Πολύκτορας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Με το όνομα Πολύκτορας (Πολύκτωρ), που σημαίνει «αυτός που έχει πολλά κτήματα», αναφέρονται τρία διαφορετικά πρόσωπα της ελληνικής μυθολογίας (τα δύο στην Οδύσσεια), τα εξής:

  1. Ιθακήσιος, γιος του Πτερελάου και αδελφός του Ιθάκου και του Νηρίτου, ένας από τους τρεις αρχαιότατους ήρωες της Ιθάκης και ο ένας από τους τρεις δημιουργούς (οι άλλοι δύο ήταν οι αδελφοί του) της χτιστής βρύσης κοντά στην πρωτεύουσα του νησιού, από όπου υδρεύονταν οι πολίτες (Οδύσσεια, ραψωδία ρ, στίχος 207).
  2. Ο πατέρας του Πεισάνδρου, του ενός από τους μνηστήρες της Πηνελόπης. Από το όνομα του πατέρα του, ο Πείσανδρος αναφέρεται στην Οδύσσεια (σ 299, χ 243) ως «Πολυκτορίδης».
  3. Ο ένας από τους 50 γιους του Αιγύπτου, με μητέρα την Καλιάδνη. Παντρεύτηκε τη Στύγνη, μία από τις 50 Δαναΐδες, και δολοφονήθηκε από αυτή κατά την πρώτη νύκτα του γάμου τους.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κρουσίου: Λεξικόν Ομηρικόν, διασκευή από την έκτη γερμανική έκδ. υπό Ι. Πανταζίδου, έκδοση «Βιβλιεκδοτικά καταστήματα Αναστασίου Δ. Φέξη», Αθήνα 1901, σελ. 746