Ρωμαϊκή γραφή

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η ρωμαϊκή γραφή είναι σύμφωνα με την ελληνική παλαιογραφία η ελληνική γραφή με την οποία είναι γραμμένοι οι ελληνικοί χειρόγραφοι πάπυροι στην Αίγυπτο της ρωμαϊκής περιόδου, η οποία εκτείνεται από τον αυτοκράτορα Αύγουστο μέχρι τον Διοκλητιανό. Αν και αναφέρεται στην ελληνική και όχι στην λατινική γραφή, ονομάζεται έτσι για να διακρίνεται από την προγενέστερη πτολεμαϊκή γραφή, η οποία ήταν σε χρήση κατά την πτολεμαϊκή περίοδο (323 - 30 π.Χ.), αλλά και τη βυζαντινή γραφή των μεταγενέστερων βυζαντινών χρόνων.

Χαρακτηριστικά της ρωμαϊκής γραφής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ρωμαϊκή γραφή χαρακτηρίζεται για την γενικά μικρή και στενή μορφή των γραμμάτων, και την γενικά συμπαγή εικόνα του όλου κειμένου. Οι ευθείες γραμμές αποφεύγονται γενικά, και τα γράμματα αποκτούν καμπύλες, ενώ γράφονται σχεδόν χωρίς η μύτη του καλαμιού να σηκώνεται από τον πάπυρο.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]