Προεδρική εκλογή των Ηνωμένων Πολιτειών 1964

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Προεδρικές εκλογές των Ηνωμένων Πολιτειών 1964

1960 ←
3 Νοεμβρίου 1964
→ 1968

 
Προτεινόμενος Λύντον Μπ. Τζόνσον Μπάρρυ Γκολντγουότερ
Κόμμα Δημοκρατικό Ρεπουμπλικανικό
Πολιτειακή έδρα Τέξας Αριζόνα
Συνυποψήφιος Χιούμπερτ Χάμφρεϊ Ουίλλιαμ Ε. Μίλλερ
Πολιτείες που κέρδισε 44 + ΠΚ 6
Λαϊκή ψήφος 43.127.041 27.175.754
Ποσοστό 61,1% 38,5%

Χάρτης αποτελεσμάτων των εκλογών. Με κόκκινο οι πολιτείες που κέρδισαν οι Γκολντγουότερ/Μίλερ, ενώ με μπλέ οι πολιτείες που κέρδισαν οι Τζόνσον/Χάμφρεϊ. Οι αριθμοί δείχνουν τον αριθμό εκλεκτόρων που αντιστοιχούν σε κάθε πολιτεία.

Απερχόμενος Πρόεδρος

Λύντον Μπ. Τζόνσον
Δημοκρατικό

Εκλεγμένος Πρόεδρος

Λύντον Μπ. Τζόνσον
Δημοκρατικό

Οι προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ του 1964 διεξάχθησαν στις 3 Νοεμβρίου 1964. Ο κάτοχος Πρόεδρος Λύντον Τζόνσον είχε ανέλθει στο αξίωμα λιγότερο από ένα χρονο νωρίτερα, αμέσως μετά την δολοφονία του προκατόχου του, Τζον Φ. Κέννεντι. Ο Τζόνσον, ο οποίος είχε επιτυχημένα συνδέσει τον εαυτό του με την δημοτικότητα του Κέννεντι, κέρδισε το 61,1% της λαϊκής ψήφου, το υψηλότερο που κέρδισε ένας υποψήφιος μετά τις εκλογές του 1820. Ήταν η έκτη πιο ασύμμετρη προεδρική εκλογή στην ιστορία των ΗΠΑ[1] σε όρους εκλεκτορικών ψήφων· σε όρους λαϊκής ψήφου, ήταν η πέμπτη. Ουδείς υποψήφιος Πρόεδρος μετά από την εκλογική αυτή αναμέτρηση έχει ισοφαρίσει ή υπερβεί το όριο της διαφοράς σε ποσοστό νίκης του Τζόνσον στην λαϊκή ψήφο.

Ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος, Γερουσιαστής Μπάρρυ Γκολντγουότερ της Αριζόνα, υπέφερε από έλλειψη υποστήριξης από το ίδιο του το κόμμα και τις βαθειά αντιδημοφιλείς (για τη δεκαετία του 1960) συντηρητικές πολιτικές θέσεις. Η εκστρατεία του Τζόνσον παρουσίασε επιτυχώς τον Γκολντγουότερ ως επικίνδυνο εξτρεμιστή, και υπαραμύνθηκε κοινωνικών προγραμμάτων που έγιναν γνωστά ως Great Society. Ο Τζόνσον κέρδισε εύκολα την Προεδρία, νικώντας σε 44 από τις 50 πολιτείες και την Περιφέρεια της Κολούμπια. Όμως, η ανεπιτυχής προσπάθεια του Γκολντγουότερ επηρέασε το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και το σύγχρονο συντηρητικό κίνημα. Η εκστρατεία του, έλαβε σημαντική υποστήριξη από πρώην Δημοκρατικά προπύργια στον Βαθύ Νότο.

Δολοφονία του Προέδρου Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πρόεδρος Κένεντι δολοφονήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 1963, στο Ντάλλας του Τέξας. Οι υποστηρικτές έπαθαν σοκ και αιφνιδιάστηκαν από την απώλεια του χαρισματικού Κέννεντι, ενώ οι υποψήφιοι της αντιπολίτευσης βρέθηκα στην άβολη θέση να αγωνιστούν εναντίον των πολιτικών ενός νεκρού προέδρου.[2]

Κατά την διάρκεια της επακολουθούσας περιόδου πένθους, οι Ρεπουμπλικανοί ζήτησαν μια περίοδο πολιτικού μορατόριουμ, ώστε να μην φανούν ασεβείς.[3] Ως αποτέλεσμα, ελάχιστη πολιτική δραστηριότητα έλαβε χώρα από τους υποψήφιους και των δύο κομμάτων έως τον Ιανουάριο του 1964, όταν και ξεκίνησε επίσημα η προεκλογική περίοδος. Κατά το χρονικό αυτό διάστημα, οι περισσότεροι πολιτικοί αναλυτές εκτίμησαν ότι η δολοφονία του Κέννεντι άφησε την χώρα πολιτικώς ακέφαλη.[2]

Χρίσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δημοκρατικό Κόμμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δηοκρατικοί υποψήφιοι

Πινακοθήκη των υποψηφίων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκριματικοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το χρίσμα προς τον Τζόνσον ήταν εξασφαλισμένο, αλλά ήθελε να ελέγχει το συνέδριο και να αποφύγει μια δημόσια διαμάχη για τα πολιτκά δικαιώματα. Παρόλα αυτά, ο Τζόνσον αντιμετώπισε προκλήσεις από αμφότερες τις πλευρές για τα θέματα των πολιτικών δικαιωμάτων στην πορεία της περιόδου των προκριματικών.

Ο υπέρμαχος των φυλετικών διακρίσεων, Κυβερνήτης της Αλαμπάμα, Τζορτζ Ουάλλας, διαγωνίσθηκε σε έναν αριθμό βόρειων προκριματικών ενάντια στον Τζόνσον, και πήγε εκπληκτικά καλά στους προκριματικούς του Μέριλαντ, της Ιντιάνα, και του Ουισκόνσιν ενάντια στο σύνολο των αντιπάλων του.

Democratic primary results by state.

Συνολική λαϊκή ψήφος:

Στο εθνικό συνέδριο το μη φυλετικά διαχωρισμένο Δημοκρατικό Κόμμα Ελευθερίας του Μισισίπι (MFDP) διεκδίκησε τις έδρες για τους αντιπροσώπους του Μισισίπι, όχι με βάση τους κομματικούς κανόνες, αλλά πειδή η επίσημη αντιπροσωπεία του Μισισίπι είχε εκλεγεί από έναν προκριματικό τύπου Τζμ Κρόου. Οι φιλελεύθεροι ηγέτες του κόμματος υποστήριξαν μια εξ ημισείας διαίρεση των εδρών μεταξύ των δύο αντιπροσωπειών· ο Τζόνσον ανησυχούσε ότι, ενώ οι συνηθισμένο Δημοκρατικοί του Μισισίπι θα ψήφιζαν τον Γκολντγουότερ ούτως ή άλλως,το να τους απορρίψουν θα τον έκανε να χάσει το Νότο. Τελικά, ο Χιούμπερτ Χάμφρεϋ, ο Ουόλτερ Ρόιτερ και οι μαύροι ηγέτες των πολιτικών δικαιωμάτων περιλαμβανομένων των Ρόυ Ουίλκινς, του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και του Μπάιαρντ Ράστιν επεξεργάσθηκαν έναν συμβιβασμό: το MFDP πήρε δύο έδρες· η κανονική αντιπροσωπεία του Μισισίπι υποχρεώθηκε να υποστηρίξει το εθνικό ψηφοδέλτιο· και ουδέν Δημοκρατικό συνέδριο θα δεχόταν αντιπροσωπεία επιλεγμένη από ρατσιστική ψηφοφορία. Ο Τζόζεφ Λ.Joseph L. Rauh, Jr., the MFDP's lawyer, initially refused this deal, but they eventually took their seats. Many white delegates from Mississippi and Alabama refused to sign any pledge, and left the convention; and many young civil rights workers were offended by any compromise.[4] Ο Τζόνσον κέρδισε το Νότο ως σύνολο στην εκλογή, αλλά έχασε τη Λουιζιάνα, την Αλαμπάμα, το Μισισίπι, την Τζόρτζια και τη Νότια Καρολίνα.

Ο Τζόνσον επίσης αντιμετώπισε προβλήματα από τον Ρόμπερτ Φ. Κέννεντι, νεότερο αδελφό του Προέδρου Κέννεντι και Γραμματέα Δικαιοσύνης των ΗΠΑ. Kennedy and Johnson's relationship was troubled from the time Robert Kennedy was a Senate staffer. Then-Majority Leader Johnson surmised that Kennedy's hostility was the direct result of the fact that Johnson frequently recounted a story that embarrassed Kennedy's father, Joseph P. Kennedy, the ambassador to the United Kingdom. According to his recounting, Johnson and President Franklin Roosevelt misled the ambassador, upon a return visit to the United States, to believe that Roosevelt wished to meet in Washington for friendly purposes; in fact Roosevelt planned to—and did—fire the ambassador, due to the ambassador's well publicized views.[5] The Johnson–Kennedy hostility was rendered mutual in the 1960 primaries and the 1960 Democratic National Convention, when Robert Kennedy had tried to prevent Johnson from becoming his brother's running mate, a move that deeply embittered both men. Days after John Kennedy's assassination, Johnson opted to call Robert Kennedy to ask the bereaved brother to remind him the exact language of the constitutional oath of office.

Στις αρχές του 1964, παρά την προσωπική του εχθρότητα προς το πρόσωπο του προέδρου, ο Κέννεντι είχε προσπαθήσει να πείσει τον Τζόνσον να τον δεχθεί ως συνυποψήφιο του. Ο Τζόνσον εκμηδένισε αυτή την απειλή ανακοινώνοντας ότι ουδέν μέλος της κυβέρνησης του θα ήταν πιθανό για τοποθέτηση στο Δημκρατικό ψηφοδέλτιο. Ο Τζόνσον ανησύχησε ο Κέννετι ίσως χρησιμοποιούσε τον προγραμματισμένο λόγο του στο Δημοκρατικό Συνέδριο του 1964 για να δημιουργήσει το συναισθηματικό έδαφος μεταξύ των αντιπροσώπων για τον χρίσουν συνυποψήφιο του Τζόνσον· αυτό το απέτρεψε τοποθετώντας σκοπίμως τον λόγο του Κέννεντι την τελευταία ημέρα του συνεδρίου, μετά την επιλογή του συνυποψηφίου του. Λίγο μετά το Δημοκρατικό Συνέδριο του 1964, ο Κέννεντι αποφάσισε να εγκαταλείψει την κυβέρνηση του Τζόνσον και να διαγωνισθεί για την Γερουσία των ΗΠΑ στη Νέα Υόρκη· κέρδισε την γενική εκλογή τον Νοέμβριο. ο Τζόνσον επέλεξε τον Γερουσιαστή Χιούμπερτ Χάμφρεϊ της Μινεσότα, έναν φιλελεύθερο και ακτιβιστή των πολιτικών δικαιωμάτων, ως συνυποψήφιο. (It was noted that the need for a vice-presidential candidate, in the aftermath of John Kennedy's assassination, provided some suspense for the convention.)

Ρεπουμπλικανικό Κόμμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ρεπουμπλικανοί υποψήφιοι

Πινακοθήκη των υποψηφίων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εκλογή διεξάχθηκε στις 3 Νοεμβρίου 1964. Ο Τζόνσον κέρδισε τον Γκολντγουότερ στην γενική εκλογή, λαμβάνοντας άνω του 61% της λαϊκής ψήφου, το μεγαλύτεροποσοστό από τότε που η λαϊκή ψήφος έγινε ευρεία το 1824. Στο τέλος, ο Γκολντγουότερ κέρδισε μόνο την πολιτεία καταγωγής του Arizona και πέντε πολιτείες του Βαθέος Νότου οι οποίες σταδιακά είχαν αποξενωθεί από τις απόψεις των Δημοκρατικών για τα πολιτικά δικαιώματα. Αυτή ήταν η καλύτερη επίδοση για έναν Ρεπουμπλικανό υποψήφιο από την Ανασυγκρότηση. Στο Μισισίπι, όπου ο Δημοκρατικός Φράνκλιν Ρούζβελτ κέρδισε 98% των ψήφων το 1936, ο Γκολντγουότερ κέρδισε 87% των ψήφων.[6] Επειδή πολιτείες όπως το Μισισίπι και η Αλαμππάμα δεν είχαν ψηφίσει Ρεπουμπλικανό σε οποιαδήποτε προεδρική εκλογή από την Ανασυγκρότηση, και η Τζόρτζια ουδέποτε είχε ψηφίσει Ρεπουμπλικανό ακόμη και κατά την Ανασυγκρότηση (ο Γκολντγουότερ ήταν ο πρώτος Ρεπουμπλικανός στην ιστορία που κέρδισε την Τζόρτζια), αυτό ήταν ένα μείζον σημείο καμπής για το Νότο, και ένα σημαντικό βήμα στην διαδικασία με την οποία ο πρώην "Συμπαγής Νότος" των Δημοκρατικών έγινε Ρεπουμπλικανικό προπύργιο. Παρ'όλα αυτά, ο Τζόνσον κατάφερε να κερδίσει οριακά την απόλυτη πλειοψηφία με 51–49% (6,307 προς 5,993 εκατομμύρια) στις έντεκα πρώην Συνομόσπονδες πολιτείες. Αντίστροφα, ο Τζόνσον ήταν ο πρώτος Δημοκρατικός στα χρονικά που κέρδισε το Βέρμοντ σε Προεδρική εκλογή.

Η σαρωτική νίκη του Τζόνσον νίκησε πολλούς συντηρητικούς Ρεπουμπλικανούς στο Κογκρέσο, δίνοντας του μια πλειοψηφία η οποία θα μπορούσε να υπερβεί τον συντηρητικό συνασπισμό.

Αυτή ήταν η πρώτη εκλογική αναμέτρηση στην οποία συμμετείχε η Περιφέρεια της Κολούμπια υπό την Εικοστή τρίτη Τροποποίηση του Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η εκστρατεία το Τζόνσον έσπασε δύο Αμερικανικά εκλογικά ρεκόρ που προηγουμένως κατείχε ο Φράνκλιν Ρούζβελτ: τον μεγαλύτερο αριθμό ψήφων του Εκλεκτορικού Κολλεγίου που κέρδισε υποψήφιος μεγάλου κόμματος που διαγωνίζεται πρώτη φορά για τον Λευκό Οίκο (με 486 προς 472 που κέρδισε ο Ρούζβελτ το 1932) και το μεγαλύτερο ποσοστό ψήφων υπό τον τρέχοντα Δημοκρατικό/Ρεπουμπλικανικό συναγωνισμό (ο Ρούζβελτ κέρδισε 60,8% πανεθνικά, ο Τζόνσον 61,1%). This first-time electoral count was exceeded when Ronald Reagan won 489 votes in 1980. Johnson retains the highest percentage of the popular vote as of the 2008 election.

Προεδρικός υποψήφιος Κόμμα Πολιτεία Προέλευσης Λαϊκή ψήφος Εκλεκτορική
ψήφος
Συνυποψήφιος
Ψήφοι % Υποψήφιος Αντιπρόεδρος Πολιτεία Προέλευσης Εκλεκτορική ψήφος
Λύντον Μπέινς Τζόνσον Δημοκρατικό Τέξας 43,127,041 61.1% 486 Hubert Horatio Humphrey Minnesota 486
Barry Morris Goldwater Republican Αριζόνα 27.175.754 38,5% 52 William Edward Miller New York 52
Eric Hass Socialist Labor New York 45,189 0.0% 0 Henning A. Blomen Massachusetts 0
Clifton DeBerry Socialist Workers Illinois 32,706 0.0% 0 Ed Shaw Michigan 0
Earle Harold Munn Prohibition Michigan 23,267 0.0% 0 Mark R. Shaw Massachusetts 0
John Kasper States' Rights New York 6,953 0.0% 0 J. B. Stoner Georgia 0
Joseph B. Lightburn Constitution West Virginia 5,061 0.0% 0 Theodore Billings Colorado 0
(unpledged electors) Democratic (n/a) 210,732 0.3% 0 (n/a) (n/a) 0
Άλλα 125,757 0.2% Άλλα
Σύνολο 70,651,298 100% 538 538
Χρειάζονταν για την νίκη {{{για_τη_νίκη}}} {{{για_τη_νίκη}}}

Πηγή (Popular Vote): Leip, David. 1964 Presidential Election Results. Dave Leip's Atlas of U.S. Presidential Elections (August 7, 2005).

Πηγή (Electoral Vote): Πρότυπο:National Archives EV source

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Behind the elections of 1936, 1984, 1972, 1864, and 1980
  2. 2,0 2,1 Weaver Jr., Warren (1963-11-23). «Parties' Outlook for '64 Confused». The New York Times: σελ. 1. 
  3. Bigart, Homer (1963-11-26). «GOP Leaders Ask Halt in Campaign». New York Times: σελ. 11. 
  4. Unger and Unger; LBJ; a Life (1999) pp. 325-6; Dallek Flawed Giant, p. 164; Evans and Novak (1966) 451-56 claim that the MFDP fell under the influence of "black radicals" and rejected their seats.
  5. Robert A. Caro; "The Lyndon Johnson Years: The Passage of Power" (2012), ch. 3 ("It’s about Roosevelt and his father", Johnson said)
  6. Kornacki, Steve (3 Φεβρουαρίου 2011). «The "Southern Strategy," fulfilled». Salon.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2011. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πλοήγηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]