Συγκρότημα εκτοξεύσεων 17

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
CCAFS LC-17
Το συγκρότημα 17. Στα δεξιά η εξέδρα 17-A και στο βάθος αριστερά η 17-B με πύραυλο Delta II 7925-10C έτοιμο για εκτόξευση.
Το συγκρότημα 17. Στα δεξιά η εξέδρα 17-A
και στο βάθος αριστερά η 17-B με πύραυλο Delta II 7925-10C
έτοιμο για εκτόξευση.
Συντεταγμένες 28°26′47″N 80°33′55″W / 28.44639°N 80.56528°W / 28.44639; -80.56528Συντεταγμένες: 28°26′47″N 80°33′55″W / 28.44639°N 80.56528°W / 28.44639; -80.56528
Είδος χρήσης Εκτοξεύσεις για το διάστημα
Οργανισμός USAF / NASA
Έτος κατασκευής 1956
Εξέδρες εκτόξευσης 2 (17A, 17B)
Min. Inklination 28 °
Max. Inklination 57 °
Πύραυλοι Thor, Delta
Πρώτη εκτόξευση 26 Ιανουαρίου 1957
Σύνολο εκτοξεύσεων 323 (στις 12 Μαΐου 2009)
Σήμερα βρίσκεται σε λειτουργία

Το συγκρότημα εκτοξεύσεων πυραύλων με τον αριθμό LC-17 στο ακρωτήριο Κανάβεραλ είναι διαστημική βάση της Πολεμικής Αεροπορίας στην περιοχή του νησιού Merritt στην Φλόριντα. Αρχικά χρησιμοποιήθηκε για στρατιωτικούς, αργότερα για διαστημικούς πυραύλους.

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το συγκρότημα χτίστηκε το 1956 και προοριζόταν αρχικά για τις δοκιμαστικές πτήσεις του πολεμικού βαλλιστικού πυραύλου Thor IRBM. Η πρώτη εκτόξευση έγινε στις 25 Ιανουαρίου 1957 από την εξέδρα LC-17Β με πύραυλο Thor μέσου βεληνεκούς και ήταν αποτυχημένη. Πρώτη εκτόξευση από την εξέδρα LC-17Α έγινε στις 30 Αυγούστου 1957.

Μέχρι και την δεκαετία του 1960 δοκιμάστηκαν διάφοροι τύποι του πυραύλου αυτού, μέχρι που άρχισε να εξυπηρετεί πυραύλους τύπου Delta, οι οποίοι ήταν εξέλιξη των Thor. Ακολούθησαν τριάντα πέντε εκτοξεύσεις μέχρι το 1965, οπότε και παραχωρήθηκε από την πολεμική αεροπορία USAF στην NASA για διαστημική χρήση. Το 1988 επανήλθε στην κυριότητα της πολεμικής αεροπορίας για να εκτοξεύσει τους στρατιωτικούς γεωδαιτικούς δορυφόρους πλοήγησης GPS. Το 1996 οι πύργοι του συγκροτήματος, μέχρι τώρα χρώματος κόκκινου, βάφτηκαν γκρι. Το 1997 το συγκρότημα 17 τροποποιήθηκε για την εξυπηρέτηση των πυραύλων Delta II από την εξέδρα Β. Πρώτη πετυχημένη εκτόξευση έγινε στις 23 Αυγούστου 2000.

Σημαντικές εκτοξεύσεις του συγκροτήματος 17 ήταν οι Explorer και Πάιονηρ, οι Solar Maximum, οι βιολογικοί δορυφόροι (BIOS), οι τηλεοπτικοί δορυφόροι Television Infrared Observations Satellites (TIROS) και οι γεωδαιτικοί δορυφόροι πλοήγησης Geostationary Operational Environmental Satellite (GOES).

Περιγραφή του συγκροτήματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εξέδρα LC-17B. Ο βοηθητικός πύργος τροφοδοτεί τον πύραυλο, ο οποίος βρίσκεται πάνω στην εξέδρα με τους αγωγούς καυσαερίων. Στο πλάι ο πύργος εργασιών.
Η πρώτη βαθμίδα του πυραύλου Boeing Delta II για την εκτόξευση του δορυφόρου Solar Terrestrial Relations Observatory (STEREO) της NASA, την στιγμή που ανορθώνεται σε κάθετη θέση στην εξέδρα LC-17B

Το συγκρότημα περιλαμβάνει δυο εξέδρες, την 17-Α και την 17-Β. Είναι υπό την διοίκηση του τμήματος 45th Space Wing της πολεμικής αεροπορίας USAF που έχει εκτελέσει πάνω από 300 εκτοξεύσεις στρατιωτικών και εμπορικών πυραύλων.

Η κάθε εξέδρα είναι μια πλάκα από μπετόν αρκετά μεγάλων διαστάσεων. Κάτω από την πλάκα βρίσκονται αγωγοί εκτροπής της φλόγας και των καυσαερίων της εκτόξευσης. Πάνω στην πλάκα βρίσκεται ένας ατσάλινος σκελετός, ο βοηθητικός πύργος εκτόξευσης, που τροφοδοτεί και στηρίζει τον πύραυλο μέχρι την εκτόξευσή του.

Δεξιά και αριστερά της πλάκας βρίσκοναι σιδηροδρομικές ράγες, πάνω στις οποίες κινείται ένα άλλο, πολύ μεγαλύτερο ικρίωμα, ο πύργος εργασιών και συντήρησης, που ανορθώνει και περιβάλει τον πύραυλο που πρόκειται να εκτοξευθεί.

Αφού ο πύραυλος στυλωθεί, ο πύργος εργασιών απομακρύνεται, και ο πύραυλος είναι έτοιμος για εκτόξευση.

Σε αντίθεση με την εξέδρα Α, η εξέδρα Β είναι εξοπλισμένη και για την επιπλέον εκτόξευση πυραύλων Delta II Heavy και Delta III.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]