Ρομάντσο (περιοδικό)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Ρομάντσο ήταν ελληνικό εβδομαδιαία περιοδικό ποικίλης ύλης, ένα από τα γνωστότερα και πιο δημοφιλή έντυπα που κυκλοφόρησαν ποτέ στην Ελλάδα. Ιδρυτές του ήταν ο Νίκος Θεοφανίδης (που παρέμεινε στη θέση του επί 50 έτη, έως το 1984) και ο Σπύρος Λαμπαδαρίδης. Εκδόθηκε για πρώτη φορά στις 17 Νοεμβρίου του 1934 και ολοκλήρωσε τον κύκλο του το 1990 ξεπερνώντας τα 2.500 τεύχη, ενώ στην περίοδο της αναγνωστικής του ακμής πουλούσε περισσότερα από 300.000 αντίτυπα. Η έδρα του περιοδικού βρισκόταν στην οδό Αναξαγόρα 5, στο κέντρο της Αθήνας. Από τους σημαντικότερους αρχισυντάκτες του, ήταν ο Μιχάλης Χανούσης[1]. Εκτός από την Ελλάδα, το περιοδικό σταδιακά επέκτεινε την κυκλοφορία του και στο εξωτερικό, στοχεύοντας στους αναγνώστες της ελληνικής ομογένειας. Αρχικά τα τεύχη του διανέμονταν απο βιβλιοπωλεία και άλλα σημεία στη Μεγάλη Βρετανία (Λονδίνο) και τη Νότια Αφρική (Γιοχάνεσμπουργκ), ακολούθως στη Γαλλία (Παρίσι) και τη Γερμανία (Μόναχο) και εν-συνεχεία σε Σουηδία, Καναδά, ΗΠΑ, Ελβετία, Βέλγιο και Δανία.

Στήλες και συντελεστές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο περιοδικό δημοσιεύονταν ειδήσεις ("Ο ρεπόρτερ"), ιστορικά αναγνώσματα, μυθιστορήματα, φωτορομάντζα, ταξιδιωτικά θέματα, κουίζ, αστρολογικές προβλέψεις, γελοιογραφίες, καλλιτεχνικά και αθλητικά νέα, ενώ υπήρχαν στήλες για την υγεία ("Ο ιατρός του Ρομάντσου" κλπ), την τηλεόραση, τον κινηματογράφο και το θέατρο.

Γελοιογραφίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όσον αφορά στους γελοιογράφους, μεγάλη ήταν η παρουσία του «Αρχέλαου» (Αντώναρος), που εκτός από τις τακτικές δημιουργίες του, συνόδευε με κατάλληλες εικόνες πολλά κείμενα συναδέλφων του, κυρίως τα ευθυμογραφήματα του Νίκου Τσιφόρου. Άλλοι γνωστοί γελοιογράφοι που εργάστηκαν στο «Ρομάντσο» ήταν (αναφέρονται όπως υπέγραφαν) οι Π. Παυλίδης, Β. Χριστοδούλου, Δ. Κωστιδάκης, Μ. Αναστόπουλος, Ι. Αργύρης, Κ. Βλάχος, Σ. Πολενάκης (με τον τύπο του «Σπαγγορραμμένου»), Λ. Στάθης, Ν. Ζήκος και Μάκης Γιακουμάτος (ο τελευταίος σχεδίαζε εικόνες για στήλες δικαστικού και αστυνομικού ρεπορτάζ, που επιμελούνταν, αντίστοιχα οι Πάνος Γ. Σόμπολος και Μ. Καραμπατσάκης). Χαρακτηριστική ήταν (ως τίτλος γελοιογραφικής ενότητας) "Η Ζωή του Κόμματος των Βαρελοφρόνων" - εν συνεχεία "Από τη Ζωή των Βαρελοφρόνων", την οποία σχεδίαζε κύρια ο Αρχέλαος, αλλά και άλλοι.

Κείμενα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τους συγγραφείς, πολυγραφότατος υπήρξε ο Γιάννης Β. Ιωαννίδης (ψευδώνυμα: «Γιάννης Βηλαράς», «Γιάννης Μαβίλης») του οποίου η θεματολογία ποίκιλλε μεταξύ ιστορικών αναγνωσμάτων, λαογραφικών περιγραφών και μυθολογικών αναλύσεων. Συνοδοιπόρος του σε αυτά ήταν ο «Byron» (Βύρων Απτόσογλου) που με τα σχέδιά του ενίσχυε πολλές από τις παραπάνω παρουσιάσεις, αλλά και ορισμένες άλλων αρθρογράφων. Τακτικοί κατά καιρούς κειμενογράφοι στο περιοδικό, ήταν (σαν χρονικογράφοι) οι Π. Παλαιολόγος, Γ. Γιαννακόπουλος, Ασημάκης Γιαλαμάς, Θάνος Μάνθος. Ιστορικά άρθρα ή/και εξωτικά, αισθηματικά μυθιστορήματα, αλλά και ταξιδιωτικές περιγραφές και κοινωνικά θέματα υπέγραφαν οι Ν. Ι. Μαράκης, Γ. Απλός, Παν. Θ. Κουσουλάκος, «Ερνάνης», Γ. Ταρσατόπουλος, Πολύβιος Βασιλειάδης, Ι.Α. Σκουτερόπουλος ή «Ι.Α.Σ.» ("Οι Πειρατές των Ορέων", "Ιουδήθ" κ.α.), Σπ. Δεμέναγας, Β. Μεσολογγίτης, Σταμάτης Πολενάκης, Μιχ. Χανούσης, «Άριελ», Γιάννα Βαλλή, Ηρώ Βάσσου, Ανδρέας Τ. Χάννας, Άλκης Φωτεινός, «Β.Μ.», «Α. – Α.», "ξ.θ.", Γ. και Λέων Λαδόπουλος, Νίκος Ζερβονικολάκης, Μαρία Πλυτά, Σοφία Μαλτέζου, Φωτεινή Πιπιλή, Διονύσης Λευκαδίτης, "κυρία Μίρκα" (στήλη επιστολών) και Γιάννης Καιροφύλας («Η Αθήνα του Μεσοπολέμου» κ.α.) Τα καλλιτεχνικά θέματα έγραφαν η Κική Σεγδίτσα, ο Σπ. Γαλαίος, ο Νίκος Μαστοράκης, αλλά και οι Κ. Δ. Λιναρδάτος, Φ. Ηλιάδης, Ν. Κύταρης, «μαρία π.», Δημήτρης (Τάκης) Κρανάκης, Αφροδίτη Υψηλάντη Μιχελιδάκη, "Μ. Κ.", "Λ. Λ." κ.α. Το «Κήρυγμα της Κυριακής» (του Σπ. Ζωδιάτη) ήταν «ξένη δημοσίευση», ενώ παραμύθια και άλλα παιδικά κείμενα έγραφαν οι Τίτος Αινείας και Δήμος Ζευγολάτης. Τακτικές στήλες διέθεταν, μεταξύ άλλων, οι Φίλιος Φιλιππίδης ("Τα Βάσανα του Αγκόπ"), «Ανέστης Σούρας» ("Μιλάει το Κρασί"), «Πίνδαρος Δε-Καρρολόγος», ενώ τα αθλητικά επιμελούνταν οι Δ. Λιμπερόπουλος, Βύρων Α. Λεβαντής, "Α. Π. Μ." κ.α. Τέλος, υπήρχαν και άλλες τακτικές στήλες, με χαρακτηριστικούς τύπους, όπως "Έπεα Πτερόεντα" («Οδυσσεύς Ομηρικός» - την οποία επιμελούνταν ο Ασημάκης Γιαλαμάς), "Σπαθάτες Κουβέντες", "Νευρικότητες", "Περιπέτειες του Καλόβολου", "Εν Ονόματι του Νόμου", "Παροιμιώδεις Περιπέτειες" ("Ο Παροιμίας"), "Της Εποχής" κ.α.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Δημήτρης Χανός, «Τα Λαϊκά Περιοδικά», Τόμος Β’, σ. 118