Σβανμπεργκίτης
 Σβανμπεργκίτης (κόκκινος) με Ουβίτη | |
| Γενικά | |
|---|---|
| Κατηγορία | Φωσφορικά, Υποομάδα μπωνταντίτη |
| Χημικός τύπος | SrAl3(PO4)(SO4)(OH)6 |
| Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά | |
| Πυκνότητα | 3,2 gr/cm3 |
| Χρώμα | Άχρους, κίτρινος, κοκκινωπός |
| Σύστημα κρυστάλλωσης | Τριγωνικό[1] |
| Κρύσταλλοι | Ρομβοεδρικοί ή ψευδοκυβικοί |
| Υφή | Συμπαγής, κοκκώδης |
| Σκληρότητα | 5 |
| Σχισμός | Σαφής κατά {0001} |
| Λάμψη | Αδαμάντινη, υαλώδης |
| Γραμμή κόνεως | Λευκή |
Ο σβανμπεργκίτης (αγγλ. svanbergite) είναι φωσφορικό / θειικό ορυκτό του στροντίου και του αργιλίου. Πρώτη φορά περιγράφηκε από δείγμα που ανευρέθη στο Varmland, στη Σουηδία το 1854 και ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του Λαρς Φρέντρικ Σβάνμπεργκ (Lars Fredrik Svanberg, 1805-1878), καθηγητή Ορυκτολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλα της Σουηδίας.[2]
Εμφάνιση, παραγενέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Απαντάται σε αργιλιούχες αποθέσεις μεσαίου βαθμού μεταμόρφωσης, σε αποθέσεις βωξίτη και ως προϊόν εξαλλοίωσης στα τοιχώματα υδροθερμικών φλεβών ή παρενεσπαρμένων αποθέσεων, συνήθως υποκαθιστώντας τον απατίτη.
Ορυκτά με τα οποία σχετίζεται είναι ο μπωνταντίτης, ο πυροφυλλίτης, ο ανδαλουσίτης, ο λαζουλίτης, ο κυανίτης, ο αυγελίτης, ο αλουνίτης, ο καολινίτης και ο χαλαζίας.
Ανευρίσκεται στο Varmland της Σουηδίας, στην Ουκρανία, στην Κορνουάλλη της Αγγλίας, στη Γαλλία, στην Πορτογαλία, στη Συρία, στη χερσόνησο Κόλα της Ρωσίας, στη Βραζιλία, στο Περού, στην Αντοφαγάστα της Χιλής και στις Πολιτείες Νεβάδα, Κολοράντο, Ουισκόνσιν και Νέο Μεξικό των ΗΠΑ.
Δεν έχει αναφερθεί ύπαρξή του στην Ελλάδα.