Σίλεια Δασκοπούλου
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Σίλεια Δασκοπούλου | |
|---|---|
| Γέννηση | 1936[1] Θεσσαλονίκη[1] |
| Θάνατος | 2006[1] Αθήνα |
| Κατοικία | Παρίσι (1967–1970)[1] Κιλκίς (1936–1945)[1] Αθήνα (1945–1967)[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα[1] |
| Σπουδές | Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών[1] |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[1] |
Η Σίλεια Δασκοπούλου (1936-2006) ήταν Ελληνίδα ζωγράφος.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σε ηλικία εννέα χρονών μετακόμισε στην Αθήνα μαζί με την οικογένειά της. Αφού πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής από τον δάσκαλο Πάνο Σαραφιανό, το 1956 εισάγεται στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. Εκεί σπουδάζει στο εργαστήρι του μεγάλου Έλληνα ζωγράφου Γιάννη Μόραλη. Αποφοίτησε το 1960 με έπαινο.
Πραγματοποίησε την πρώτη της ατομική έκθεση το 1962 στην Αίθουσα Τέχνης Νέες Μορφές ([2]). Παράλληλα, λαμβάνει μέρος σε επιλεγμένες ομαδικές εκθέσεις ([3]). Το 1966 κερδίζει το Β΄ βραβείο ζωγραφικής στον Καλλιτεχνικό Διαγωνισμό της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης. Αφού ταξίδεψε σε Ιταλία, Γερμανία, Βέλγιο, Ολλανδία και Λονδίνο, το 1967 εγκαθίσταται στο Παρίσι όπου και κάνει ελεύθερες σπουδές ζωγραφικής.
Κατά τη δεκαετία του 1960 η θεματική των έργων της είναι κυρίως τοπιογραφική. Μετά την επιστροφή της από τη Γαλλία, και την εγκατάστασή της στην Αθήνα, το 1970, το έργο της γίνεται ανθρωποκεντρικό με έμφαση στις γυναικείες μορφές ([4]). Ζωγράφισε πάνω από 100 τέτοια πορτρέτα. Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές ([5]) και στις Μόνιμες Συλλογές του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης ([6][νεκρός σύνδεσμος]) καθώς και σε αυτή του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης([7]). Το 2000 πραγματοποιήθηκε αναδρομική της έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης «Νέες Μορφές». Τον Νοέμβριο του 2017 η γκαλερί CAN διοργανώνει ομαδική έκθεση στην οποία εκτίθενται και έργα της ζωγράφου. Έναν χρόνο μετά, η ίδια γκαλερί πραγματοποιεί αναδρομική έκθεση προς τιμήν της Σίλειας Δασκοπούλου[2], ενώ ταυτόχρονα έργα της εκτίθενται στην Μπιενάλε της Αθήνας [3].
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- http://dp.iset.gr/
- http://www.aica-hellas.org/el/topic43/to-istoriko-tis-aica-hellas-19611970/f7_5_2_1[νεκρός σύνδεσμος]
- https://web.archive.org/web/20160304212803/http://www.mmca.org.gr/mmst/el/collection.htm?m=1&l=4;275
- http://www.rca.gr/index.php?id=107,445,0,0,1,0&letter=letter_d[νεκρός σύνδεσμος]
- http://www.can-gallery.com/
- http://www.can-gallery.com/exhibitions/hommage-to-celia-daskopoulou/images/celia-daskopoulou-hommage-to-celia-daskopoulou
- https://anti.athensbiennale.org/artist/sileia-daskopoyloy.html
Ενδεικτική βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ε. Ραυτοπούλου, Τρεις εκθέσει, εφημ. Μεσημβρινή, 20.3.1962
- Αλέκος Δράκος, Σίλεια Δασκοπούλου, εφημ. Καλλιτεχνική, 24.3.1962, σ. 13
- Ελένη Βακαλό, Τρεις γυναίκες ζωγράφοι, εφημ. Τα Νέα, 21.1.1967
- Έφη Ανδρεάδη, Η πρόσφατη δουλειά του Ορέστη Κανέλλη και της Σίλειας Δασκοπούλου, εφημ. Το Βήμα, 20.1.1968
- Ελένη Βακαλό, Η φυσιογνωμία της μεταπολεμικής τέχνης στην Ελλάδα, τόμος β΄, Κέδρος, Αθήνα 1982, σ. 49
- Ελένη Βακαλό, Η φυσιογνωμία της μεταπολεμικής τέχνης στην Ελλάδα, τόμος γ΄, Κέδρος, Αθήνα 1982, σ. 97
- Βεατρίκη Σπηλιάδη, Η εξαίρεση στο κύμα του νεοεξπρεσιονισμού, εφημ. Ελευθεροτυπία, 19.6.1984, σ. 13
- Στέλιος Λυδάκης, Οι έλληνες ζωγράφοι, λεξικό των ελλήνων ζωγράφων και χαρακτών, Μέλισσα, Αθήνα 1976, σ. 100
- Χάρης Καμπουρίδης,Σίλεια Δασκοπούλου, περιοδ. Εικαστικά, τ.31-33, 1984, σ. 58
- Τζούλια Δημακοπούλου, (συνέντευξη), περιοδ. Τα Νέα της Τέχνης, τ.1, Οκτώβριος 1991
- Μαρία Μαραγκού, εφημ. Ελευθεροτυπία, 13.11.1999
- Μαρία Μαραγκού, Σίλεια Δασκοπούλου, Γκαλερί Νέες Μορφές & Σίλεια Δασκοπούλου, Αθήνα 2000