Σπυριδούλα (συγκρότημα)
Οι «Σπυριδούλα» είναι ελληνικό ροκ συγκρότημα που δημιουργήθηκε τη δεκαετία του 1970. Συνεργάστηκαν με τον Παύλο Σιδηρόπουλο με τον οποίο κυκλοφόρησαν το άλμπουμ Φλου, έναν δίσκο που θεωρείται από τους σημαντικότερους στην ιστορία του ελληνόφωνου ροκ.[1]
Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σχηματισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Σπυριδούλα σχηματίστηκαν το Νοέμβριο του 1977 από τους Βασίλη Σπυρόπουλο (κιθάρα), τον αδερφό του Νίκο Σπυρόπουλο (κιθάρα), τον Αντρέα Μουζακίτη (ντραμς), τον Μάκη Μπλαζή (μπάσο) και τους Κώστα Κουρεμένο και Γιώργο Κοτσμανίδη στα φωνητικά. Οι αδερφοί Σπυρόπουλοι είχαν συνεργαστεί ήδη με τον Μουζακίτη στο συγκρότημα Last Barricade.[2] Το όνομα το πρότεινε ο συνεργάτης τους Γιώργος Γαϊτάνος,[3] εμπνευσμένος από την ιστορία της Σπυριδούλας Ράπτη,[4] θύματος ενός εγκλήματος που είχε σοκάρει την κοινή γνώμη το 1956. Η 12χρονη οικιακή βοηθός είχε βασανιστεί επί 36 ώρες με ηλεκτρικό σίδερο από το ανδρόγυνο που τη μεγάλωνε.[5] Οι Σπυριδούλα ξεκίνησαν συναυλίες όπου έπαιζαν κατά κύριο λόγο διασκευές από Rolling Stones, Lou Reed, Velvet Underground καθώς και μπλουζ και γρήγορα προσέλκυσαν το ενδιαφέρον του σχετικού κοινού. Το 1978 είχαν ήδη αποχωρήσει οι Κουρεμένος, Κοτσμανίδης και Μπλαζής, με τον τελευταίο να αντικαθίσταται από τον Τόλη Μαστρόκαλο, ενώ λίγο μετά ο Μουζακίτης αντικαταστάθηκε από τον Τάσο Φωτοδήμο.
Συνεργασία με τον Σιδηρόπουλο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 6 Νοεμβρίου 1977 ο Δημήτρης Πουλικάκος είδε ζωντανά το συγκρότημα στο κινηματοθέατρο «Κνωσός». Γνωρίζοντας πως ο Παύλος Σιδηρόπουλος, με τον οποίο είχε συνεργαστεί πρόσφατα, έψαχνε μουσικούς για να ηχογραφήσει τις συνθέσεις του, του πρότεινε να τους συναντήσει. Ο Σιδηρόπουλος αρχικά συνεργάστηκε σε προσωρινή βάση με το συγκρότημα, ερμηνεύοντας δύο τραγούδια του Έλβις Πρίσλεϊ στις συναυλίες τους στην επαρχία.[1] Η συνεργασία τους οριστικοποιήθηκε τον Ιούνιο του 1978 με σκοπό την ηχογράφηση του άλμπουμ Φλου. Το συγκρότημα και ο Σιδηρόπουλος ξεκίνησαν εντατικές πρόβες επάνω στα κομμάτια του δίσκου στο κλαμπ Hobby που τους είχε παραχωρηθεί. Τον Οκτώβριο μπήκαν στο στούντιο και ηχογράφησαν αρχικά ένα ντέμο με δύο κομμάτια, τα «Μπάμπης ο Φλου» και «Ξέσπασμα», με το τελευταίο να είναι διασκευή ενός κομματιού που είχε ηχογραφήσει ο Σιδηρόπουλος με το προηγούμενό του συγκρότημα, τους Δάμων και Φιντίας. Την παραγωγή του δίσκου ανέλαβε ο Θοδωρής Σαραντής για λογαριασμό της ΕΜΙΑΛ και οι ηχογραφήσεις έγιναν στο στούντιο της Columbia στη Ριζούπολη.[6] Συμμετείχε μια σειρά έμπειρων μουσικών όπως ο Νίκος Πολίτης (κατά καιρούς μέλος του Εξαδάκτυλου και των Socrates) και ο Δημήτρης Πολύτιμος (MGC και Εξαδάκτυλος). Στο κομμάτι «Ώρα του Stuff» έκανε φωνητικά η Δήμητρα Γαλάνη. Οι ηχογραφήσεις σύμφωνα με μαρτυρίες ήταν δύσκολες, με τον Σιδηρόπουλο να έρχεται σε ρήξη με το συγκρότημα, εν μέρει λόγω των προβλημάτων εθισμού που ήδη είχε.[6]
Ο δίσκος κυκλοφόρησε τον Μάιο του 1979. Παρά τις πολύ θετικές κριτικές του δίσκου από τον ειδικό Τύπο οι πωλήσεις του άλμπουμ ήταν απογοητευτικές και δεν ξεπέρασαν τις 5.000. Τα επόμενα χρόνια όμως η δημοτικότητά του θα αυξανόταν θεαματικά, με διαρκείς επανεκδόσεις. Οι Σπυριδούλα με τον Σιδηρόπουλο έκαναν μια σειρά ζωντανών συναυλιών για την υποστήριξη του δίσκου, όμως λίγους μήνες μετά οι δρόμοι τους χώρισαν.
Νάυλον Ντέφια και Ψόφια Κέφια και διάλυση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά από μια σύντομη περίοδο ζωντανών εμφανίσεων, το συγκρότημα μπήκε στην περιπέτεια των ανακατατάξεων και απ' τις τάξεις του πέρασαν αρκετοί μουσικοί, όπως ο Νίκος Ζιώγαλας (τραγούδι), ο Πάνος Κατσιμίχας (φυσαρμόνικα, τραγούδι), ο Bees (ντραμς) κ.ά.. Το 1982 βρίσκουμε τους αδελφούς Σπυρόπουλου μαζί με τη Μελίνα Καρακώστα (μπάσο), τον Άκη Περδίκη (ντραμς) και τον Παύλο Βακατάτση (τραγούδι, πλήκτρα), με τους οποίους ηχογράφησαν το άλμπουμ Νάυλον Ντέφια Και Ψόφια Κέφια, που έτυχε θερμής ανταπόκρισης από το κοινό, το δε ομώνυμο τραγούδι συγκαταλέγεται ανάμεσα στα δημοφιλέστερα τραγούδια-σταθμούς της ελληνόφωνης ροκ δισκογραφίας. Τρία χρόνια μετά κι αφού ο Νίκος Δόικας είχε αντικαταστήσει τη Μελίνα Καρακώστα, το σχήμα διαλύθηκε και οι Σπυρόπουλοι έφτιαξαν στα τέλη του '86 τη Συμμορία.
Επανεμφάνιση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1994 οι Σπυριδούλα επανεμφανίστηκαν στο μουσικό προσκήνιο με το άλμπουμ Ταξίδι στο κέντρο της πόλης, με σύνθεση τους αδελφούς Βασίλη και Νίκο Σπυρόπουλο (κιθάρες), τον Σωτήρη Θεοχάρη (τραγούδι) από τους Αδιέξοδο, τον Νίκο Δόικα (μπάσο) από τους Echo Tattoo και τον Διονύση Στεφανόπουλο (ντραμς) από τους Stained Veil. Έκαναν αρκετές ζωντανές εμφανίσεις και τρία χρόνια μετά κυκλοφόρησαν σε ανεξάρτητη παραγωγή το άλμπουμ Σε τροχιά με απόκλιση, με βασικό συνθέτη, στιχουργό και τραγουδιστή τον παλιόφιλο Παύλο Βακατάτση, με τους Σπυροπουλαίους και τον Δόικα κανονικά στη θέση τους και τον Δημήτρη Δημητρίου (ντραμς) να συμπληρώνει το σχήμα, ενώ στην ηχογράφηση τους βοήθησαν ο Αλέξης Ιωάννου (κιθάρα, φωνή), ο Θοδωρής Ρέλλος (σαξόφωνο), ο Νίκος Κοκκάλας (κρουστά) και η Σοφία Νοητή (φωνητικά). Στις αρχές του 1998 οι Σπυριδούλα συμπλήρωσαν είκοσι χρόνια ζωής, με τη σύνθεση να την αποτελούν ο Βασίλης Σπυρόπουλος (κιθάρα, τραγούδι), ο Νίκος Σπυρόπουλος (κιθάρα, πλήκτρα, τραγούδι), ο Αλέξης Ιωάννου (κιθάρα, φωνή), ο Νίκος Δόικας (μπάσο) και ο Παναγιώτης Βουρδουμπάς (τύμπανα).
Δεύτερη επιστροφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1999, μετά τον θάνατο του Ν. Δόικα, το συγκρότημα διαλύθηκε και πάλι για να επανασυνδεθεί το 2004, με τους Σπυροπουλαίους πάντα και τον Βαγγέλη Χάνο στο μπάσο, τον Γιώργο Μανδηλά στη φωνή και ακουστική κιθάρα, την Αφροδίτη Ρήγα στα πλήκτρα, κρουστά και φωνητικά και τον Βουρδουμπά στα ντραμς. Με αυτή τη σύνθεση κυκλοφόρησαν το 2006 το άλμπουμ Το βλέμμα των ανθρώπων, που πήρε πολύ καλές κριτικές και θεωρείται από πολλούς η ωριμότερη δουλειά τους. Το 2008 αποχωρεί ο Μανδηλάς και το 2011 η Ρήγα, έτσι η σημερινή σύνθεση του συγκροτήματος είναι: Νίκος Σπυρόπουλος (φωνή, κιθάρα), Βασίλης Σπυρόπουλος (κιθάρα, φωνητικά), Β. Χάνος (μπάσο, φωνητικά) και Π. Βουρδουμπάς (τύμπανα). Τον Ιούνιο του 2023 πέθανε ο Μαστρόκαλος.
Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| ΕΤΟΣ | ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ | LABEL |
| 1978 | Φλου | ΕΜΙ HARVEST |
| 1982 | Νάυλον ντέφια και ψόφια κέφια | EMI Columbia (14C 062-71251) |
| 1994 | Ταξίδι στο κέντρο της πόλης | Minos-EMΙ (7243 4 80248 1 7) |
| 1997 | Σε τροχιά με απόκλιση | ΕΜΕΠ Records |
| 2006 | Το βλέμμα των ανθρώπων | ΕΜΕΠ Records |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Φλου». pavlos-sidiropoulos.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2014.
- ↑ «ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ - ΑΘΗΝΑ - 1977». anexartisi.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2014.
- ↑ «Συνέντευξη με τους Σπυριδούλα». noizy.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2014.
- ↑ «Συνέντευξη Σπυριδούλα στον Atlantis 105,2». atlantisfm.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2014.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Ράγκος, Γιάννης (3 Φεβρουαρίου 2007). «Το "σιδέρωμα" της Σπυριδούλας I». Έγκλημα και τιμωρία.
- ↑ 6,0 6,1 «Μια ιστορία φλου». mic.gr. 25 Μαΐου 2014.
|