Ραδιοναυτιλία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Με τον όρο Ραδιοναυτιλία (Radionavigation) ή Ηλεκτρονική ναυτιλία (Electronic navigation), ονομάζεται το είδος εκείνο της ναυσιπλοΐας ή αεροναυσιπλοΐας, όπου η θέση του πλοίου/αεροσκάφους (στίγμα), η πορεία και οι αποστάσεις υπολογίζονται με ειδικά ηλεκτρονικά ναυτιλιακά ή αεροναυτιλιακά όργανα που έχουν ως βάση λειτουργίας την εκπομπή - λήψη ή μόνο λήψη ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων και που για τον ίδιο λόγο αποκαλούνται και ραδιοναυτιλιακές συσκευές ή ραδιοναυτιλιακά βοηθήματα.

Τέτοιες συσκευές είναι πρώτιστα το γνωστό Ραντάρ ή ραδιοεντοπιστής, το ραδιογωνιόμετρο, το ηλεκτρονικό βυθόμετρο ο μή κατευθυντικός ραδιοφάρος (Non Directional Beacon) NDB, ο Πανκατευθυντικός Ραδιοφάρος πολύ υψηλής συχνότητας VOR, η συσκευή μέτρησης απόστασης (Distance Measuring Equipment) DME, το TACAN Tactical Air Navigation System, το ILS (Instrument Landing System), το MLS (Microwave Landing System), το GPS (Global Positioning System) κ.ά. σύγχρονες συσκευές.

Στη κατηγορία των ραδιοναυτιλιακών οργάνων δεν περιλαμβάνονται οι συσκευές όργανα ραδιοτηλεφωνίας ή ραδιοτηλεγραφίας που αποτελούν βεβαίως "μέσα συνεννόησης.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ραδιοναυτιλία εμφανίζεται μετά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο ενώ αναπτύχθηκε ραγδαία μετά την ανακάλυψη του ραντάρ και των σύγχρονων ψηφιακών μέσων. [1]

Υπερβολική ναυτιλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η υπερβολική ναυτιλία είναι ο μεγαλύτερος κλάδος της ραδιοναυτιλίας που έλκει το όνομά της από το γεγονός ότι οι αναζητούμενες και χρησιμοποιούμενες γραμμές θέσης προσδιορισμού γεωγραφικού στίγματος είναι υπερβολικές καμπύλες.

Κυριότερες συσκευές ραδιοναυτιλίας που λειτουργούν επί των αρχών της υπερβολικής ναυτιλίας είναι οι:

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica" τομ.51ος, σελ.222.
  • Interbooks: "Σύγχρονο Ναυτιλιακό Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό" Εκδ. Τυρόβολα Αθήναι 1977. σελ.201.