Συζήτηση:Δικαιοπραξία

Δεν νομίζω ότι εδώ είναι νομικό βήμα. Συνεπώς η εισαγωγή κρίνεται απαραίτητη και για οποιονδήποτε που δεν γνωρίζει νομικά. Η "πολυμερής δικαιοπραξία" αφορά εμπορική πράξη και ανάγεται στο Εμπορικό Δίκαιο, ενώ εδώ γίνεται αναφορά στο Αστικό Δίκαιο. Όσον αφορά για την "δήλωση βούλησης" ή "εκδήλωση βούλησης" είναι πράγματι όρος που ανάγεται σε αρκετούς κώδικες (Ποινικό, Αστικό, Εμπορικό κ.ά.)--Templar52 20:22, 12 Νοεμβρίου 2006 (UTC)

Λίγη περισσότερη προσοχή με τις επαναφορές, και η διόρθωση που κάνω τρώει χρόνο. Έκανες τυφλή επαναφορά και έσβησες άνευ λόγου και αιτίας πράγματα που είχα προσθέσει. Το άρθρο οφείλει να ξεκινάει με τον ορισμό. Την "εισαγωγή" ας την αφήσουμε, αν θέλεις, και θα την επιμεληθώ εν καιρώ (θέλει λίγη δουλίτσα). Ότι η πολυμερής δικαιοπραξία αφορά εμπορική πράξη πού το βρήκες γραμμένο; Αυτό το βιβλίο που το λέει θα σου συνιστούσα να το κάψεις στο τζάκι, πιο χρήσιμο θα είναι ως πηγή θερμότητας παρά ως πηγή νομικών γνώσεων. Πολυμερής δικαιοπραξία είναι η σύσταση σωματείου, εταιρείας κλπ., πράξεων που ρυθμίζονται λεπτομερώς στον αστικό κώδικα. Φυσικά το αστικό δίκαιο είναι πηγή και του εμπορικού δικαίου, αφού είναι ο πρώτος κλάδος δικαίου που αναπτύχθηκε ιστορικά. Το σωματείο πάντως ουδεμία σχέση με το εμπορικό δίκαιο έχει. Η διδασκαλία περί δικαιοπραξιών γίνεται στις Γενικές Αρχές του Αστικού Δικαίου. Η κλασική διάκριση των δικαιοπραξιών είναι μονομερής/διμερής/πολυμερής. Ο όρος δήλωση (και όχι εκδήλωση) βουλήσεως είναι terminus technicus (τεχνικός όρος) και αφορά αποκλειστικά και μόνο το αστικό δίκαιο, είναι μάλιστα ένα από τα θεμέλιά του (η δικαιοπραξία είναι δήλωση βούλησης). Αν την αναφέρουν άλλοι νόμοι, την αναφέρουν με την έννοια που της δίνει το αστικό δίκαιο. Η αγοραπωλησία πρέπει να ξανααλλαχτεί σε πώληση, αυτός είναι ο όρος του αστικού κώδικα και δε θα αρχίσουμε εδώ να καινοτομούμε. Επίσης αυτά που παραθέτεις είναι 3-4 από τις άπειρες συμβάσεις. Εν κατακλείδι επαναφέρω το άρθρο και σου προσθέτω και την εισαγωγή σου αφού το θέλεις.--Αρχίδαμος^{μίλα μου} 21:13, 12 Νοεμβρίου 2006 (UTC)

Παρεμπιπτόντως στα του ναυτικού δικαίου κάνεις πολύ καλά και βάζεις τους αγγλικούς όρους, στο Αστικό όμως και στο Ποινικό Δίκαιο, που προέρχονται από τα αντίστοιχα γερμανικά, οι αγγλικοί όροι δε συνηθίζονται (επειδή το αγγλικό δίκαιο είναι τελείως διαφορετικό), προτιμώνται οι γερμανικοί.--Αρχίδαμος^{μίλα μου} 21:17, 12 Νοεμβρίου 2006 (UTC)

Εσύ έκανες πρώτος την αρχή και άλλαζες χωρίς προηγουμένως μια στοιχειώδη ενημέρωση απόψεών σου. 1ον οι εταιρείες όπως ΑΕ, ΕΠΕ και Συνεταιρισμοί χαρακτηρίζονται έμποροι εκ του νόμου ακόμη κι αν δεν ενεργούν εμπορικές πράξεις, αντίθετα προς τα ΝΠΔΔ έστω και αν ενεργούν εμπορικές πράξεις. Συνεπώς οι δικαιοπραξίες αυτών των προσώπων είναι εμπορικές πράξεις. Συμφωνώ ότι ο Α.Κ. θα έπρεπε... αλλά στη πράξη αποτελούν ειδικές διατάξεις που ρυθμίζονται από το Εμπορικό Δίκαιο. 2ο Τα αναφερόμενα σε δήλωση ή εκδήλωση βούλησης αφορά διαφορετικά Δίκαια, π.χ. η μη εκδήλωση απόπειρας δεν είναι απόπειρα. 3ον Στη Ναυτιλία οι γερμανικοί όροι παραμένουν άγνωστοι! Λαμβάνονται υπ΄ όψη περισσότερο οι αγγλικοί και γαλλικοί όροι (ναυτικών Χωρών). 4ο Η σειρά των άρθρων που καταχωρώ ακολουθούν αναγκαία σειρά εννοιών που προηγούνται προκειμένου να φθάσω στα ναυλοσύμφωνα.--Templar52 22:20, 12 Νοεμβρίου 2006 (UTC)

Μα και που στα λέω σάμπως με πιστεύεις; 1. Τι σχέση έχει η εκ του νόμου εμπορικη ιδιότητα κάποιων εταιρειών με το είδος της δικαιοπραξίας που απαιτείται για τη σύστασή τους; Καμία. Ο Αστικός Κώδικας δε θα έπρεπε, ρυθμίζει ήδη την εταιρεία (αστική εταιρεία), η οποία είναι η βασική μορφή εταιρείας και οι διατάξεις εφαρμόζονται πάνω κάτω και στις άλλες εταιρείες. Φυσικά οι κεφαλαιουχικές εταιρείες έχουν πολλές ιδιαιτερότητες και αποκλίσεις, αλλά όπως προείπα το εμπορικό δεν καταργεί το αστικό δίκαιο, το συμπληρώνει. Βασικές έννοιες όπως η δικαιοπραξία, η σύμβαση, η ενοχή κλπ. δεν ορίζονται εκ νέου στο εμπορικό δίκαιο, τις παίρνουμε από το αστικό. 2. Ξαναλέω ότι η δήλωση βουλήσεως ως ζεύγος λέξεων έχει επικρατήσει ως τεχνικός όρος στο Αστικό Δίκαιο. Το Ποινικό Δίκαιο ορίζει μόνο του πότε έχουμε αρχή τέλεσης εγκλήματος και πότε μόνο (επιτρεπόμενη) "παράνομη" σκέψη, δεν χρησιμοποιεί απαραίτητα τον ορισμό του Αστικού Δικαίου. Και φυσικά ούτε το ανάποδο. 3. Το ξέρω, γι'αυτό σου είπα, στα ναυτικά κάνεις πολύ καλά και χρησιμοποιείς τους αγγλικούς (όπως γίνεται παγκοσμίως). Στο Αστικό είναι αλλιώς τα πράματα. 4. Πολύ καλά κάνεις και χαρά στο κουράγιο σου. Μόνο μην ξεχνάμε ότι το ναυτικό δίκαιο είναι πολύ ιδιαίτερος κλάδος του δικαίου με πολύ ισχυρή την επιρροή του εθίμου (της πρακτικής των πλοιοκτητών, εφοπλιστών και ασφαλιστών) και πολλές φορές είναι "ξένο σώμα" σε σχέση με το υπόλοιπο δίκαιο. Καλή συνέχεια--Αρχίδαμος^{μίλα μου} 23:13, 12 Νοεμβρίου 2006 (UTC)