Στυλιανός Βλασόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στυλιανός Βλασόπουλος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Στυλιανός Βλασόπουλος (Ελληνικά)
Γέννηση1748
Θάνατος1822
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
νέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
πολιτικός
δικαστής
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Γερουσίας της Ελλάδας

Ο κόμης Στυλιανός Βλασ(σ)όπουλος (Signore-Conte Stelio Vlasopulo, 1748-1822) ήταν γόνος της αριστοκρατικής δυναστείας Βλασοπούλου της Κέρκυρας η οποία ήταν εγγεγραμμένη από το 1642 στη Χρυσή Βίβλο των ευγενών (Libro d'Oro).

Ο Στυλιανός ήταν γιος του Δον Τιμόθεου Βλασόπουλου και της κόμισσας Μιλούλιας Βούλγαρι(η) εκ της γνωστής οικογένειας της Κέρκυρας. Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε στη γενέτειρα του την Κέρκυρα και αργότερα έφυγε για την Ιταλία όπου σπούδασε νομικά και ανακηρύχτηκε διδάκτορας στο πανεπιστήμιο της Πάντοβας. Διετέλεσε δικαστής του ανωτάτου δικαστηρίου, μέλος του δικαστικού συλλόγου Κέρκυρας, δικηγόρος, σύνεδρος της Ιονικής Ακαδημίας κατά την περίοδο της Γαλλικής κατάκτησης καθώς και πολιτικός του κράτους των Επτανήσων σε θέσεις-κλειδιά με τα αξιώματα του γερουσιαστή, του συντακτικού νομοθέτη, στέλεχος τοπικής αυτοδίοικησης Κέρκυρας καθώς και Πρύτανης (Διοικητής) της Λευκάδας.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του Βλασόπουλου στη Λευκάδα ο Αλή πασάς έστειλε τελεσίγραφο στον Στυλιανό Βλασόπουλο να του παραδώσει τους αρματολούς οι οποίοι καταδιωκόμενοι από ίδιο τον Αλή κατάφυγαν στη Λευκάδα και στις οικογένειές τους. Ο Βλασόπουλος πρόβαλε εσκεμμένα διάφορες κωλυσιεργίες και έτσι ο Αλή διέταξε τη συγκέντρωση τηλεβόλων και στρατευμάτων στην Άρτα, την Πρέβεζα και τη Βόνιτσα και στη στεριά απέναντι από τη Λευκάδα με σκοπό να εισβάλει σε αυτή. Ο Βλασόπουλος κατάφερε μέσω των διπλωματικών του ικανοτήτων να σώσει το λαό της Λευκάδος από τη σφαγή την τελευταία στιγμή.

Στα τελευταία χρόνια της ζωής του διετέλεσε και σύμβουλος της κυβερνήσεως του κράτους των Επτανήσων. Στην Κέρκυρα άσκησε το επάγγελμα του δικαστή και του δικηγόρου ενώ ταυτόχρονα αφοσιώθηκε και στη συγγραφή διάφορων επιστημονικών έργων στην ιταλική γλώσσα με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Βλάσσιος Κολόννας. Ένα από τα σημαντικότερα έργα του είναι η Υπεράσπιση της Ελληνικής Εκκλησίας ( La Difesa della Chiesa Greca) το οποίο γράφτηκε το 1800. Για μια περίοδο της ζωής του διατέλεσε συντάκτης των κερκυραϊκών εντύπων Mercurio Litterario (1805 - 1808) καθώς και του εντύπου Cazetta Urbana (1802 - 1803).

Από τον γενεαλογικό κλάδο του Στυλιανού Βλασόπουλου υπάρχουν άμεσοι απόγονοι του έως και τις ημέρες μας σε διάφορα μέρη της Ελλάδος με κυριότερα την Κέρκυρα, τη Λήμνο, τη Χίο, το Αγρίνιο και την Αθήνα καθώς και σε χώρες του εξωτερικού, όπως τις Η.Π.Α. και τη Γερμανία.

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]