Ρόμπερτ Λουέλιν Μπράντσο
| Ρόμπερτ Λουέλιν Μπράντσο | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 16 Σεπτεμβρίου 1916 Saint Paul Capisterre |
| Θάνατος | 23 Μαΐου 1978 Μπαστέρ |
| Αιτία θανάτου | καρκίνος του προστάτη |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Άγιος Χριστόφορος και Νέβις |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συνδικαλιστής πολιτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Εργατικό Κόμμα Αγίου Χριστόφορου και Νέβις |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Πρωθυπουργός του Αγίου Χριστόφορου και Νέβις (1966–1967) επικεφαλής υπουργός (1967–1978, Άγιος Χριστόφορος και Νέβις) πρόεδρος (1945–1978, Εργατικό Κόμμα Αγίου Χριστόφορου και Νέβις) Πρωθυπουργός του Αγίου Χριστόφορου και Νέβις (1967–1978)[1] Πρωθυπουργός του Αγίου Χριστόφορου και Νέβις (1966–1967)[2] |
| Βραβεύσεις | Order of the National Hero (St Kitts and Nevis) (1998) |
Ο Ρόμπερτ Λουέλιν Μπράντσο (Robert Llewellyn Bradshaw, 16 Σεπτεμβρίου 1916 – 23 Μαΐου 1978) ήταν ο πρώτος πρωθυπουργός του Αγίου Χριστόφορου και Νέβις από το 1967 έως τον θάνατό του, το 1978. Ήταν μέλος του Εργατικού Κόμματος Αγίου Χριστόφορου και Νέβις. Θεωρείται ο πρωθυπουργός που οδήγησε τη χώρα του στην ανεξαρτησία.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μπράντσο γεννήθηκε στο Κάπιστερ Βίλατζ του Σεντ Πολ στον Άγιο Χριστόφορο. Γονείς του ήσαν η οικιακή βοηθός Μαίρη Τζέιν Φράνσις και ο σιδηρουργός Ουίλιαμ Μπράντσο. Έπειτα από τη μετανάστευση του πατέρα του στις ΗΠΑ όταν ο ίδιος ήταν 9 μηνών, τον μεγάλωσε η γιαγιά του.[3] Τέλειωσε το Δημοτικό του Σεντ Πολς και έφτασε μέχρι την 7η τάξη, ανώτερη για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση που ίσχυε για το νησί εκείνη την εποχή.[4]
Σε ηλικία 16 ετών ο Μπράντσο εργάστηκε ως μαθητευόμενος στο εργοστάσιο ζάχαρης του Σεντ Κιτς και από εκεί ξεκίνησε το ενδιαφέρον του για το εργατικό κίνημα. Έπειτα από απεργία με αίτημα την αύξηση της μισθοδοσίας, έφυγε από το εργοστάσιο το 1940 και έγινε μέλος της Ένωσης Εμπόρων και Εργαζομένων του Αγίου Χριστόφορου και Νέβις. Το 1944 διαδέχθηκε τον Τζόζεφ Μάθιου Σεμπάστιαν ως πρόεδρο της εν λόγω ένωσης.[3]
Το 1963 παντρεύτηκε με τη Μίλισεντ Σαχαλέι, που είχε καταγωγή από το νησί του και από τον Λίβανο. Απέκτησαν μία κόρη, την Ίσις Κάρλα Μπράντσο, ενώ από σχέση που είχε ο ίδιος νωρίτερα, είχε ήδη μία άλλη κόρη, την Ετσού.
Πολιτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υπηρέτησε τον αγώνα των εργαζομένων στον τομέα της ζάχαρης και κατήλθε στην πολιτική το 1946 κερδίζοντας μία έδρα στο Νομοθετικό Συμβούλιο. Αργότερα έγινε μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου και το 1956 ανέλαβε υπουργός Εμπορίου και Παραγωγής για τον Άγιο Χριστόφορο-Νέβις-Ανγκουίλα. Κατά τη βραχύβια Ομοσπονδία Δυτικών Ινδιών (1958-62), ο Μπράντσο εξελέγη στην Ομοσπονδιακή Βουλή και υπηρέτησε ως υπουργός Οικονομικών της Ομοσπονδίας.
Έπειτα από τη διάλυση της Ομοσπονδίας, ο Μπράντσο επέστρεψε από το Τρινιδάδ στον Άγιο Χριστόφορο. Τον Ιούλιο του 1966 έγινε επικεφαλής υπουργός και το 1967 ο πρώτος πρωθυπουργός (Premier) σε Άγιο Χριστόφορο-Νέβις-Ανγκουίλα. Κατά τη διακυβέρνησή του, αγοράστηκαν από την κυβέρνηση όλες οι εκτάσεις ζάχαρης και το εργοστάσιο όπου ο ίδιος εργάστηκε. Αυτό επέφερε την αντιπολίτευση στην κυβέρνησή του, ιδιαίτερα από οικογένειες των πρώην ιδιοκτητών στις εκτάσεις. Παράλληλα, οι κάτοικοι του γειτονικού νησιού Νέβις κατηγόρησαν την κυβέρνηση για αδιαφορία.
Το 1977 ο Μπράντσο ταξίδεψε στο Λονδίνο για συνομιλίες με τη βρετανική κυβέρνηση για το θέμα της ανεξαρτησίας.
Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μπράντσο πέθανε από καρκίνο του προστάτη στις 23 Μαΐου 1978 στην οικία του στην Μπαστέρ.[5] Τον διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία ο πρώην αντιπρόεδρός του, Πολ Σάουθγουελ. Τάφηκε στο κοιμητήριο του Σπρίνγκφιλντ, στην πρωτεύουσα του νησιού του.
Τιμές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1996 τιμήθηκε μετά θάνατο με τον τίτλο του Πρώτου Εθνικού Ήρωα από την Εθνοσυνέλευση του Αγίου Χριστόφορου και Νέβις. Επίσης, κάθε χρόνο τιμάται η επέτειος των γενεθλίων του την "Ημέρα των Ηρώων".[6] Κατά τον πρώτο εορτασμό της Ημέρας των Ηρώων, το 1998, το αεροδρόμιο Γκόλντεν Ροκ στον Άγιο Χριστόφορο μετονομάστηκε σε Διεθνές Αεροδρόμιο Ρόμπερτ Λ. Μπράντσο προς τιμήν του.[7] Το 2007 στη γενέτειρά του εγκαινιάστηκε και πάρκο στη μνήμη του, με το όνομα του Μπράντσο.[8]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ 3,0 3,1 «Robert Llewellyn Bradshaw - St. Kitts 1st National Hero». SKNVibes. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2011.
- ↑ «Who Was Robert Bradshaw?». The Virgin Islands Daily News. 1978-05-26. http://news.google.com/newspapers?id=tA1OAAAAIBAJ&sjid=8K0DAAAAIBAJ&pg=5982%2C3276555. Ανακτήθηκε στις 2011-09-24.
- ↑ Harewood, Gerry (10-6-1978). «A Caribbean statesman passes | Robert L. Bradshaw». The Afro American. http://news.google.com/newspapers?id=xCEmAAAAIBAJ&sjid=Hv4FAAAAIBAJ&pg=4234%2C2307762. Ανακτήθηκε στις 24-9-2011.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ http://www.sknvibes.com/news/newsdetails.cfm/11259
- ↑ http://www.sknvibes.com/news/newsdetails.cfm/3456
Επιπλέον βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Alexander, R. J. and Eldon Parker (2004). A History of Organized Labor in the English-Speaking West Indies. Westport, CT: Praeger.
- Brown, Margaret and W. R. Louis (2001). The Oxford History of the British Empire. Oxford: Oxford University Press.
- Burks, Edward (1967). "New Caribbean State Beset by Poverty and Revolt." New York Times. June 29.
- Hurwitz, Samuel (1966). "The Federation of the West Indies: A Study in Nationalism." Journal of British Studies 6.
- Knight, F. W. and Colin Palmer (1986). The Modern Caribbean. Chapel Hill, NC: University of North Carolina Press.
- (1978). "Robert Bradshaw Dies: Premier in Caribbean." The Washington Post. May 25.
- Thorndike, Tony (1989). "The Future of the British Caribbean Dependencies." Journal of Interamerican Affairs and World Studies 31.
|