Στέργιος Ναούμ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στέργιος Ναούμ
Γενικές πληροφορίες
ΓέννησηΔεκαετία του 1880
Λιβάδια Κιλκίς
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Οθωμανική Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΜακεδονικός Αγώνας

Ο Στέργιος Ναούμ Σταμπουλής ή καπετάν Ναούμης ήταν σημαντικός Έλληνας Μακεδονομάχος οπλαρχηγός από τα Μεγάλα Λιβάδια Παιονίας της περιφερειακής ενότητας Κιλκίς.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Στέργιος Ναούμ Σταμπουλής γεννήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα στα Μεγάλα Λιβάδια Παιονίας της περιφερειακής ενότητας Κιλκίς. Κατατάχτηκε αρχικά ως οπλίτης στο σώμα του Μ. Μωραΐτη (Κόδρου) το 1904. Μετά τη διάλυση του σώματος, την ίδια χρονιά, συγκρότησε δική του ένοπλη ομάδα, αποτελούμενη από Λιβαδιώτες και κατοίκους των γύρω χωριών του Πάικου. Έδρασε κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα στις περιοχές Παιονίας, Γιαννιτσών και Αλμωπίας επιφέροντας σημαντικά πλήγματα στις Βουλγαρικές ένοπλες ομάδες και καταφέρνοντας να αντιμετωπίσει τα Οθωμανικά στρατιωτικά αποσπάσματα. Αναχαίτισε με τη δράση του τις ενέργειες της Ρουμανικής προπαγάνδας που προσπαθούσε να προσελκύσει βλαχόφωνους και μογλενιτόφωνους Έλληνες. Σημείωσε σημαντικές νίκες, όπως στη μάχη με την τριακονταμελή ομάδα του Βούλγαρου κομιτατζή Λούκα Ιβάνωφ Ποπώφ, στο Μπάχοβο (Πρόμαχοι) και στη μάχη της Κόκκινης Πέτρας, κοντά στην Μπαροβίτσα (Καστανερή), με Οθωμανικό στρατιωτικό απόσπασμα.[1][2] Το 1906 σε μια σημαντική μάχη κοντά στη Βάλια Σιάκα, μεταξύ Λιβαδίων και Όσσιανης (Αρχαγγέλου), συνελήφθη μαζί με άλλους Μακεδονομάχους από τις Οθωμανικές αρχές και φυλακίστηκε στο Επταπύργιο της Θεσσαλονίκης. Το 1908 με την επανάσταση των Νεοτούρκων χορηγήθηκε γενική αμνηστία και απελευθερώθηκαν πολλοί Μακεδονομάχοι. Ο Στέργιος Ναούμ όμως κρίθηκε επικίνδυνος και κρατήθηκε με ισόβια ποινή. Το 1911 δραπέτευσε και κατέφυγε στην Αθήνα.[3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ιωάννης Σ. Κολιόπουλος (επιστημονική επιμέλεια), Αφανείς, γηγενείς Μακεδονομάχοι, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 2008, σελ. 95
  2. Α. Ανεστόπουλος, Ο Μακεδονικός Αγών 1903 – 1908, τόμος Β΄, Θεσσαλονίκη 1969, σελ. 90
  3. «Βλαχόφωνοι Έλληνες, Η συμβολή των Λιβαδίων του Πάικου στον Μακεδονικό Αγώνα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2012.