Πτήση Air France 447

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Τα γεγονότα ή τα δεδομένα που περιγράφει το λήμμα έχουν μεταβληθεί και χρειάζεται ενημέρωση με πιο πρόσφατες πληροφορίες.
Παρακαλούμε βελτιώστε το λήμμα ενημερώνοντάς το, μη ξεχνώντας να αναφέρετε και αξιόπιστες πηγές.
Πτήση 447 της Air France

Το αεροσκάφος F-GZCP, που ενεπλάκη στο δυστύχημα, το 2007 στο αεροδρόμιο Σαρλ ντε Γκωλ
Ημερομηνία 1 Ιουνίου 2009
Τόπος Ατλαντικός Ωκεανός
Συντεταγμένες 3°34′40″N 30°22′28″W / 3.5777°N 30.3744°W / 3.5777; -30.3744
Αιτία Απώλεια στήριξης σε μεγάλο υψόμετρο, πρόσκρουση στον ωκεανό
Ιδιοκτήτης Air France
Αριθμός νηολογίου αεροσκάφους F-GZCP
Από Διεθνές Αεροδρόμιο Γκαλεάο, Ρίο ντε Τζανέιρο, Βραζιλία
Προς Αεροδρόμιο Σαρλ ντε Γκωλ, Παρίσι, Γαλλία
Επιβάτες 216
Πλήρωμα 12
Νεκροί 228
Επιζώντες 0


Η Πτήση 447 της Air France ήταν μια διεθνής πτήση με αεροσκάφος Airbus Α330-200, αριθμού νηολογίου F-GZCP, από το Διεθνές Αεροδρόμιο Γκαλεάο στο Ρίο ντε Τζανέιρο, στη Βραζιλία, προς το Αεροδρόμιο Σαρλ ντε Γκωλ στο Παρίσι, στη Γαλλία, που εξαφανίστηκε πάνω από τον Ατλαντικό Ωκεανό την 1η Ιουνίου του 2009,[1] με 216 επιβάτες και 12 μέλη πληρώματος.[2][3] Αργά το βράδυ της 1ης Ιουνίου, ανακοινώθηκε ο εντοπισμός της ζώνης όπου εξαφανίστηκε το αεροσκάφος, η οποία βρίσκεται το μέγιστο σε απόσταση 300 χιλιομέτρων ανατολικά των νήσων Φερνάντο ντε Νορόνια, προς την κατεύθυνση του Ντακάρ, στη Σενεγάλη.[4] Πιστεύεται ότι δεν επέζησε κανένας από τους 228 συνολικά επιβαίνοντες.[5] Το ατύχημα αυτό είναι το πλέον πολύνεκρο στην ιστορία της Air France, αλλά και το πλέον πολύνεκρο ενός Airbus A330-200.[6][7]

Λεπτομέρειες Πτήσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η διαδρομή της πτήσης: με συνεχή κόκκινη γραμμή φαίνεται η κατά προσέγγιση πορεία του αεροσκάφους μέχρι το σημείο της τελευταίας επικοινωνίας, ενώ με διακεκομμένη το υπόλοιπο της πορείας μέχρι τον προορισμό του, αν είχε ολοκληρωθεί κανονικά η πτήση

Το Airbus A330-200, με αριθμό νηολογίου F-GZCP, πέταξε για πρώτη φορά στις 25 Φεβρουαρίου 2005.[1] Απογειώθηκε για τη μοιραία πτήση από το Ρίο ντε Τζανέιρο στις 31 Μαΐου στις 7:03 μ.μ. τοπική ώρα (22:03 UTC) και αναμενόταν για προσγείωση στο Παρίσι στις 11:10 πμ τοπική ώρα (09:10 UTC).[3][8]

Η τελευταία προφορική επικοινωνία με το αεροπλάνο ήταν στις 01:33 UTC, όταν το αεροσκάφος βρισκόταν 565 χλμ. (360 μίλια) από την βορειοανατολική ακτή της Βραζιλίας. Το πλήρωμα ανέφερε ότι ανέμεναν να εισέλθουν στον εναέριο χώρο της Σενεγάλης μέσα σε 50 λεπτά και ότι το αεροσκάφος πετούσε κανονικά, σε ύψος 10.670 μ. (35.000 πόδια) και με ταχύτητα 840χαω (520μαω).[8][9] Λίγο μετά, το αεροπλάνο άφησε την επιτήρηση του ραντάρ του Ατλαντικού της Βραζιλίας, στις 01:48 UTC.

Η τελευταία επικοινωνία με το αεροσκάφος ήταν στις 02:14 UTC,[8] τέσσερις ώρες μετά την απογείωση, όταν το σύστημα ηλεκτρονικών αναφορών (ACARS) του Airbus έστειλε αυτόματα 24 μηνύματα, τα οποία δήλωναν απώλειες πολλαπλών συστημάτων.[10][11] Το πρώτο από αυτά, στις 02:10 UTC, ανέφερε ότι ο αυτόματος πιλότος είχε αποσυνδεθεί και ότι οι υπολογιστές πτήσης είχαν μεταβεί σε εναλλακτικό τρόπο λειτουργίας που χρησιμοποιείται στο ενδεχόμενο πολλαπλών βλαβών σε συστήματα του αεροσκάφους. Στη συνέχεια, μεταδόθηκαν αρκετά μηνύματα τα οποία υποδείκνυαν αστοχίες της Μονάδας Δεδομένων Αδρανειακής Αναφοράς (Air Data Inertial Reference Unit), του Ολοκληρωμένου Συστήματος Εφεδρικών Οργάνων (Integrated Standby Instrument System, εφεδρικό σύστημα που παρέχει βασικά όργανα πτήσης) και δύο εκ των τριών υπολογιστών πτήσης. Το τελευταίο μήνυμα, που μεταδόθηκε στις 02:14 UTC, υποδείκνυε υπερβολική κάθετη ταχύτητα της καμπίνας στη θέση 3°34′40″N 30°22′28″W / 3.5777°N 30.3744°W / 3.5777; -30.3744.[12][13][14]

Το αεροσκάφος αντιμετώπισε έντονες αναταράξεις κατά την διάρκεια της πτήσης καθώς πέρασαν μέσα από έντονη καταιγίδα.[8][15][16] Εκτιμήσεις αναφέρουν πως πιθανό αίτιο του ατυχήματος ήταν το πάγωμα των αισθητήρων ταχύτητας (σωλήνες Pitot), καθώς το αεροσκάφος διερχόταν μέσα από την καταιγίδα. Κάτι τέτοιο μπορεί να οδήγησε τους πιλότους να αυξήσουν την ταχύτητα του Α330 πάνω από τα επιτρεπτά όρια, με αποτέλεσμα την καταστροφή του.[17] Η Air France αντιδρώντας σε αυτές τις εκτιμήσεις, επιτάχυνε το πρόγραμμα αντικατάστασης των αισθητήρων, το οποίο είχε ξεκινήσει πέντε βδομάδες πριν το ατύχημα.[17] Στο παρελθόν έχουν συμβεί τουλάχιστον δύο πολύνεκρα αεροπορικά δυστυχήματα, λόγω δυσλειτουργίας των αισθητήρων ταχύτητας, σε πτήσεις των εταιρειών Birgenair (189 νεκροί) και Aeroperu (70 νεκροί), αν και εκεί η φραγή των αισθητήρων είχε προέλθει από λάθος συντήρηση στο έδαφος.[18]

Λεπτομέρειες επιβατών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

228 άτομα επέβαιναν στην πτήση, συμπεριλαμβανομένων των τριών πιλότων και εννιά ακόμα συνοδών. Η σύνθεση των επιβατών ήταν 126 άνδρες, 82 γυναίκες, επτά παιδιά και ένα βρέφος.[8] Από τον Ατλαντικό Ωκεανό ανασύρθηκαν 50 σοροί και συντρίμμια του αεροσκάφους, ανάμεσα στα οποία και το κάθετο ουραίο πτερύγιο.[19][11]

Εθνικότητα Επιβάτες Πλήρωμα Σύνολο
Γαλλία 61 11 72
Βραζιλία Βραζιλία 58 1 59
 Γερμανία 26 — 26
Ιταλία, Κίνα Κίνα 9 από κάθε χώρα — 18
Ελβετία Ελβετία 6 — 6
Λίβανος Λίβανος , Ηνωμένο Βασίλειο Ηνωμένο Βασίλειο 5 από κάθε χώρα — 10
 Ουγγαρία 4 — 4
 Ιρλανδία, Νορβηγία Νορβηγία ,  Σλοβακία 3 από κάθε χώρα — 9
 Μαρόκο , Πολωνία,  Ισπανία,  ΗΠΑ 2 από κάθε χώρα — 8
Αργεντινή Αργεντινή , Αυστρία Αυστρία , Βέλγιο Βέλγιο , Καναδάς Καναδάς ,
Κροατία Κροατία,  Δανία, Εσθονία Εσθονία , Γκάμπια Γκάμπια ,
Ισραήλ Ισλανδία , Ολλανδία, Φιλιππίνες Φιλιππίνες ,  Ρουμανία,
Ρωσία,  Νότια Αφρική , Σουηδία,  Τουρκία		 1 από κάθε χώρα — 16
Σύνολο 216 12 228[20]

Δύο Βραζιλιάνοι διευθυντικά στελέχη της Michelin & Cie., μαζί με ένα ακόμα διευθυντικό στέλεχος του ομίλου, γαλλικής υπηκοότητας, ήταν επιβάτες στην πτήση. Ο πρόεδρος της Γερμανικής εταιρείας παραγωγής χάλυβα ThyssenKrupp στη μονάδα CSA της Βραζιλίας ήταν επίσης στην πτήση.[21] Τα Κινεζικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν τουλάχιστον δύο Κινέζους (εθνικότητας) να επιβιβάζονται στο αεροπλάνο· ένας είναι υπερπόντιος Κινέζος, και ο άλλος είναι υπάλληλος της Κινεζικής εταιρείας Huawei.[22] Έχει επίσης βεβαιωθεί ότι ο πρίγκηπας Πέντρο Λουίς της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα, 4ος στην διαδοχή για τον έκπτωτο θρόνο της Βραζιλίας, ήταν στην πτήση.[23][24]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 «Air France F-GZCP». AirFleets.net. 1 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2009. 
  2. ↑ «Air France jet with 215 people on board 'drops off radar'». The Times. 1 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2009. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «Press release by Air France». Air France. 1 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2009. 
  4. ↑ «Εντοπίστηκε η περιοχή όπου εξαφανίστηκε το αεροσκάφος». Καθημερινή. 2 Ιουνίου 2009. [νεκρός σύνδεσμος]
  5. ↑ «No survivors found in wreckage of Air France jet, official says» (στα αγγλικά). CNN. 2009-06-02. http://www.cnn.com/2009/WORLD/americas/06/02/brazil.france.plane.missing/index.html. Ανακτήθηκε στις 2009-06-02. 
  6. ↑ «Search intensifies for vanished Air France flight». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2009. 
  7. ↑ «Accident description». Aviation Safety Network. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2009. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 «French plane lost in ocean storm». BBC News. 2009-06-01. http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/americas/8076848.stm. Ανακτήθηκε στις 2009-06-01. 
  9. ↑ «Brazilian ministry details last track of missing Air France A330». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-06-05. https://web.archive.org/web/20090605064037/http://www.flightglobal.com/articles/2009/06/01/327219/brazilian-ministry-details-last-track-of-missing-air-france.html. Ανακτήθηκε στις 2009-06-01. 
  10. ↑ «Multiple factors eyed in case of missing jet». Associated Press. MSNBC. 2009-06-01. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-06-05. https://web.archive.org/web/20090605082753/http://www.msnbc.msn.com/id/31051227. Ανακτήθηκε στις 2009-06-02. 
  11. ↑ 11,0 11,1 «Αναγνωρίστηκαν 11 από τα 50 πτώματα της μοιραίας πτήσης της Air France». Η Καθημερινή. 2009-06-21. http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_21/06/2009_285284. Ανακτήθηκε στις 2009-06-22. [νεκρός σύνδεσμος]
  12. ↑ «Crash: Air France A332 over Atlantic on June 1st 2009, aircraft lost». Aviation Herald. 2 Ιουνίου 2009. 
  13. ↑ «Airbus Flight Control Laws». 
  14. ↑ «Avionics Products Range». 
  15. ↑ «Air France Communiqué N° 2». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2009. 
  16. ↑ «Missing jet reported short-circuit after turbulence». Reuters. 1 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2009. 
  17. ↑ 17,0 17,1 «Πιθανό αίτιο οι αισθητήρες ταχύτητας για την τραγωδία της Air France». Η Καθημερινή. 2009-06-08. http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_07/06/2009_283316. Ανακτήθηκε στις 2009-06-08. [νεκρός σύνδεσμος]
  18. ↑ «Ασφάλεια πτήσεων 1996». τεύχος 143. Πτήση. Φεβρουάριος 1997. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2009. 
  19. ↑ «Nuclear sub joins Air France hunt». BBC. 10 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2009. 
  20. ↑ Δελτία τύπου της Air France Αρχειοθετήθηκε 2010-07-22 στο Wayback Machine., Air France (Γαλλικά)
  21. ↑ «Michelin, ThyssenKrupp executives on missing Airbus». Montreal Gazette. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2009. 
  22. ↑ «At Least Two Chinese on Board of This Flight». China Central Television. 1 Ιουνίου 2009. [νεκρός σύνδεσμος]
  23. ↑ «Voo Air France 447: últimas informações». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2009. 
  24. ↑ «Família Orleans e Bragança confirma que príncipe brasileiro estava no voo AF 447». Folha Online. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πτήση_Air_France_447&oldid=10471256"