Πυριατήριο
Το πυριατήριο αποτελούσε αίθουσα εφίδρωσης στα ελληνιστικά λουτρά. Λατ.: laconicum Ανήκε στις κύριες αίθουσες ενός τυπικού Βαλανείου. Το 1996-97 ανασκάφτηκε στη νοτιοανατολική γωνία του αρχαιολογικού χώρου της Αρχαίας Αγοράς της Θεσσαλονίκης τμήμα ενός Βαλανείου από τον 2ο αιώνα π.Χ.[1] Το τμήμα αυτό αποτελούσε την αίθουσα εφίδρωσης με εικοσιπέντε πυέλους(πήλινες μπανιέρες), στεγαζόταν με θόλο, ο οποίος ήταν κατασκευασμένος με οπαίο για την τοποθέτηση χάλκινου δίσκου, για τον έλεγχο υδρατμών, καθώς και του φωτός και για αερισμό της αίθουσας.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ελένη Κανετάκη, Οθωμανικά λουτρά στον Ελλαδικό χώρο, Τεχνικό επιμελητήριο Ελλάδας 2004
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυξένη Αδάμ-Βελένη, Τα λουτρά στην αρχαία Ελλάδα, Η Καθημερινή, Επτά ημέρες 13.05.2001 [1]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Πολυξένη Αδάμ-Βελένη:Τα λουτρά στην αρχαία Ελλάδα, Η Καθημερινή, Επτά ημέρες 13.05.2001