέρμα, το οποίο τεντώνει ή χαλαρώνει με ένα μηχανισμό που βρίσκεται στο χείλος του τύμπανου. Οι πλαστικές μεμβράνες πλεονεκτούν γιατί δεν επηρεάζονται από τις αλλαγές τις θερμοκρασίας αλλά υστερούν στην απόδοση του ήχου. Η τάση της μεμβράνης και το ύψος του ήχου που παράγουν τα τυμπάνια ρυθμίζεται με κλειδιά ή με πεντάλ. Ο μουσικός κτυπάει τη μεμβράνη με ειδικές μπαγκέτες και το τονικό ύψος του ήχου που παράγεται, εξαρτάται από την τάση και τη διάμετρο της μεμβράνης. Τα χτυπήματα με τις μπαγκέτες δίνονται συνήθως στο περιθώριο της μεμβράνης , περίπου μια παλάμη από το άκρο. Η κατάληξη στις μπαγκέτες, ανάλογα με τον ήχο που θέλει να πετύχει ο εκτελεστής, μπορεί να είναι στρογγυλή από δέρμα ή σφουγγάρι για τους μαλακούς ήχους, ή από ξύλο για τους πιο δυνατούς και ‘’σκληρούς’’. Τα τυμπάνια τα χρησιμοποιούσαν από τα αρχαία χρόνια για να δημιουργούν ήχους σε θρησκευτικές , πολεμικές ή ψυχαγωγικές τελετές. Επίσης τα συναντάμε σε διάφορούς πολιτισμούς και στην Ευρώπη έφτασαν το 13ο αιώνα σαν λάφυρα από τις Σταυροφορίες. Στην αρχή ήταν μικρά στο μέγεθος αλλά από τον 15ο αιώνα άρχισαν να τα κατασκευάζουν σε μεγαλύτερο μέγεθος και αποτελούσαν μαζί με τις τρομπέτες εξοπλισμό του Ιππικού. Αναφορά: ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ 79.129.117.12 09:41, 2 Φεβρουαρίου 2023 (UTC)[απάντηση]