Στέφανος Τσιριμώκος
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Στέφανος Τσιριμώκος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1899 Λαμία |
| Θάνατος | 1976 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Οικογένεια | Οικογένεια Τσιριμώκου |
Ο Στέφανος Τσιριμώκος (1899-1976) ήταν Έλληνας αξιωματικός του Ναυτικού, γιος του Ιωάννη Τσιριμώκου και μεγαλύτερος αδελφός του Ηλία Τσιριμώκου.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στη Λαμία το 1899. Εισήλθε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων και από δόκιμος προσχώρησε στο Κίνημα Εθνικής Αμύνης της Θεσσαλονίκης το 1916. Αποφοίτησε από τη Σχολή Δοκίμων το 1917 ως σημαιοφόρος και έλαβε μέρος στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Έλαβε μέρος στις διάφορες τότε στρατιωτικές επιχειρήσεις και στη διάρκεια της Μικρασιατικής εκστρατείας υπηρέτησε σε πολεμικά πλοία. Με την εκδήλωση της επανάστασης του 1922 συντάχθηκε μ΄αυτή. Συμμετείχε επίσης τόσο στο κίνημα του 1924 όπως και σ΄ εκείνο του 1925. Έχοντας το βαθμό του Πλωτάρχη συνέπραξε στο κίνημα του 1935 μετά το οποίο καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο και καθαίρεση. Αποτάχθηκε το ίδιο έτος.
Μετά την απονομή χάριτος και τη γενική αμνηστεία, ακολούθησε επάγγελμα στο Εμπορικό Ναυτικό. Το 1941 βρισκόμενος στη Μέση Ανατολή παρουσιάστηκε αυθόρμητα να προσφέρει υπηρεσίες και ανακλήθηκε ως έφεδρος πλωτάρχης. Το 1943 προάχθηκε σε Πλοίαρχο. Το 1944 ανέλαβε ανώτερος διοικητής υποβρυχίων με έδρα τη Μάλτα, επί του επίτακτου Α/Π Κορινθία.
Τον Απρίλιο του 1944, με αφορμή το κίνημα του Ναυτικού, ο Στέφανος Τσιριμώκος συνελήφθη από τον Άγγλο ναυτικό διοικητή της Μάλτας που τον ενέκλεισε στις φυλακές του παλαιού φρουρίου ζητώντας παράλληλα την εις θάνατο καταδίκη του. Μετά όμως την καταστολή του κινήματος από την ελληνική κυβέρνηση, αποστρατεύθηκε αυτεπάγγελτα.
Κατά την παραμονή του στην Αίγυπτο παντρεύτηκε το 1941 την Αιγυπτιώτισσα Αλεξάνδρα (Αλέκα) Αριστάρχη, από την οποία απέκτησε ένα γιο, τον Γιάννο (1944). Μετά από πέντε χρόνια στην Κεντρική Αφρική, εγκαταστάθηκε το 1956 στην Αθήνα, όπου και απεβίωσε το 1976.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα" τομ.58ος, σελ.247-248.
