Ποταμός Οκά
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
.
Ο Οκά (ρωσικά: Ока́) είναι ποταμός της κεντρικής Ευρωπαϊκής Ρωσίας, ο μεγαλύτερος δεξιός παραπόταμος του Βόλγα. Το μήκος του Οκά είναι πάνω από 1.500 χιλιόμετρα, ενώ ένας από τους παραποτάμους του, ο Μόσκοβας, διαρρέει την πρωτεύουσα της Ρωσίας, τη Μόσχα.
Ο Οκά περνά από τις περιφέρειες Αριόλ, Τούλα, Καλούγκα, Μόσχας, Ριαζάν, Βλαντίμιρ και Νίζνι Νόβγκοροντ. Η μέση παροχή του Οκά ανέρχεται σε 1300 m³ ανά δευτερόλεπτο, ενώ η λεκάνη απορροής του έχει έκταση 245.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Είναι πλωτός σε μεγάλο μέρος του συνολικού του μήκους, μέχρι την πόλη Καλούγκα.
Ονομασία και ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο γλωσσολόγος Μαξ Βάσμερ συνδέει το όνομα του ποταμού με το γοτθικό аƕа, το παλαιογερμανικό aha και το λατινικό aqua, που σημαίνουν «νερό» ή «ποτάμι».[1] Ο φιλόλογος και ακαδημαϊκός Ολέγκ Τρουμπατσώφ ετυμολογεί το όνομα από τις βαλτικές γλώσσες: η βαλτική φυλή των Γαλινδιανών ζούσε στη δυτική λεκάνη του Οκά πριν την άφιξη των Σλάβων.
Ιστορικά, ο ποταμός έδωσε το όνομά του στα πριγκιπάτα του `Ανω Οκά, που εκτείνονταν κατά μήκος του ρου του πάνω από την Ταρούσα. Το 1221 ο πρίγκιπας Γεώργιος Β΄ του Βλαντίμιρ ίδρυσε το Νίζνι Νόβγκοροντ, που σήμερα εξελίχθηκε στην τέταρτη σε πληθυσμό πόλη της Ρωσίας, για να προστατεύσει τη συμβολή του Οκά με τον Βόλγα. Το Χανάτο του Κασίμ, ένα μουσουλμανικό βασίλειο, κατείχε τον μέσο ρου του Οκά (γύρω από την πόλη Κασίμοφ) κατά τον 15ο και τον 16ο αιώνα.
Πριν την κατασκευή σιδηροδρόμων στα μέσα του 19ου αιώνα και την κατασκευή της Διώρυγας της Μόσχας το 1937, ο Οκά και ο παραπόταμός του Μόσκοβας χρησίμευαν ως σημαντική μεταφορική οδός, συνδέουσα τη Μόσχα με τον Βόλγα. Εξαιτίας της μαιανδρικής διαδρομής του Οκά και του Μόσκοβα, το ταξίδι ήταν μάλλον αργό: ο Ολλανδός καλλιτέχνης και ταξιδευτής Κορνέλις ντε Μπρυίν διηγείται ότι χρειάσθηκε περί τις 10 ημέρες για να κατεβεί τους δύο ποταμούς από τη Μόσχα μέχρι το Νίζνι Νόβγκοροντ το 1703.[2]
Ορόσημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι όχθες του Οκά φιλοξενούν διάσπαρτες ιστορικές και πολιτιστικές τοποθεσίες, όπως τα μεσαιωνικά μοναστήρια του Μουρόμ, τα τζαμιά και τους μιναρέδες του Κασίμοφ, τα οχυρωμένα κρεμλίνα της Κολόμνα και του Σερπούχοφ, τα σπίτια-μουσεία των Βασίλι Πολένοφ και Σεργκέι Γεσένιν, καθώς και τα ανασκαφέντα ερείπια του Παλαιού Ριαζάν.
Το «Φυσικό Καταφύγιο Βιόσφαιρας Πριόκσκο-Τεράσνι» βρίσκεται κατά μήκος της αριστερής όχθης του Οκά, απέναντι από την πόλη Πούστσινο, και είναι γνωστό για το εκτροφείο βονάσων που διαθέτει.
Κυριότεροι παραπόταμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πόλεις πάνω στον Οκά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αριόλ
- Μπελιόφ
- Καλούγκα
- Αλέκσιν
- Ταρούσα
- Σερπούχοφ
- Στούπινο
- Κασίρα
- Προτβινό
- Πούστσινο
- Κολόμνα
- Ριαζάν
- Κασίμοφ
- Μουρόμ
- Πάβλοβο
- Ναβάσινο
- Ντζερζίνσκ
- Νίζνι Νόβγκοροντ
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ετυμολογικό Λεξικό του Vasmer, μετάφρ. Ο. Τρουμπατσώφ, τόμος 3, σελ. 127.
- ↑ Bruin, Cornelis de (1725), Voyage au Levant: c'est-à-dire, dans les principaux endroits de l'Asie Mineure, dans les isles de Chio, Rhodes, Chypre, etc., de même que dans les plus considérables villes d'Egypte, de Syrie, et Terre Sainte., 3, J.-B.-C. Bauche le fils, σελ. 233–247, http://books.google.com/books?id=ctUWAAAAQAAJ&pg=PA250
|
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Oka River της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |