Ρεάλ Οβιέδο

Ρεάλ Οβιέδο
Ίδρυση	1926
Έδρα	Οβιέδο, Ισπανία
Στάδιο	Στάδιο Κάρλος Ταρτιέρε, Oviedo City
Χρώματα	μπλε
Ιδιοκτήτης	Grupo Pachuca
Πρόεδρος	Jorge Menéndez Vallina
Προπονητής	Άλβαρο Θερβέρα
Πρωτάθλημα	Σεγούντα Ντιβισιόν
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
	Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα
	wikidata (π • σ • ε )

Εναλλακτικό σήμα

Η Ρεάλ Οβιέδο (ισπανικά: Real Oviedo) είναι ποδοσφαιρικός σύλλογος από το Οβιέδο της αυτόνομης Κοινότητας Αστούριας στην Ισπανία. Ιδρύθηκε στις 26 Μαρτίου 1926. Τα χρώματα της ομάδας είναι το άσπρο, το κίτρινο και το μπλε.
Η έδρα της ομάδας είναι το «Στάδιο Κάρλος Ταρτιέρε», με χωρητικότητα 30.500 θεατών.^[2] Το νέο στάδιο αποπερατώθηκε το 2000 στη θέση του αρχικού, που είχε κατασκευαστεί το 1932. Ονομάστηκε έτσι στις 17 Ιουνίου 1958, στη μνήμη του πρώτου προέδρου του συλλόγου, και ανήκει στον Δήμο του Οβιέδο.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ίδρυση - Η πρώτη Χρυσή Εποχή (1933-50)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ρεάλ Οβιέδο ιδρύθηκε το 1926, με τη συγχώνευση των δύο ομάδων της πόλης, της Ρεάλ Ντεπορτίβο Οβιέδο και της Ρεάλ Στάντιουμ Οβετένσε, υπό το πλήρες όνομα «Σοθιεδάδ Ντεπορτίβα Ρεάλ Οβιέδο». Αγωνίστηκε στην Πριμέρα Ντιβισιόν (Α΄ Εθνική κατηγορία) για πρώτη φορά την περίοδο 1933-34 και ο πρώτος της αγώνας ήταν εναντίον της Μπαρτσελόνα, στον οποίο νίκησε με το εντυπωσιακό 7–3. Στην Α΄ Εθνική παρέμεινε και τις επόμενες δύο περιόδους, καταλαμβάνοντας την 3η θέση και έχοντας στις τάξεις της τον επί τρεις περιόδους πρώτο σκόρερ του Πρωταθλήματος, τον Ισίδρο Λάνγκαρα. Ο Λάνγκαρα θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερος ποδοσφαιριστές στην ιστορία του συλλόγου, και είχε το προσωνύμιο «ηλεκτρικός επιθετικός», λόγω της εκρηκτικότητας που διέκρινε τις κινήσεις του.

Το Πρωτάθλημα Ισπανίας δεν διεξήχθη από την περίοδο 1936-37 έως και την περίοδο 1938-39, λόγω της ταυτόχρονης διάρκειας του ισπανικού εμφυλίου πολέμου. Όταν ξανάρχισε για την περίοδο 1939-40, το γήπεδο της Ρεάλ Οβιέδο ήταν κατεστραμμένο από τον εμφύλιο, και η ομάδα πήρε ειδική άδεια από την ισπανική ομοσπονδία να μην αγωνιστεί εκείνη την περίοδο, χωρίς να χάσει το δικαίωμα παραμονής της στην κατηγορία για την επόμενη.
Στη μεγάλη κατηγορία παρέμεινε μέχρι και την περίοδο 1949-50, έχοντας ως καλύτερη θέση την 4η, το 1944 και το 1945.

Η ομάδα "ασανσέρ" (1950-58)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ομάδα βρίσκεται συνήθως στη Β΄ Κατηγορία με εξαίρεση τη διετία 1952-54, που είχε επανέλθει στην Πριμέρα Ντιβισιόν, αν και είχε διεκδικήσει την άνοδο και άλλες χρονιές, που όμως δεν τα κατάφερε.

Στην Α΄ Κατηγορία (1958-1965)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μεγαλύτερη επιτυχία αυτής της εποχής σημειώθηκε την περίοδο 1962-63, όταν κατακτήθηκε η τρίτη θέση στο πρωτάθλημα για τρίτη φορά στην ιστορία του συλλόγου, μια τεράστια επιτυχία δεδομένου ότι ήδη από εκείνα τα χρόνια οι προϋπολογισμοί διαφοροποιούσαν τις μεγάλες ομάδες από τις υπόλοιπες. Στο τέλος εκείνης και της επόμενης περιόδου αρκετοί παίκτες μεταγράφηκαν σε μεγαλύτερες ομάδες. Η αποδυνάμωση της ομάδας την οδήγησε σε αγώνες κατάταξης την περίοδο 1963-64 και τελικά στον υποβιβασμό το επόμενο έτος.

Σε χαμηλότερες κατηγορίες (1965-1988)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα χρόνια αυτά, με εξαίρεση τρεις περιόδους που η ομάδα αγωνίστηκε στην Α΄ Κατηγορία (1972-74 και 1975-76), η Ρεάλ Οβιέδο βρισκόταν σε χαμηλότερες κατηγορίες του ισπανικού πρωταθλήματος. Το 1978 υποβιβάστηκε για πρώτη φορά στη Β΄ Κατηγορία Β (3ο επίπεδο), όπου παρέμεινε για μια περίοδο. Πάντως την περίοδο 1984-85 η Ρεάλ Οβιέδο κατέκτησε το Κύπελλο Β΄ Κατηγορίας Ισπανίας, αποκλείοντας κατά σειρά σε διπλούς αγώνες τις Ντεπορτίβα Σαλαμάνκα, Αθλέτικ Μπιλμπάο Β, Λόρκα Ντεπορτίβα, Σαβαδέλ ΦΚ και στον τελικό την Ατλέτικο Μαδρίτης Β με συνολικό σκορ 2–1. (1–0 στο Οβιέδο, 1–1 στη Μαδρίτη)
Το 1988 τελικά επιστρέφει και πάλι στην Α΄ Κατηγορία κερδίζοντας την άνοδο στα Πλέι-οφ της Σεγούντα Ντιβισιόν.

Η δεύτερη Χρυσή Εποχή (1988-2001)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως νεοφώτιστη την περίοδο 1988-89 έκανε μέτρια εμφάνιση τερματίζοντας στη 12η θέση. Η περίοδος 1990-91 σίγουρα θεωρείται η καλύτερη χρονιά της ομάδας. Τερματίζει στην 6η θέση και την επόμενη αγωνίζεται στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, όπου αποκλείεται στον πρώτο γύρο από την Τζένοα ΚΦΚ με συνολικό σκορ 3–2. Στον πρώτο αγώνα στο Οβιέδο η Ρεάλ Οβιέδο επεκράτησε με 1–0, αλλά ηττήθηκε στη Γένοβα με 3–1. Στο Πρωτάθλημα τερματίζει στην 11η θέση, αλλά πετυχαίνει ίσως τη μεγαλύτερη νίκη της ιστορίας της, επιβαλλόμενη της Μπαρτσελόνα στο Καμπ Νόου με 2–1.
Τα πρώτα χρόνια αυτής της εποχής στεκόταν αξιοπρεπώς στην κατηγορία, αλλά σταδιακά από το 1997 και μετά κινδύνευσε αρκετές φορές, ώσπου το 2001 κατέλαβε την 18η θέση επί 20 ομάδων και υποβιβάστηκε για ακόμα μια φορά στη Σεγούντα Ντιβισιόν.

Έως και στην 4η Κατηγορία (2001-2015)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά... ακολούθησαν τα προβλήματα, ιδίως τα οικονομικά, που έφεραν τη Ρεάλ Οβιέδο σε δύσκολη θέση. Την περίοδο 2002-03 τερματίζει στην 21η θέση της Σεγούντα Ντιβισιόν (2ο επίπεδο), αλλά την περίοδο 2003-04 τοποθετείται δύο επίπεδα πιο κάτω, και βρίσκεται στο 4ο επίπεδο (Γ΄ Κατηγορία - Τερθέρα Ντιβισιόν) της Ισπανίας, στο οποίο παραμένει για δύο περιόδους. Το 2005 τερματίζει 1η στον όμιλό της και μέσω των Πλέι-οφ κερδίζει την άνοδο στην Β΄ Κατηγορία Β (3ο επίπεδο). Την περίοδο 2005-06 κατέκτησε την 7η θέση στον δεύτερο όμιλο της Β΄ Κατηγορίας Β, αλλά την επόμενη χρονιά έκανε μια πολύ κακή εμφάνιση τερματίζοντας 19η κάτι που την έφερε πάλι στο 4ο επίπεδο.
Την περίοδο 2008-09 τερμάτισε πάλι 1η στον όμιλο της Γ΄ Κατηγορίας και τελικά κέρδισε την άνοδο και πάλι για τη Β΄ Κατηγορίας Β (3ο επίπεδο), στην οποία παρέμεινε μέχρι την περίοδο 2014-15, οπότε με ισχυρή διοίκηση και οικονομική ενίσχυση από τον κόσμο που αγαπάει την ομάδα, τερματίζει στην 1η θέση στον όμιλό της. Στα Πλέι-οφ που ακολουθούν για την άνοδο, αντιμετωπίζει στον ημιτελικό την Κάδιθ ΚΦ. Στον πρώτο αγώνα στο Οβιέδο το αποτέλεσμα είναι ισοπαλίας με 1–1. Στο δεύτερο παιχνίδι η Ρεάλ Οβιέδο με εκπληκτική εμφάνιση κερδίζει 1–0 στο Κάδιθ και περνάει στον τελικό με την ΚΓ Ταρραγόνα. Οι δύο ομάδες έχουν ήδη προκριθεί και απλώς αγωνίζονται για τον τίτλο της κατηγορίας, τον οποίο κατακτά η Ρεάλ Οβιέδο μετά από ήττα με 2–1 στην Ταραγόνα και νίκη με 3–0 στο Οβιέδο.

Καθιέρωση στη Β΄ Κατηγορία (2015-)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από την περίοδο 2015-16 η Ρεάλ Οβιέδο αγωνίζεται μόνιμα στη Β΄ Κατηγορία του ισπανικού πρωταθλήματος, χωρις να έχει κινδυνευσει με υποβιβασμο, αλλά και χωρίς να έχει διεκδικήσει την άνοδο στην Πριμέρα Ντιβισιόν.

Ιστορική διαδρομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημείωση: Η Β΄ Κατηγορία Β (Σεγούντα Ντιβισιόν B) δημιουργήθηκε το 1977 ως ενδιάμεση κατηγορία μεταξύ της Β΄ Κατηγορίας (Σεγούντα Ντιβισιόν) και της Γ΄ Κατηγορίας (Τερθέρα Ντιβισιόν).

Έμβλημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έμβλημα της ομάδας είναι εμπνευσμένο από το αντίστοιχο σήμα της πόλης του Οβιέδο. Στην κορυφή βρίσκεται το Βασιλικό Στέμμα και ακολουθούν τα αρχικά R (από το Real = Βασιλικός [σύλλογος]) και O (από το Oviedo). Το επίθετο Real παραχωρήθηκε στους ιδρυτές του συλλόγου από τον βασιλιά Αλφόνσο ΙΓ' της Ισπανίας, και ενσωματώθηκε στην ονομασία κατά την ιδρυτική πράξη του συλλόγου.
Κάτω από τα αρχικά R O εμφανίζεται με κίτρινο χρώμα, σε μπλε φόντο και σε κίτρινο πλαίσιο ο «Σταυρός των Αγγέλων» και πιο κάτω η κλασική ποδοσφαιρική μπάλα της εποχής.
Το σήμα υπέστη μερικές μικρές σχεδιαστικές τροποποιήσεις από την καθιέρωση του έως σήμερα, αλλά η βασική σχεδίαση παρέμεινε σταθερή.

Ακαδημίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τις ακαδημίες της Ρεάλ Οβιέδο έχουν προέλθει αρκετοί αξιόλογοι ποδοσφαιριστές, όπως οι: Σάντι Καθόρλα, Αδριάν Λόπεθ, Χουάν Μάτα, Μίτσου, κ.α.

Αντιπαλότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι αγώνες με τη γειτονική Σπόρτινγκ Χιχόν αποτελούν το «Ντέρμπι της Αστούριας», που παραμένει αμφίρροπο σε όλη την ιστορία του, με τις δύο ομάδες να έχουν συναντηθεί πάνω από 100 φορές. Η Σπόρτινγκ κέρδισε τον πρώτο μεταξύ τους αγώνα με 2–1 για το Περιφερειακό Πρωτάθλημα στις 6 Δεκεμβρίου του 1926. Το πρώτο ντέρμπι στην Α΄ Κατηγορία έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της περιόδου 1944-45 και σε δύο παιχνίδια: Η Οβιέδο κέρδισε το πρώτο με 2–1, αλλά έχασε με σκόρ 6–0 στην έδρα της Σπόρτινγκ, στο Μολινόν.^[3]