Πυρόχλωρο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πυρόχλωρο
Πυρόχλωρο. Προέλευση: Zomba District, Μαλάουι
Γενικά
ΚατηγορίαΟξείδια, υδροξείδια. Υπερομάδα πυροχλώρου
Χημικός τύπος(Ca,Na)2Nb2O6(OH,F)
Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά
Πυκνότητα4,45 - 4,9 gr/cm3
ΧρώμαΜέλαν, καστανό, ερυθροκάστανο, πορτοκαλέρυθρο, καστανέρυθρο
Σύστημα κρυστάλλωσηςΚυβικό
ΚρύσταλλοιΤυπικά οκτάεδρα
ΥφήΣυμπαγής, κοκκώδης
ΔιδυμίαΣπάνια κατά {111}
Σκληρότητα5 - 5,5
ΣχισμόςΚατά {111} ενίοτε με αποχωρισμό
ΘραύσηΑτελώς κογχοειδής έως ανώμαλη
ΛάμψηΥαλώδης ως ρητινώδης
Γραμμή κόνεωςΚαστανή
ΠλεοχρωισμόςΌχι
ΔιαφάνειαΗμιδιαφανής ως αδιαφανής
ΠαρατηρήσειςΕνίοτε ραδιενεργός

Το πυρόχλωρο (αγγλ. pyrochlore) είναι οξείδιο - υδροξείδιο (ενίοτε περιέχον και φθόριο) του νατρίου, του ασβεστίου και του νιοβίου. Το όνομά του προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις «πυρ» και «χλωρόν», καθώς το ορυκτό χρωματίζεται πράσινο αν θερμανθεί έντονα ή αναφλεγεί.

Εμφάνιση, παραγενέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανευρίσκεται σε πηγματίτες, νεφελινικούς συηνίτες, καρμπονατίτες και άλλα αλκαλικά πετρώματα, συχνά σε παραμικτικές σειρές (ομάδα πυροχλώρου). Σχετίζεται με ζιρκόνιο, απατίτη, αιγιρίνη, κολουμπίτη και περοβσκίτη. Συχνά περιέχει προσμίξεις σπανίων γαιών, ορισμένες ραδιενεργές, που του προσδίδουν ραδιενεργές ιδιότητες.

Απαντάται σε πολλά σημεία του πλανήτη. Κύριες εμφανίσεις είναι στο Λάρβικ (Νορβηγία), στη Γερμανία (Βάδη - Βυτεμβέργη και Άιφελ), στη Ρωσία (όρη Ίλμεν και νότια Ουράλια, περιοχή Γιενισέι της Σιβηρίας και στη χερσόνησο Κόλα), στις περιοχές Hybla και Oka του Οντάριο (Καναδάς), την Τανζανία, το Μαλάουι, τη Γουϊνέα, τη Βραζιλία και τη νότια Αυστραλία.

Δεν απαντάται στην Ελλάδα

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • James Dwight Dana, Manual of Mineralogy and Lithology, Containing the Elements of the Science of Minerals and Rocks, READ BOOKS, 2008 ISBN 1443742244
  • Frederick H. Pough, Roger Tory Peterson, Jeffrey (PHT) Scovil, A Field Guide to Rocks and Minerals, Houghton Mifflin Harcourt, 1988 ISBN 039591096X
  • Walter Schumann, R. Bradshaw, K. A. G. Mills, Handbook of Rocks, Minerals and Gemstones, Houghton Mifflin Harcourt, 1993 ISBN 0395511372

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]