Προαστιακός σιδηρόδρομος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Αυτοκινητάμαξα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ σε προαστιακό δρομολόγιο.
Δίκτυο RER Παρισιού.
Δίκτυο S-Bahn Βερολίνου.

Η λέξη προαστιακός σιδηρόδρομος περιγράφει σιδηροδρόμους που συνδέουν μητροπολιτικά κέντρα με τα προάστιά τους, ή με άλλες κοντινές πόλεις. Η διαφορά του με το μετρό είναι πως εξυπηρετεί κυρίως περιοχές εκτός των πόλεων (δηλαδή τα μακρινά προάστια) και είναι επίγειος, εκτός ίσως από κάποια τμήματα εντός των αστικών περιοχών, που ενδέχεται να είναι υπόγεια. Διαφοροποιείται επίσης από το υπεραστικό δίκτυο διότι έχει συχνότερα δρομολόγια και διαφορετική τιμολογιακή πολιτική (ενιαία εισιτήρια, κάρτες διαδρομών). Κατά μέσον όρο, ο προαστιακός μπορεί να εκτείνεται από 30 ως 100 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης.

Στην Ελλάδα υπάρχουν τρία δίκτυα προαστιακού στις τρεις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας, στην Αθήνα, την Θεσσαλονίκη και την Πάτρα, τις οποίες συνδέουν με τα προάστιά τους, καθώς και με άλλες γειτονικές πόλεις. Κατά συνέπεια, ο όρος "προαστιακός" στη χώρα μας, χρησιμοποιείται και για περιφερειακά δρομολόγια, ωστόσο η χρήση δεν είναι εντελώς ξεκάθαρη, παραδείγματος χάριν μεταξύ της Θεσσαλονίκης και της Λάρισας.

Γνωστά ευρωπαϊκά δίκτυα είναι: το S-Bahn στις γερμανόφωνες χώρες, το RER (προαστιακός) και Transilien (περιφερειακός) στο Παρίσι.