Σταύρος Βλάχος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σταύρος Βλάχος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1802
Αθήνα
Θάνατος28  Δεκεμβρίου 1864
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Οθωμανική Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΕλληνική Επανάσταση του 1821
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων
πληρεξούσιος

Ο Σταύρος Βλάχος (1802 - 28 Δεκεμβρίου 1864) ήταν Έλληνας πολιτικός του 19ου αιώνα.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1802. Ο πατέρας του, έμπορος το επάγγελμα τον προόριζε και αυτόν για το εμπόριο. Ο Σταύρος Βλάχος έλαβε την ανάλογη μόρφωση στα σχολεία της Αθήνας όπου δίδασκε ο φημισμένος διδάσκαλος Παλαμάς. Μετά τα γράμματα ο πατέρας του τον έβαλε στην δουλειά προσλαμβάνοντας τον στο κατάστημα.

Με την έναρξη της Επανάστασης εγκατέλειψε το εμπόριο και μπήκε στον αγώνα υπέρ της ελευθερίας των Ελλήνων. Πήρε ενεργό μέρος στην Πολιορκία των Αθηνών και στους αγώνες της ένδοξης φρουράς της Ακρόπολης.

Μετά την εγκατάσταση της βασιλείας διακρίθηκε σε διάφορες υπηρεσίες και πήρε μέρος στην μεταπολίτευση. Εκλέχτηκε πληρεξούσιος στη Α' Εθνική συνέλευση στην Αθήνα, και εκλέχτηκε βουλευτής για πέντε βουλευτικές περιόδους. Το 1852 ο Όθων τον διόρισε διευθυντή του Υπουργείου των Εκκλησιαστικών και της δημόσιας Εκπαίδευσης. Κατά τη διάρκεια της θητείας του το Οικουμενικό Πατριαρχείο αναγνώρισε την Εκκλησία της Ελλάδος ως αυτοκέφαλη, αλλά και δημιουργήθηκε το ζήτημα της "κακοδοξίας" του Θεόφιλου Καϊρη, που συντάραξε την Εκκλησία και την κοινή γνώμη.[1]

Παραιτήθηκε το 1854 και ιδιώτευσε. Απεβίωσε στις 28 Δεκεμβρίου 1864.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Πάπυρος Larousse Britanicca. Αθήνα: Πάπυρος. 2007. σελίδες τομ.12, σ.175. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]